O πρώην στρατονόμος Jack Reacher, πηγαίνει στην Ουάσινγκτον για να συναντήσει την ταγματάρχη Susan Turner, όμως φτάνοντας εκεί θα βρεθεί μπροστά σε μια σειρά εκπλήξεων, καθώς η ταγματάρχης βρίσκεται φυλακισμένη ως κατηγορούμενη για κατασκοπεία ενώ και ο ίδιος συλλαμβάνεται για ένα φόνο που δεν διέπραξε.
Ο Jack και η Susan δραπετεύουν, παίρνοντας μαζί τους τη 16χρονη υποτιθέμενη κόρη του Jack, Samantha και πηγαίνουν στη Νέα Ορλεάνη με στόχο να ξεσκεπάσουν αυτούς που κρύβονται πίσω από τη σκευωρία εναντίον τους.
Ο Edward Zwickι μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη άλλο ένα μπεστ σέλερ του Lee Child, αναλαμβάνοντας το sequel του Jack Reacher.
Στη νέα του περιπέτεια ο αντισυμβατικός στρατονόμος θα βρεθεί στη Νέα Ορλεάνη, όπου εκεί θα τα βάλει με "θεούς και δαίμονες" προκειμένου να φέρει στη δικαιοσύνη μια σκοτεινή πλεκτάνη και να αποδείξει τόσο την αθωότητα της ταγματάρχη Susan όσο και του ίδιου.
Παράλληλα προστατεύει την υποτιθέμενη κόρη του (ούτε ο ίδιος ξέρει αν πραγματικά είναι) που αναμιγνύεται ακούσια στην υπόθεση.
Το δημιούργημα του Lee Child, είναι ένας λιγομίλητος χαρακτήρας που ζει σαν φάντασμα ...κάνεις δε ξέρει που βρίσκεται αλλά πάντα εμφανίζεται τη κατάλληλη στιγμή.
Αντισυμβατικός και μοναχικός, πάντα ενδιαφέρεται για απονομή δικαιοσύνης. Σκληρός και βίαιος όπου χρειάζεται αλλά και ευφυής, είναι ένα μείγμα από Jason Bourne και Dirty Harry με ολίγη γοητεία από James Bond.
O Edward Zwick, έχοντας στα χέρια του ένα μπεστ σέλερ αγωνίας και έναν ήρωα που πληρεί όλες τις προϋποθέσεις, επιχειρεί να γυρίσει ένα θρίλερ δράσης ...αντ΄αυτού το αποτέλεσμα είναι μια τυποποιημένη ταινία γεμάτη ανολοκλήρωτες σκηνές που δεν διαθέτει ίχνος σασπένς.
Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, το σενάριο απλοποιείται και γίνεται προβλέψιμο, με συνέπεια αυτό που μένει πια στο θεατή, είναι οι σκηνές δράσης όπου και εκεί τα αποτελέσματα είναι πενιχρά.
Ο Zwickι εκμεταλλεύεται ανορθόδοξα τον κινηματογραφικό χρόνο με μια προβληματική αφήγηση που πατάει φρένο στην ευθεία και γκάζι στην κατηφόρα, και κάποιες σκόρπιες κατασκευασμένες σκηνές δράσης, μοιάζει περισσότερο να διεκπεραιώνει παρά να αναπτύσσει ένα εκ των προτέρων αδιάφορο σενάριο
Στη διαδρομή βάζει λίγο απ όλα (δράση, χιούμορ, φλερτ, ακόμα και μελό) χωρίς όμως αφηγηματική μαεστρία με συνέπεια ένα άνευρο και βαρετό φιλμ, που φτάνει καταϊδρωμένο σε ένα τυποποιημένο και εξ΄αρχής προβλέψιμο happy end.
Ο Tom Cruise (Mission Impossible: Rogue Nation) σε ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, μοιάζει άχρωμος έως αδιάφορος, ενώ η Cobie Smulders (Avengers: Age of Ultron) στο ρόλο της ταγματάρχη Τέρνερ (θηλυκό alter ego του Reacher) περιορίζεται σε κλισέ ατάκες και ξεκουράζει ενίοτε τον Τζακ στις σκηνές δράσης.
Μέσα σε όλη την αναμπουμπούλα και η Danika Yarosh στο ρόλο της υποτιθέμενης κόρης του Τζακ, απλώς περιφέρεται και ξυπνάει πατρικά ένστικτα.
Το φιλμ του Zwickι επιβεβαιώνει πανηγυρικά τις όποιες υπόνοιες για ένα υποδεέστερο της πρώτης ταινίας σίκουελ και πιστοποιεί περίτρανα ότι το Jack Reacher, είναι ένα ούτως η άλλως προβληματικό franchise χωρίς ιδιαίτερη δυναμική, αφού ούτε και η πρώτη ταινία ενθουσίασε!
Οι πολύ χαμηλές εισπράξεις στο Αμερικανικό Box office, είναι απλώς το κερασάκι σε μια άνοστη τούρτα...
Στους κινηματογράφους από 10 Νοεμβρίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
