Το 1835 ένας αστυνομικός (Teodor Corban, Οικογενειακή Υπόθεση) και ο γιος του (Mihai Comanoiu) διασχίζουν τη ρουμανική ύπαιθρο, αναζητώντας έναν τσιγγάνο σκλάβο που κατηγορείται πως πλάνεψε τη γυναίκα του τοπικού άρχοντα.
Αυτός ο δημόσιος υπάλληλος με υπερβολικό ζήλο, που θυμίζει σερίφη βγαλμένο από οπερέτα, οργώνει με το άλογό του τα άγρια Βαλκάνια και δεν χάνει ευκαιρία να μαθαίνει στο βλαστάρι του το νόημα της ζωής.
Ακόμα και όταν βρίσκουν τον σκλάβο, η περιπέτεια τους απέχει πολύ από το τέλος της…
Η ταινία συμμετείχε σε πολυάριθμα φεστιβάλ.
Κέρδισε την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ενώ ήταν υποψήφια και για την Χρυσή Άρκτο.
Το Aferim! είναι μια αληθινά πρωτότυπη αλληγορία για το τέλος της φεουδαρχικής Ευρώπης βασισμένη σε ιστορικά αρχεία και τραγούδια: τις ιεραρχίες και τις δομές εξουσίας, τις αντιλήψεις των ανθρώπων για τον εαυτό τους και τους άλλους, την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις μειονότητες και τις συγκρούσεις μεταξύ τους.
Πρόκειται για μια πολιτισμική καταγραφή του 19ου αιώνα μέσα από ένα βαλκανικό γουέστερν γυρισμένο σε ασπρόμαυρο φιλμ, που φέρνει στη ζωή την κακοφωνία των καιρών.
Ένα οδοιπορικό στη Μολδοβλαχία του 19ου αιώνα που εξερευνά ίχνη του παρελθόντος που η τροχιά τους φαίνεται να φτάνει μέχρι το ιστορικό παρόν.
Ο κεντρικός πρωταγωνιστής είναι ένας αντιπαθητικός χαρακτήρας, ρατσιστής και άξεστος.
Χαρακτηριστικές στιγμές του στην ταινία είναι η σκηνή που, αφού μιλάει πολύ άσχημα σε μια γυναίκα, πηγαίνει στην εκκλησία και ανάβει κερί.
Και αμέσως μετά φέρεται βίαια σε μια άλλη γυναίκα.
Τεχνικά το Aferim! είναι μια άρτια ταινία.
Εντυπωσιακή ασπρόμαυρη φωτογραφία, πολύ καλή σκηνοθεσία και χαρακτηριστική μουσική.
Όλα αυτά, φυσικά, σε συνδυασμό με ένα καλοστημένο σενάριο.
Η ταινία ασχολείται με κάποια δύσκολα θέματα, όπως η σκλαβιά (συγκεκριμένα των Ρομά), η θρησκεία και ο παραλογισμός που μερικές φορές την περιβάλει και ο διαχωρισμός των κοινωνικών τάξεων.
Το Aferim! είναι μια καλή και ενδιαφέρουσα ταινία, ωστόσο, δύσκολα θα κερδίσει τον θεατή.
Είναι αρκετά απόμακρη και ο τρόπος αντιμετώπισης του θέματός της είναι λίγο ψυχρός.
Ο θεατής απλά παρακολουθεί τα γεγονότα, χωρίς να τον συνεπαίρνει η ιστορία.
Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Radu Jude, ενώ το σενάριο είναι του ίδιου και του Florin Lazarescu.
Στους κινηματογράφους από 3 Νοεμβρίου.
Χριστίνα Φακίνου.
1.jpg)
