Το FilmBoy και το φεστιβάλ ΝΥΧΤΕΣ ΤΡΟΜΟΥ έχει πάντα τη διάθεση να προωθήσει και να αναδείξει τις δουλειές των Ελλήνων δημιουργών.
Για αυτό το λόγο θέσαμε 5 ερωτήσεις στους σκηνοθέτες των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους του φεστιβάλ.
Πρώτος ο Άρης Δεληγιαννίδης του Durkness.
- Τι είναι αυτό που κάνει τις ταινίες τρόμου διαφορετικές από τα άλλα είδη ταινιών;
Όσο και να ακούγεται παράδοξο, οι ενήλικες αυτές ταινίες απευθύνονται στην παιδικότητα του καθενός. Ξυπνάνε μνήμες από τότε που συναισθήματα όπως φόβος ή η χαρά κατά τη λύτρωση, έννοιες όπως το άγνωστο, το ανεξερεύνητο, τόποι όπως τα όνειρα ήταν όλα πολύ πιο μεγεθυμένα. Έτσι, όπως χαράχτηκαν οι παιδικές μας αναμνήσεις, χαράσσονται βαθιά μέσα μας και οι εμπειρίες από τη θέαση τρόμου.
- Ποιος/α δημιουργός είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης σου;
Ο Neil Gaiman. Δεν ανήκει στο χώρο του τρόμου, αλλά γνωρίζει να ενορχηστρώνει άψογα των ονειρικό κόσμο που όταν μαυρίζει γίνεταιένα μαύρο χέρι με μυτερά νύχια που σκαλίζει τον εσωτερικό μας κόσμο.
- Πες μας δυο λόγια για την απόφαση σου να γίνεις σκηνοθέτης/δημιουργός και ειδικότερα γιατί ασχολήθηκες με το horror.
Η αγάπη για τον κινηματογράφο νομίζω είναι ο κοινός τόπος όλων μας. Θα προσθετά το μεγαλύτερο υπερσύνολο της αφήγησης. Το horror είναι ένα παρεξηγημένο είδος που έχει να προσφέρει ισάξια και στην αφήγηση και στον κινηματογράφο. Είναι ένα μέσο έκφρασης και όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα, το αποτέλεσμα της έκφρασης είναι το αντικείμενο προς κριτική και όχι το μέσο. Δεν ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτό, οπότε αποτελεί απλά τον καμβά της συγκεκριμένης ταινίας.
- Ο Drew Goddard υποστήριξε ότι: «Στις ταινίες τρόμου το μεγάλο budget είναι στα αλήθεια εχθρός. Στις καλές ταινίες τρόμου πρέπει να νιώθεις την καλή χειροποίητη ποιότητα. Είναι ένα είδος που επωφελείται από το να μην έχεις τα πάντα στην διάθεση σου.»
Τι έχεις να πεις για αυτό ως ανεξάρτητος filmmaker;
Το budget που είχε να διαχειριστεί ο κύριος για τις ταινίες του υπερβαίνει όχι μόνο το δικό μας budget αλλά και τη φαντασία μας για budget ταινίας. Οπότε ας αρκεστώ να επαναλάβω ένα πιο σοφό ρητό. "Παν μέτρον άριστον". Μπορεί από ένα σημείο και μετά να γίνονται υπερβολές και να χάνεται η ουσία, αλλά μέχρι αυτό το σημείο το budget λύνει χέρια και σε φέρνει πιο κοντά στο όραμά σου.
Γιατί να έρθει ο θεατής να δει τη ταινία σας;
Για να στηρίξει την ελληνική ανεξάρτητη σκηνή παραγωγής ταινιών μικρού μήκους. Να στηρίξει το εγχώριο θρίλερ και φυσικά να δοκιμαστεί στο προϊόν φαντασίας ενός δημιουργού που προσπαθεί να ξεκλειδώσει τη δική του φαντασία. Μια μέρα μία τέτοια ταινία θα τον παροτρύνει να γίνει δημιουργός και ο ίδιος.