Ο Μike Regan (Pierce Brosnan, No Escape) είναι πολυεκατομμυριούχος και ιδιοκτήτης αεροπορικής εταιρείας που ετοιμάζεται να λανσάρει ένα πρωτοποριακό application, που θα κάνει τα jet της εταιρείας του για τους πάμπλουτους πελάτες του, κάτι σαν τα uber taxi του απλού κοσμάκη.
Στην παρουσίαση όμως του εν λόγω app τα πράγματα πάνε στραβά, για να τον σώσει ο νεοπροσληφθείς στην εταιρεία του I.T. expert, Ed Porter (James Frecheville, The Drop) που λύνει το πρόβλημα στο πι και φι.
Μια σχέση φιλίας και εκτίμησης θα ξεκινήσει ανάμεσα στου δύο, μέχρις όμως ο Porter να αρχίσει να γίνεται στενός κορσές στο αφεντικό του, καθώς και στη γυναίκα (Anna Friel, Good People) και στην κόρη του (Stefanie Scott, Insidious: Chapter 3).
Γρήγορα θα αποδειχθεί πως είναι ένας τρελαμένος ψυχάκιας, που προσπαθεί να καταστρέψει την επαγγελματική και οικογενειακή ζωή του Regan με κάθε τρόπο, χακάρωντας μάλιστα τόσο τους υπολογιστές της εταιρείας του, όσο και το «έξυπνο» υπερπολυτελές σπίτι του.
Τότε ο Regan θα πρέπει να δράσει για να σώσει όσα με κόπο έχει χτίσει....
Μοιάζει με τυπική βιντεοκασέτα της δεκαετίας του ΄80 που είχε όνομα κράχτη για πρωταγωνιστή και ο βιντεοκλαμπάς προσπαθούσε να στη σπρώξει σαν την καινούρια μεγάλη περιπέτεια που θα σκίσει («Φίλε μην το σκέφτεσαι, νοίκιασέ το. Παίζει κι ο James Bond»).
Θέλει να είναι ψυχολογικό hi tech θρίλερ, άλλα μόνο σαν παρωδία μπορεί να εκληφθεί αφού όπως και να το δεις, αποκλείεται να το πάρεις στα σοβαρά.
Ο Brosnan θυμήθηκε στα γεράματα πως είναι Ιρλανδός και μιλάει με την πιο βαριά ιρλανδική προφορά που υπάρχει, με το αποτέλεσμα να είναι μάλλον αστείο.
Ο Frecheville είναι ο τρελαμένος κακός με τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, που χωρίς να μπαίνει κάποιος στον κόπο να μας εξηγήσει τι και πως, τα παίρνει τόσο πολύ στο κρανίο που το μόνο που θέλει είναι να συντρίψει το τομάρι το αφεντικού του, που τόλμησε να του πει πως «ΟΚ είμαστε συνεργάτες αλλά ως εκεί, δεν είμαστε και τίποτα κολλητάρια».
Σεναριακός αχταρμάς υψηλής τεχνολογίας άνευ προηγουμένου με ολίγην από Death Wish, με την προβλέψιμη κλιμάκωση του φινάλε να προσφέρει γέλιο και στον κάθε πικραμένο.
Απορίας άξιον πως βρήκε τον δρόμο για τις ελληνικές αίθουσες, αφού η φυσική του θέση είναι τα (πίσω) ράφια των ντιβιντάδικων.
Κάποιος Ι.Τ. expert θα έβαλε το χεράκι του.
Στους κινηματογράφους από 22 Σεπτεμβρίου.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
