Στα χρόνια του Αμερικανικού Εμφυλίου, ένας τραυματιοφορέας των Νοτίων λιποτακτεί για ιδεολογικούς λόγους και συστήνει ένα επαναστατικό τάγμα με τους σκλάβους και τους αγρότες της κομητείας County του Mississippi, πολεμώντας για τα δικαιώματά τους
Η ιστορία του κινηματία Newton Knight (Matthew McConaughey, The Sea of Trees) παραμένει στην ουσία ανείπωτη από τους κινηματογραφιστές, ίσως λόγω του τολμηρού (για τα αμερικανικά δεδομένα ειδικότερα) θέματος, αλλά και της έλλειψης ποικιλίας πηγών που θα βοηθούσαν στη μελέτη της.
Παρ’ όλα αυτά παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και φωτίζει μία άγνωστη στους πολλούς πλευρά της αμερικανικής ιστορίας, αλλά και της ιστορίας της ανθρωπότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Καλιφορνέζος σκηνοθέτης Gary Ross (The Hunger Games) επιλέγει να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τις περιπέτειες των «αδυνάτων» και των «καταραμένων» της εποχής εκείνης, σε μία φάση όπου οι Η. Π. Α. – και όχι μόνο- βρίσκονται σε πολιτικό και κοινωνικό αναβρασμό, με το ρατσιστικό, βαθιά φασιστικό ρεύμα του Donald Trump να «καλπάζει» και τις δολοφονίες έγχρωμων από λευκούς αστυνομικούς να θυμίζουν άλλες μελανές σελίδες της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας.
Μέχρι εδώ οφείλω να συγχαρώ το θάρρος του και την έμπνευσή του, όπως και να επικροτηθεί η ειλικρινής, λιτή έκφραση των ιστορικών αυτών γεγονότων, ακόμη κι αν προκαλούν το κοινό «πατριωτικό» αίσθημα των Αμερικανών.
Ως προς το κινηματογραφικό/καλλιτεχνικό κομμάτι ο Gary Ross έχει στήσει ικανοποιητικά την ταινία του, παρουσιάζει και λίγα σκορπισμένα διαμαντάκια στο σενάριό (κυρίως στους διαλόγους) του και μέχρι ενός σημείου κρατά το αμείωτο το ενδιαφέρον.
Πέραν τούτου, όμως, η ματιά του μένει περισσότερο στον διδακτισμό και η κινηματογράφηση του υλικού του δεν διέπεται από τίποτα το «επαναστατικό», παρά βυθίζεται σε έναν κλασικό ακαδημαϊσμό και στην περιγραφικότητα.
Η ερμηνεία του McConaughey κινείται για άλλη μία φορά σε πολύ καλά επίπεδα, αλλά μας έχει συνεπάρει περισσότερο στο παρελθόν (βλ. Dallas Buyers Club και True Detective).
Στους κινηματογράφους από 15 Σεπτεμβρίου.
Γιώργος Κόνιαρης.
