Ο Jacques Arnault (Vincent Lindon, Ο Νόμος της Αγοράς), επικεφαλής της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, Move for Kids, σχεδιάζει μαζί με την ομάδα του να πάρουν 300 ορφανά παιδιά, θύματα του εμφυλίου πολέμου στην Αφρική, και να τα πάνε στην Γαλλία για υιοθεσία.
Η Francoise Dubois (Valerie Donzelli), μια δημοσιογράφος, τους ακολουθεί, έχοντας αναλάβει την δημοσιογραφική κάλυψη της επιχείρησης.
Στο βάθος ενός κτηνώδους εμφυλίου πολέμου, τα μέλη της ΜΚΟ καλούνται να αντιμετωπίσουν τα όρια της ανθρωπιστικής παρέμβασης.
Σκηνοθετημένη από τον βέλγο Joachim Lafosse, η ταινία συμμετείχε στα Φεστιβάλ του Τορόντο και του San Sebastian.
Πρόκειται για μια δυνατή ταινία, κυρίως λόγω του θέματος, και ταυτόχρονα απλή.
Η ταινία δεν μπαίνει κατευθείαν στο θέμα και ίσως γι’ αυτό αργεί να αποκτήσει ενδιαφέρον, σε συνδυασμό με τον αργό ρυθμό.
Όσο προχωράει, όμως, αποκτάει λίγη δράση και ενδιαφέρον για το που θα καταλήξει η ιστορία.
Από την μία είναι λίγο βαρετή, από την άλλη καταφέρνει να δημιουργήσει συναισθήματα στον θεατή.
Υπάρχουν σκηνές που σε εξοργίζει η ανθρώπινη πείνα για εξουσία και λεφτά.
Ή σκηνές που προκαλούν συγκίνηση.
Καλλιτεχνικά, οι Λευκοί Ιππότες είναι μια μέτρια ταινία.
Έχει πολύ ωραία φωτογραφία, αλλά συνηθισμένη έως αδιάφορη σκηνοθεσία.
Ο θεατής ίσως να μπορέσει να αντιληφθεί και κάποια σκηνοθετικά λάθη.
Το βασικό τραγούδι της ταινίας είναι καλό (αν και συνδεδεμένο με συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά), αλλά αυτό που “σώζει” την ταινία είναι η ιστορία της.
Ασχολείται με ένα ευαίσθητο θέμα και έχει χτίσει μια ωραία ιστορία και καλούς χαρακτήρες για να το παρουσιάσει.
Το καστ είναι αρκετά καλό, με τον πρωταγωνιστή Vincent Lindon στο τιμόνι, να κάνει πολύ καλή δουλειά, αλλά και τους Louise Bourgoin (Οι Απίστευτες Περιπέτειες της Αντέλ) και Reda Kateb (Zero Dark Thirty) να ξεχωρίζουν.
Όσον αφορά το φινάλε, υπάρχουν δύο πλευρές.
Από τη μία δεν υπάρχει πραγματικό τέλος, η ιστορία δεν ολοκληρώνεται και αφήνει τον θεατή να αναρωτιέται τι έγινε.
Από την άλλη, όμως, δείχνει μια τραγική πραγματικότητα, κάτι που είναι πολύ δυνατό.
Συμπερασματικά, το Les Chevaliers Blancs είναι μια μέτρια ταινία, λίγο επίπεδη και με μεγάλη διάρκεια (112').
Προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους στις 5 Μαίου.
Χριστίνα Φακίνου.
1.jpg)
