Εκ προοιμίου, ταινίες με θέμα τον κορεάτικο μεσαίωνα, συνήθως με κρατούν μακριά.
Αυτή τη φορά όμως, διαβάζοντας την περιγραφή του The king and the clown αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία, βασιζόμενος κυρίως στο γεγονός, πως αν και απαρτιζόταν από άγνωστους στο ευρύ κοινό ηθοποιούς, έγινε η πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία όλων των εποχών στην Κορέα με πάνω από 12 εκατομμύρια κομμένα εισιτήρια και ένας από τους πρωταγωνιστές της, ο «ερμαφρόδιτος» Jun Ki Lee, ένας από τους μεγαλύτερους star της χώρας.
Ας δούμε λοιπόν γιατί τόση φασαρία.
Το σενάριο, το οποίο βασίζεται σε ένα κορεάτικο θεατρικό του 2000, εν ονόματι Yi, έχει ως εξής:
Ο Jang Saeng και ο Gong Gil (ο “ερμαφρόδιτος που λέγαμε) είναι δύο ηθοποιοί και ακροβάτες που συμμετέχουν σε έναν θίασο, ο οποίος δίνει υπαίθριες παραστάσεις σατυρικού και άκρως πρόστυχου περιεχομένου σε όλη σχεδόν την επικράτεια, έχοντας ως ατραξιόν τους δύο προαναφερθέντες και κυρίως τον δεύτερο, για δύο λόγους.
Πρώτον, πως, μοιάζοντας πάρα πολύ με γυναίκα τόσο σε εμφάνιση, όσο και σε κίνηση, μπορούσε να υποδυθεί με μεγάλη ευκολία αλλά και επιτυχία γυναικείους ρόλους.
Ο δεύτερος, πως σε κάθε περιοχή, όπου έδινε παραστάσεις ο θίασος, ο επικεφαλής του, υποχρέωνε τον Gong Gil να κοιμάται με τους χτυπημένους από την ομορφιά του τοπικούς άρχοντες και πλουσίους, με χρηματικό αντάλλαγμα, το οποίο χρησιμοποιούσε για την συντήρηση του θιάσου.
Να σημειώσουμε εδώ πως αφήνεται να εννοηθεί πως ο αυτάρεσκος Gong Gil, ίσως να μην ήταν και τόσο αντίθετος στην προκειμένη τακτική.
Ο Jang Saeng εξοργισμένος από την εκμετάλλευση του παιδικού του φίλου, έρχεται σε σύγκρουση με τον θιασάρχη και πάνω στην φασαρία τον σκοτώνει.
Μην έχοντας άλλη επιλογή φεύγουν από τον θίασο με τον Gong Gil, με σκοπό να φτάσουν στην πρωτεύουσα, όπου θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικά διάσημοι και πλούσιοι.
Εκεί γνωρίζονται και συνεργάζονται με κάποιους ντόπιους διασκεδαστές και αποφασίζουν να δημιουργήσουν μία παράσταση, η οποία θα σατιρίζει τη ζωή του βασιλιά Yeong San, με απώτερο σκοπό να τραβήξουν την προσοχή του.
Κάποια στιγμή και ενώ έχουν φτάσει ένα βήμα πριν την θανατική ποινή τους δίνεται μια ευκαιρία να παίξουν μπροστά στον βασιλιά.
Τα υπόλοιπα σας αφήνω να τα παρακολουθήσετε μόνοι σας.
Σκηνοθέτης της ταινίας ο Joon Ιk Lee, ο ο οποίος παρουσιάζει μια δουλειά με έντονο θεατρικό στοιχείο, μιας και υπάρχουν παραστάσεις σε όλες τις σημαντικές στιγμές του φιλμ: Όταν ξεκινάει η ταινία, όταν οι κλόουν εμφανίζονται να είναι τυφλοί, όταν αποκαλύπτεται η αιμοδιψής πλευρά του βασιλιά και στο τέλος της ταινίας.
Γίνεται κατανοητό πως βασίζεται έντονα στο στοιχείο αυτό, με τα χορευτικά και τις αποδόσεις των ρόλων κατά την διάρκεια των παραστάσεων να είναι πραγματικά εκπληκτικές, συνεπικουρούμενες και από τα εντυπωσιακότατα κοστούμια.
Περνάει επίσης κάποια κοινωνικά - ιστορικά μηνύματα μέσω της διαφθοράς της αυλής και της σκληρότητας του βασιλιά.
Στα αρνητικά του, τα οποία προκύπτουν σε μεγάλο βαθμό λόγω του χαμηλού προϋπολογισμού της ταινίας, μπορούμε να προσάψουμε την έλλειψη περαιτέρω ανάλυσης της σχέσης των δύο φίλων, μιας και από ένα σημείο και μετά το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τον βασιλιά, αφήνοντας μετέωρη σε κάποιο βαθμό την προαναφερθείσα σχέση.
Σε γενικές γραμμές όμως, πρόκειται για πολύ καλή δουλειά.
Ως Gong gil ο Jun Ki Lee, ο οποίος, όπως προείπαμε, έγινε αστέρι πρώτου μεγέθους μετά την ταινία, τόσο εντός της Κορέας, όσο και στην υπόλοιπη Ασία.
Να σημειώσουμε εδώ πως μέχρι την προβολή του King and the clown ήταν ουσιαστικά άγνωστος, γι’ αυτό και η αμοιβή του ήταν μόλις 100.000 δολάρια.
Σαφέστατα και τον βοηθάει στο ρόλο η εμφάνιση του, μιας και είναι αρκετά θηλυπρεπής και κατά συνέπεια όμορφος, κατά τα ασιατικά πρότυπα.
Κατά τ'άλλα, είναι άκρως πειστικός ως συνεσταλμένος, απροστάτευτος, αθώος, με ένα μεγάλο μέρος του φιλμ να βασίζεται στα χαρακτηριστικά του αυτά.
Μου άρεσε ιδιαίτερα το ότι υποδύεται το ρόλο του εξευγενισμένα και με λεπτότητα.
Ως Jang Saeng, ο Woo Seong Kam, o οποίος πραγματικά εντυπωσιάζει, τόσο με τις υποκριτικές, όσο και με τις ακροβατικές του ικανότητες.
Παρουσιάζει εξαιρετικά τον περήφανο, προστατευτικό γελωτοποιό που αναγκάζεται να κάνει με προθυμία πράγματα που δεν θέλει
Ως βασιλιάς Yeong San, o Jeong Yin Yeong (The Good The Bad The Weird), o οποίος πραγματικά κλέβει την παράσταση και ανεβάζει επίπεδο την παραγωγή.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του ρόλου του είναι αντικρουόμενα, μιας και από την μία είναι ένας αιμοδιψής τύραννος, που δεν διστάζει να καταδικάσει σε θάνατο με την παραμικρή υποψία διαφθοράς και από την άλλη είναι βαθύτατα τραυματισμένος άνθρωπος, από αυτά που συνέβησαν στην μητέρα του όταν ήταν ακόμη παιδί.
Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά του έρχονται σε συνεχή σύγκρουση και ένα μεγάλο κομμάτι του The king and the clown περιστρέφεται γύρω από αυτό.
Σίγουρα η απόδοση του είναι το μεγάλο ατού του φιλμ.
Οι υποκριτικές ικανότητες των δύο παραπάνω, ο συνδυασμός εμφάνισης και ταλέντου του Jun Ki Lee, τα ακροβατικά και τα κοστούμια, η εξαιρετική σκηνοθεσία και το σενάριο, αποτελούν τους κύριους λόγους για να παρακολουθήσει κάποιος μια ταινία που απογείωσε την καριέρα όλων των κύριων συντελεστών της.
Παναγιώτης Κοτζαθανάσης.
1.jpg)
