Ένας Αμερικανός επιστήμονας πηγαίνει στο δάσος Αοκιναχάρα της Ιαπωνίας, για να τερματίσει τη ζωή του.
Εκεί συναντά έναν Ιάπωνα, όπου από κοινού θα παλέψουν με τους προσωπικούς τους δαίμονες και το αφιλόξενο περιβάλλον.
Όσο βαθύτερα προχωρούν στο δαιδαλώδες δάσος, που απλώνεται στους πρόποδες του όρους Φίτζι, τόσο περισσότερο κλιμακώνεται η μάχη τους για επιβίωση – κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ο Άρθουρ (Matthew McConaughey, Interstellar) είναι ένας απελπισμένος επιστήμονας που δεν μπορεί να εκλογικεύσει τα παράλογα της ζωής και τα χτυπήματα που του έχει δώσει η μοίρα.
Η σχέση με την αλκοολική σύζυγό του (Naomi Watts, The Divergent Series: Allegiant) έχει βυθιστεί σε ένα τέλμα, το οποίο βαραίνει και τους δύο και σταδιακά οδηγούνται στην καταστροφή.
Ο Τακούμι (Ken Watanabe, Godzilla) παρ’ ότι είναι θρήσκος και πιο εξοικειωμένος με τις κοσμικές δυνάμεις και το μεταφυσικό στοιχείο, έχει χάσει την πορεία του και την πίστη στον εαυτό του μετά από τον υποβιβασμό που υπέστη στη δουλειά του.
Ακούγεται σαν ένα πρωτότυπο κι ενδιαφέρον στόρι, που θα μπορούσε να προσφέρει στον βραβευμένο Gus Van Sant (Restless, Μilk) το πολυπόθητο comeback στην ταλαιπωρημένη φιλμογραφία του.
Αντ’ αυτού έχουμε μία ταινία που παραπαίει μεταξύ ανατολίτικης μεταφυσικής και δυτικής προσέγγισης, υπαρξιακού δράματος/επιβίωσης και φτηνού οικογενειακού μελοδράματος.
Μία σειρά δε από απίστευτα γεγονότα στο σενάριο και δακρύβρεχτων διαλόγων δίνουν τη χαριστική βολή, υπό τους ήχους της σαντιμεντάλ μουσικής (σε ορισμένα μόνο σημεία είναι επιτυχημένη) της οποίας και κάνει κατάχρηση ο Αμερικανός σκηνοθέτης.
Όσο κι αν η φωτογραφία είναι αρκετά εντυπωσιακή και οι ερμηνείες ικανοποιητικές, το σύνολο δεν σώζεται και το ήδη κουραστικό θέαμα απογοητεύει και τον τελευταίο θεατή με το feelgood, μεταφυσικό φινάλε, το οποίο δεν κάνει γκελ στο μέσο δυτικό κοινό.
Προβλήθηκε στους κινηματογράφους από 1η Μάη.
Γιώργος Κόνιαρης.
1.jpg)
