Η Αποικία της Αξιοπρέπειας (Colonia Dignidad) ήταν μια κοινότητα που βρισκόταν σε μια απομονωμένη περιοχή της Χιλής και που είχε ιδρυθεί το 1961.
Ενώ όμως παρουσιαζόταν σαν ένα ειδυλλιακό μέρος χριστιανικής πίστης, στην πραγματικότητα ήταν κάτι σαν θρησκευτική αίρεση, ο αρχηγός της οποίας ο Γερμανός πρώην Ναζί, Πάουλ Σέφερ, είχε τους «υπηκόους» του υπό καθεστώς σχεδόν δουλείας, ενώ συχνά κακοποιούσε σεξουαλικά τα παιδιά της κοινότητας.
Κατά τη διάρκεια δε της δικτατορίας του Πινοσέτ, ο χώρος αυτός χρησιμοποιήθηκε σαν τόπος βασανιστηρίων για πολλούς από τους οπαδούς του προέδρου Αλιέντε.
Σε αυτό κλίμα λοιπόν θέλει να μας βάλει ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος Florian Gallenberger, συστήνοντας μας τη νεαρή αεροσυνοδό Lena (Emma Watson, Regression) και τον αγαπημένο της Γερμανό φοιτητή Daniel (Daniel Bruhl, Captain America: Civil War) στο Σαντιάγο της Χιλής, λίγες μέρες πριν το στρατιωτικό πραξικόπημα.
Ακτιβιστής και πιστός οπαδός του Αλιέντε, ο Daniel συλλαμβάνεται από τους στρατιωτικούς σε διαδήλωση συμπαράστασης υπέρ του Προέδρου και στέλνεται στην Colonia Dignidad για τα περαιτέρω.
Η σφόδρα όμως ερωτευμένη μαζί του Lena, τρελαίνεται με τη σκέψη ότι θα τον χάσει και πηγαίνει οικειοθελώς στην Αποικία, προκειμένου να είναι αφενός κοντά του και αφετέρου να τον σώσει.
Αυτό λοιπόν που ξεκινάει σαν ένα ενδιαφέρον πολιτικό δράμα, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, για μια από τις (πολλές) σκοτεινές σελίδες της φρικαλέας χούντας του Πινοσέτ, γρήγορα γίνεται ερωτικό θρίλερ επιβίωσης.
Άπαξ της εισόδου της Lena στην Colonia Dignidad και της γνωριμίας της με τον ηγέτη της Paul Schafer (Michael Nyqvist, Disconnect) αλλά και της σαδίστριας υπευθύνου της εγκατάστασης Gisela (Richenda Carey), γίνεται φανερό πως η μεν Lena δεν θα καλοπεράσει, ο σκηνοθέτης Gallenberger δε, χάνει γρήγορα τα αυγά και τα καλάθια.
H Emma Watson δεν πείθει ούτε για μια στιγμή στον ρόλο της αποφασισμένης και με άγνοιας κινδύνου γυναίκας που κάνει κάτι το φοβερά ριψοκίνδυνο, ώστε να σώσει αυτόν που αγαπάει.
Με την απορία συνεχώς ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της, μοιάζει περισσότερο να λέει «μα τι δουλειά έχω εγώ εδώ αντί να είμαι στη δουλειά μου με τις φίλες μου και να περνάω ωραία» και σε καμιά περίπτωση η ας πούμε μυστική πράκτορας σε αποστολή.
Ο Bruhl από την άλλη είναι καλός ηθοποιός, αλλά με αυτό που του δώσανε να παίξει δεν θα μπορούσε να κάνει και κάτι το πολύ καλύτερο, ενώ ο επίσης καλός και επιβλητικός Nyqvist, πλάθει μια εικόνα ψυχάκια κακού, κατευθείαν από βήτα διαλογής περιπέτεια με πιστολίδια.
Βάλτε δε ότι στο φινάλε η ταινία γίνεται ξαφνικά θρίλερ καταδίωξης, με μια τελική σεκάνς από την οποία λείπουν μόνο οι εξωγήινοι για να σπάσει κάθε ρεκόρ αναληθοφάνειας και έχετε ακριβώς τον αχταρμά που λέγεται Colonia.
Μιας ταινίας που στους τίτλους τέλους αποτίει φόρο τιμής στα δεκάδες θύματα και αγνοούμενους της Αποικίας της Αξιοπρέπειας, ενώ θα έπρεπε να κάνει το ίδιο και σε όσους δυστυχείς έκατσαν και τη είδαν.
Στους κινηματογράφους από 2 Ιουνίου.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
