Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, όπου κατά τη διάρκεια του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου 2007, ένας εβδομηντάχρονος ψαράς, σκότωσε 4 γυναίκες στην Νότια Κορέα, το «Missing» είναι ένα ακόμα βίαιο θρίλερ με έντονο το στοιχείο του exploitation, από τα πολλά που μας δίνει η χώρα τα τελευταία χρόνια.
Η Χιουν-α είναι μια νεαρή ηθοποιός, που πηγαίνει για μια βόλτα στην εξοχή, μαζί με έναν σκηνοθέτη, που της έχει υποσχεθεί έναν ρόλο στην επόμενη ταινία του.
Κάποια στιγμή κάνουν μια στάση σε ένα χωριό για να φάνε.
Δυστυχώς για αυτούς, ο φαινομενικά ήσυχος και ευγενικός ιδιοκτήτης Παν-γκον είναι ένας παρανοϊκός δολοφόνος που σχεδόν αμέσως σκοτώνει τον σκηνοθέτη και αλυσοδένει την κοπέλα σε ένα κλουβί στο υπόγειο του.
Η αδερφή της, Χιουν-τζουνγκ, που ανησυχεί όταν εκείνη δεν επικοινωνεί μαζί της για κάποιες μέρες, εμφανίζεται στο χωριό και την αναζητεί.
Η τοπική αστυνομία δεν δείχνει καμία διάθεση να την βοηθήσει, αλλά εκείνη, μετά από λίγο αρχίζει να υποπτεύεται τον Παν-γκον
Σκηνοθέτης της ταινίας ο Kim Sung-Hong, ο οποίος δεν χασομεράει καθόλου στο να δείξει περί τίνος πρόκειται.
Ήδη στο πρώτο τέταρτο, ο Παν-γκον έχει αποκαλυφθεί ως παρανοϊκός δολοφόνος και από εκεί και πέρα το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τα βασανιστήρια της Χιουν-α και τις απελπισμένες προσπάθειες της αδερφής της να την ανακαλύψει.
Εστιάζει πάντως αρκετά και στους τρεις κύριους χαρακτήρες, ακόμα και στον Παν-γκο, κάτι αρκετά ασυνήθιστο σε παραγωγές του είδους, με αποτέλεσμα η ροή του Missing να είναι αρκετά καλή.
Από κει και πέρα, μιας και μιλάμε για κορεάτικο θρίλερ, υπάρχει έντονη απεικόνιση βίας και ειδικά οι σκηνές με το τσεκούρι αγγίζουν τα όρια του splatter.
Εξίσου έντονο είναι και το σαδιστικό στοιχείο, που ενίοτε γίνεται εξίσου δύσκολο στην παρακολούθηση του.
Το στοιχείο του exploitation εντείνεται ακόμα περισσότερο από την φωτογραφία, η οποία επικεντρώνεται αρκετά στο γυμνό και τα βασανιστήρια.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο Mun Seong-kun ως Παν-γκον, η Chu Ja-Hyeon ως Χιουν-α και η Jeon Se-hong ως Χιουν-τζουνγκ, υποδύονται τους αρχετυπικούς ρόλους του θύτη, του θύματος και του σωτήρα αντίστοιχα.
Σαφώς και ξεχωρίζει ο πρώτος, ο οποίος είναι άκρως πειστικός ως αρρωστημένος βασανιστής και δολοφόνος.
Το Missing (Sil jong στα Κορεάτικα), όπως καταλαβαίνετε δεν ενδείκνυται για όλους, αλλά θα αρέσει σίγουρα στους οπαδούς του Hostel και του Saw.
Οι υπόλοιποι, που δεν αντέχετε τη βία, καλύτερα να μην το δείτε.
Παναγιώτης Κοτζαθανάσης.
1.jpg)
