Ακόμα μια αστυνομική buddy κωμωδία για το καλοκαίρι, που παρά τον τίτλο της δεν είναι και τόσο ευφυής.
Για κάποιο μυστήριο λόγο ο Kevin Hart περνιέται για αστείος.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά κωμωδιών που στην καλύτερη βλέπονται με δυσκολία (το Get Hard για παράδειγμα, πλάι στον Will Ferrell), ενώ και ιδιαίτερα αστείες δεν τις λες.
Εδώ καταφέρνει να κάνει ένα μικρό βηματάκι μπροστά και να παίξει σε μια κωμωδία που φυσικά δεν σκίζει, αλλά τουλάχιστον δεν είναι προσβλητική και καμιά φορά μπορεί να ρίξεις και κανά γελάκι.
Όλα αυτά βέβαια όχι χάρη σε αυτόν (αφού παραμένει σταθερά ατάλαντος), αλλά χάρη στον Dwayne “The Rock” Johnson που κλέβει την παράσταση.
Εάν αναλογιστούμε δε πως ο The Rock δεν είναι καλά - καλά ηθοποιός, πόσο μάλλον κωμικός, τότε ρε συ Kevin Hart τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβεις πως δεν το έχεις το θέμα;
O Bob Stone λοιπόν (Dwayne Johnson, San Andreas), ο άλλοτε υπέρβαρος και χαζούλης τύπος του σχολείου που οι μάγκες συμμαθητές του τον χλεύαζαν, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους πράκτορες της CIA.
Aπό την άλλη ο Calvin Joyner (Kevin Hart, Ride Along), ο πιο υποσχόμενος μαθητής της τάξης του, έχει γίνει ένας συμβιβασμένος λογιστής, μια δουλειά που κάθε άλλο του αρέσει και που απέχει βέβαια από τις προσδοκίες τις οποίες είχε μικρός.
Εν όψει του reunion του σχολείου τους, οι δυο τους συναντιόνται, με τον Bob να ζητάει τη βοήθεια του Calvin ισχυριζόμενος πως βρίσκεται στο κυνήγι ενός θανάσιμου κινδύνου για την εθνική ασφάλεια.
Το πράγμα όμως μπλέκει πολύ όταν μια άλλη πράκτορας της CIA (Αmy Ryan, Bridge of Spies) αρχίζει να κυνηγάει αυτούς, ενώ την εμφάνιση του κάνει και ο πρώην συνεργάτης του Bob, ο οποίος έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με όλους επί το γενικότερον (Aaron Paul, Exodus: Gods and Kings).
Είναι γρήγορη η ταινία και έχει μερικά πετυχημένα αστεία, χάρη στον The Rock από τη μία που παίζει άνετα το ρόλο του δήθεν ανόητου μπρατσαρά μαντράχαλου και στις πάρα πολλές αναφορές στην ποπ κουλτούρα των τελευταίων ετών από την άλλη, που δίνουν μια κάπως διαφορετική νότα.
Έτσι βλέπουμε τον The Rock να εκμυστηρεύεται τη λατρεία του για την κλασική νεανική κομεντί των 80's “Sixteen Candles”, ενώ οι αναφορές από την Taylor Swift μέχρι τον Ray Liota του Good Fellas δίνουν και παίρνουν.
Υπάρχει δε και ένα κάπως διακριτικό σχόλιο για το bullying, μέσω του χαρακτήρα που υποδύεται ο Rock.
Αυτά όμως δεν αρκούν για να φτιάξουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αφού οι πραγματικά αστείες καταστάσεις είναι ελάχιστες, κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει ούτε το εντελώς προβλέψιμο σενάριο, ούτε ο Kevin Hart (αλίμονο), αλλά ούτε και ο Jasοn Bateman (Identity Thief) μιας και εμφανίζεται για πέντε μόλις λεπτά.
H δε εμφάνιση του Aaron Paul, που κραδαίνοντας πιστόλι φωνάζει “bitch”, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει (άσε τον Jesse Pinkman και το Breaking Bad στην ησυχία του ρε φίλε, τι τα μπλέκεις εδώ πέρα;).
Δεν είναι και ό,τι χειρότερο μπορεί να σας τύχει το Central Intelligence, όμως μιας και προ ολίγων εβδομάδων βγήκε στις αίθουσες το ιδίου ύφους Nice Guys, οι συγκρίσεις είναι συντριπτικές, οπότε εάν θέλετε να δείτε μια πραγματικά έξυπνη buddy κωμωδία προτιμήστε τη δεύτερη με κλειστά μάτια.
Στους κινηματογράφους από 16 Ιουνίου.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
