Στην απομακρυσμένη και παγωμένη Ισλανδία ζει ο Fusi, ένας υπέρβαρος μεσήλικας κλεισμένος στη ρουτίνα της καθημερινότητας και στον εαυτό του.
Αν και στα 43 του ζει ακόμα με την υπέρ προστατευτική μητέρα του, κάθε πρωί τρώει κορν φλέιξ, ενώ στον ελεύθερο του χρόνο παίζει πολεμικά παιχνίδια και ακούει χέβι μέταλ.
Όταν συμπτωματικά θα βρεθεί παρά τη θέληση του σε μια σχολή χορού για να κάνει μαθήματα, θα γνωρίσει την Sjofn και η ζωή του θα αλλάξει ριζικά...
Μια τρυφερή και μελαγχολική ιστορία αργοπορημένης ενηλικίωσης και ένα εναλλακτικό love story, συναντιούνται στη νέα ταινία του Ισλανδού (γεννημένου στο Παρίσι) Dagur Kari.
Με φόντο τα παγωμένα τοπία της Ισλανδίας, το φιλμ του Kari λειτουργεί σαν παγοθραυστικό κυρίως με τη παρουσία του Fusi, ενός καλοκάγαθου χαρακτήρα με ιδιαιτερότητες ...ευγενικός με αθώο βλέμμα αλλά και μια σειρά προβλημάτων ...προσκολλημένος στη μητέρα του και τις εφηβικές συνήθειες, μοναξιά, ταπείνωση από τον περίγυρο του (bullying) και αδυναμία σύναψης ερωτικών σχέσεων με το αντίθετο φύλλο.
H Sjofn είναι το εντελώς αντίθετο του μελαγχολικού και άβουλου Fusi
...εξωστρεφής, πρόσχαρη, λατρεύει τα ταξίδια αλλά και δυναμική προσωπικότητα αφού από τα 15 της έχει αποκολληθεί από τη γονεϊκή υποστήριξη και ζει μόνη και ανεξάρτητη.
O Kari δημιουργεί έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα με ιδιαιτερότητες, τις οποίες περιεργάζεται στην αρχή της ταινίας του, δίνοντας υποσχέσεις για ένα εσώτερο κοινωνικό δράμα από το χαριτωμένο μελόδραμα που παρουσιάζει τελικά ...περισσότερο χρησιμοποιεί το χαρακτήρα του για να διεκπεραιώσει το απλοϊκό σενάριο και να συγκινήσει παρά για να εμβαθύνει και να προβληματίσει.
Με μια σκηνοθετική προσέγγιση πιο κοντά στους κανόνες του μελοδράματος, κινείται σε δοκιμασμένες συνταγές με κοντινά γκρο πλαν στα θλιμμένα μάτια του Fusi και με κάποιες σεναριακές ευκολίες (bullying, αλτρουισμός του Fusi) δημιουργεί σεκάνς έντονης συγκινησιακής φόρτισης.
Εν τούτοις διατηρεί μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και το μελόδραμα δημιουργώντας μια τρυφερή και συγκινητική ταινία χωρίς υπερβολές που όμως γίνεται προβλέψιμη και εν τέλει δεν αφήνει τη παραμικρή τροφή για σκέψη.
Ο Kari επιχειρεί να κερδίσει τις εντυπώσεις στο ανατρεπτικό αλλά κάπως βιαστικό φινάλε που αφήνει μεν μια γλυκόπικρη γεύση, εκπλήσσει δε αρνητικά τον θεατή, αφού ολοκληρώνεται κάπως απότομα προκαλώντας αμηχανία.
Αξιοσημείωτη, η χαμηλόφωνη μα εξαιρετική ερμηνεία του ιδανικού για το ρόλο του Fusi, Gunnar Jonsson.
Στους κινηματογράφους από 10 Νοεμβρίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
1.jpg)
