Ο 82χρονος πλέον Garry Marshall (που κάποτε είχε κάνει το Pretty Woman) έχει βρει το κόλπο τα τελευταία χρόνια και το πάει σκοινί-κορδόνι.
Παίρνει μια συγκεκριμένη εορταστική μέρα του χρόνου και βασιζόμενος σε αυτήν φτιάχνει σπονδυλωτές κομεντί στο σύγχρονο ρυθμό της εποχής (ή τουλάχιστον αυτός είναι ο σκοπός του).
Έτσι μετά τα Valentine‘s Day και New Year‘s Eve μας παραδίδει φέτος το Mother‘s Day.
Βλέποντας το δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς πως εάν με αυτόν τον τρόπο ο Marshall θέλει να γιορτάσει την μητρότητα, δεν ξέρω τι θα έκανε εάν ήθελε να πετύχει το αντίθετο.
Μέσα από μια σειρά ανέμπνευστων και γραμμένων στο πόδι, παράλληλων και τελικά διασταυρούμενων ιστοριών, μας παρουσιάζει σύγχρονα πορτρέτα μανάδων όλων των ειδών (παντρεμένες, χωρισμένες, ομόφυλες κτλ), που αντιμετωπίζουν με χιούμορ και κατανόηση τις μπερδεμένες καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται.
Η μία πρέπει να αντιμετωπίσει τον πρώην άντρα της και τη νεότατη δεύτερή του σύζυγο, η άλλη να δεχτεί το παιδί που χρόνια πριν είχε δώσει για υιοθεσία και ούτω καθεξής, σε ένα ρεσιτάλ γλυκανάλατων και κακοσκηνοθετημένων καταστάσεων.
Το κύριο μέλημα μάλλον της παραγωγής ήταν να μαζέψει όσο το δυνατόν περισσότερα πρωτοκλασάτα ονόματα στο καστ και να τα αμολήσει μέσα στο γήπεδο με την εντολή «παίξτε όπως ξέρετε και όπως μπορείτε», με το σενάριο να αποτελεί δευτερεύουσα λεπτομέρεια.
Έτσι βλέπουμε τις Jennifer Aniston (We're the Millers), Julia Roberts (Secret in their Eyes) και Kate Hudson (Good People), να συναγωνίζονται η μία την άλλη στη γελοιότητα και στις τσιρίδες, και μόνο τους άντρες του καστ Τimothy Olyphant (I Am Number Four) και Jason Sudeikis (We're the Millers) κάπως να διασώζονται - για ταινία που λέγεται Η Γιορτή της Μητέρας δεν το λες ακριβώς και επιτυχία.
Με τη σκηνή στην οποία οι ψυχραμένοι με την κόρη τους γονείς της Kate Hudson - εξ’ αιτίας του γάμου της με Ινδό - να καταφθάνουν στο σπίτι της για να της κάνουν έκπληξη, να κοβόταν ως κακόγουστη ακόμα και από β’ διαλογής επιθεώρηση που περιοδεύει στην ελληνική επαρχία τα καλοκαίρια, μόνο τρόμος μπορεί να προκύψει στη σκέψη πως το εορτολόγιο έχει πολλές ακόμα μέρες για κινηματογραφική εκμετάλλευση.
Στους κινηματογράφους από 28 Απριλίου.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
