Στην πρώτη χρονιά του δεν ήμασταν σε ηλικία κατάλληλη να πάμε στο Athenscon (έτσι έλεγε η μαμά), έτσι το χάσαμε.
Στην 2η χρονιά του …επίσης δεν ήμασταν σε κατάλληλη ηλικία, αλλά το σκάσαμε και πήγαμε και τις δύο ημέρες.
Όπως μου είπε ο μπαμπάς, ‘οι σούπερ ήρωες ήρθαν από την Καλιφόρνια για να μας συναντήσουν’, έτσι ντυθήκαμε κι εμείς Cap και Elsa (και ολίγο από …Peter Parker) και επισκεφτήκαμε την έκθεση.
Η αλήθεια είναι ότι ο Superman (all-time favorite) δεν εμφανίστηκε ποτέ, ο Batman έμοιαζε σαν Δον Κιχώτης και η Wonder Woman δεν φορούσε τα κλασικά χρώματα (ο μπαμπάς μας έβγαλε την Calypsen για Wonder Woman, αλλά τον αφήσαμε να νομίζει ότι το χάψαμε), αλλά πραγματικά άξιζε τον κόπο.
Ωστόσο, επιβεβαιώθηκε αυτό που βαθιά μέσα μου ήλπιζα, ότι ο Λευκός Ιππότης στο Star Wars είναι …ξανθιά κοπέλα.
Επίσης, ότι η Harley Queen (η κανονική, όχι ο Αρλεκίνος!) είναι Θεσσαλονικιά ΠΑΟΚτσού, ότι η ασπίδα του Captain America είναι όντως πολύ μεγαλύτερη …από τον αδερφό μου κι εμένα μαζί, και πως η …Tinkerbell πρέπει επειγόντως να φτιάξει τα δόντια της, αν θέλει να κάνει ταινία της προκοπής στο μέλλον.
Πάντως, η εμπειρία ήταν μοναδική.
Και θα κρατήσω τη διαβεβαίωση του μπαμπά, ότι την επόμενη χρονιά θα ντυθώ κινεζούλα anime με ροζ μαλλί και φουστίτσα…
FilmGirl.
