«Μια εικόνα χίλιες λέξεις» λέει η γνωστή ρήση και αυτό πιθανότατα σκεφτόταν και ο Ολλανδός σκηνοθέτης Michael Dudok de Wit όταν δημιούργησε αυτό το χωρίς διαλόγους animation με ονειρικές εικόνες.
Το θρυλικό ιαπωνικό στούντιο Ghibli του Hayao Miyazaki, συνεργάζεται εδώ για πρώτη φορά με ένα μη εγχώριο όνομα και επιλέγει τον Ολλανδό μικρομηκά σκηνοθέτη Michael Dudok de Wit (Όσκαρ Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων για το «Father and Daughter», το 2001, και υποψηφιότητα για το ίδιο βραβείο με το «The Monk and the Fish», το 1995) στην πρώτη συμπαραγωγή της ιστορίας του.
Η κεντρική ιδέα του φιλμ είναι μια ακόμα εκδοχή του Ροβινσώνα Κρούσου.
Ένας άντρας ναυαγεί σε ένα έρημο νησί.
Η γνωριμία του με μία κόκκινη χελώνα κρύβει μια μεγάλη έκπληξη που θα ανατρέψει τα σχέδια φυγής του και μαζί θα μείνουν για πάντα εκεί διανύοντας τη διαδρομή της ζωής τους μέχρι το τέλος ολοκληρώνοντας ο καθένας τον σκοπό του.
Ο Ολλανδός φροντίζει να βγάλει ασπροπρόσωπο τον μετρ του animation και ιδρυτή των θρυλικών Ghibli studios Miyazaki, με ένα εικαστικό animation που αναμιγνύει την ιαπωνική μινιμαλιστική αισθητική με τον ιμπρεσιονισμό, δημιουργώντας πανέμορφες εικόνες υψηλής αισθητικής που ακροβατούν μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Μέσα από ένα απλοϊκό σενάριο που επικεντρώνεται σε μια ανθρώπινη ιστορία, ξεδιπλώνεται ένα παζλ εναλλασσόμενων συναισθημάτων, που τα κομμάτια του ενώνονται εικόνα με εικόνα σχηματίζοντας στη τελική του μορφή τον κύκλο της ζωής.
Στην ιστορία του de Wit η φύση και ο άνθρωπος είναι οι πρωταγωνιστές.
Οι ήχοι της θάλασσας, τα ηλιοβασιλέματα και όλες οι μεταβολές της φύσης (υπέροχη η αρχική σεκάνς με την αγριεμένη θάλασσα αλλά και αυτή με το τσουνάμι στη μέση του φιλμ) παρουσιάζονται μέσα από εικόνες - ζωγραφικούς πίνακες, ντυμένες με ένα αέρινο soundtrack.
Σε αυτό το ονειρικό σκηνικό οι λέξεις δεν χωρούν αφού οι εικόνες μιλάνε με τον πιο λυρικό τρόπο για την επιβίωση, την οικογένεια, την αγάπη, και το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η Κόκκινη Χελώνα είναι ένα αλληγορικό παραμύθι για ενήλικες, που καταφέρνει χωρίς να αρθρώσει λέξη να πει τόσα πολλά με τρυφερότητα και ευαισθησία που συγκινεί, ενώ εντυπωσιάζει χωρίς τυμπανοκρουσίες με την απλότητα του.
Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο φεστιβάλ των Καννών, όπου πήρε εξαιρετικές κριτικές, έφερε και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα», ενώ κέρδισε και το αθηναϊκό κοινό στις Νύχτες Πρεμιέρας 2016 όπου απέσπασε το βραβείο κοινού.
Στους κινηματογράφους από 22 Δεκεμβρίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
