Πριν ξεκινήσω το review να πω το εξής: εμένα πάντως αν με έπαιρνε κάποιος τηλέφωνο και μου έλεγε ‘seven days’ θα σκεφτόμουνα τα κρουασάν πραλίνας.
To Ringu (1998), αποτελεί μία από τις πιο ανατριχιαστικές ταινίες τρόμου που έχουμε δει.
Εγκαινίασε ένα νέο είδος κακού, με την μορφή μιας νεαρής κοπέλας με κακό χτένισμα.
Για την ιστορία, η υπόθεση αφορά ένα βίντεο λίγων λεπτών με περίεργο περιεχόμενο, το οποίο αυτός που θα το δει δέχεται ένα τηλεφώνημα.
Mια φωνή τον πληροφορεί ότι σε εφτά ημέρες θα πεθάνει.
Κατόπιν αρχίζουν τα οράματα και, αν μέχρι την έβδομη ημέρα δεν έχει αντιγράψει τη βιντεοκασέτα για να την δει κάποιος άλλος, και να μεταδοθεί έτσι η κατάρα, τότε η δαιμονική κοπέλα βγαίνει από την οθόνη της τηλεόρασης κοψοχολιάζοντας το θύμα μέχρι θανάτου.
Ήταν ένα περίεργο concept που χρησιμοποιούσε ένα μοντέρνο μέσο (την βιντεοκασέτα – τότε) και μια οικεία συσκευή (την τηλεόραση) για να φέρει μέσα στο σπίτι μας ένα φολκλόρ στοίχειωμα.
Η ταινία κέρδισε παγκόσμια φήμη, ειδικά με το αξιόλογο remake του Gore Verbinski το 2002.
Απέκτησε επίσης και μια συνέχεια, το The Ring Two (2005) η οποία δεν ήταν το ίδιο επάξια με τους προκατόχους του.
Το Rings του F. Javier Gutiérrez αποτελεί ένα sequel το οποίο κανείς δε ζήτησε.
Η ταινία ήταν να βγει το Νοέμβριο του 2015 και από τότε την ανέβαλλαν σε όλο και καινούργιες ημερομηνίες, μέχρι που κατέληξε στον Ιανουάριο του 2017.
Δεν ξέρω αν έχει σχέση με το ότι η ταινία είναι κακή, αλλά δεν θα μου έκανε εντύπωση.
Από την εισαγωγή ακόμα βλέπουμε την Σαμάρα (το όνομα της δαιμονικής οντότητας) να στοιχειώνει τον επιβάτη ενός αεροπλάνου και (κρατηθείτε) να βγαίνει από τις οθόνες του πιλοτηρίου για να τον πιάσει.
Η Σαμάρα του The Ring.
Βγαίνει από πιλοτήριο.
Αεροπλάνου.
Η ταινία έχει για πρωταγωνιστές ένα νεαρό ζευγάρι τον Holt (Alex Roe, The 5th Wave) και την Julia (Matilda Anna Ingrid Lutz) οι οποίοι βλέπουν το επίμαχο βίντεο και τώρα έχουν εφτά ημέρες για να λύσουν την κατάρα.
Στην αναζήτηση τους, τους βοηθά ο Johnny Galecki (The Big Bang Theory) και ο - μα τι κάνω σε αυτή τη ταινία - Vincent D'Onofrio (The Magnificent Seven).
Έχει την πλάκα (με την καλή και την κακή έννοια) του πως στην εποχή των smartphones, των υπολογιστών και των usb sticks, η Σαμάρα έχει αποκτήσει νέες ‘διόδους’ προς τον κόσμο μας.
Πλέον αρκούν δύο κλικ για να αντιγράψεις το διαβολικό βίντεο και να το στείλεις σε κάποιον άλλο να το δει, διαιωνίζοντας έτσι την ύπαρξη της.
Φυσικά και την βλέπουμε ξανά να βγαίνει από μια (φλατ) τηλεόραση παρότι το θύμα είχε προηγουμένως τραβήξει τις πρίζες και την είχε ρίξει κάτω.
Αναρωτιέμαι αν την κομμάτιαζε με ένα τσεκούρι ή καλύτερα αν δεν είχε τηλεόραση σπίτι του, από που θα εισέβαλε;
Επίσης αν ανεβάσει κάποιος το βίντεο στο YouTube τι θα γίνει τότε;
Είναι πολύ εύκολο να τρίξουν τα θεμέλια των κανόνων της ταινίας αν τα πειράξεις λίγο.
Το Rings είναι ένα άνευρο, αδιάφορο θρίλερ στο οποίο η υπόθεση είναι παρόμοια με τα προηγούμενα: κάτι στοιχειώνει τους πρωταγωνιστές, βλέπουν οράματα και έπειτα κάνουν αναζήτηση για να λύσουν την υπόθεση.
Υπάρχει ένα συμβατικό φινάλε, το οποίο είναι απίστευτα κλισέ και κάνει το Rings να μην ξεπερνά την κακή τηλεταινία.
Δεν υπάρχει καμία δημιουργικότητα, καμία έστω εντυπωσιακή σκηνή, ενώ από τη μέση και μετά δίνει τόσο βάρος στην έρευνα των δυο, επίσης αδιάφορων, πρωταγωνιστών που καταντάει βαρετή.
Θα έλεγες ότι στο τρίτο μέρος της σειράς η ταινία θα ασχολιόταν περισσότερο με τη Σαμάρα, μα η αλήθεια είναι ότι ασχολείται περισσότερο με την έρευνα για να ανακαλύψουν την ιστορία της.
Θυμάστε το πόσο αριστοτεχνικά δεμένη ήταν η πρώτη ταινία, αλλά και το remake;
Αυτή η αίσθηση του απόκοσμου που επικρατούσε και το πως ο τρόμος έμπαινε σταδιακά μέσα σου και σε καθήλωνε;
Εδώ δεν υπάρχει τίποτα από αυτά.
Η ατμόσφαιρα απουσιάζει, η Σαμάρα δεν είναι τρομαχτική (λείπει και ο ‘μαέστρος’ Rick Baker στο μέικ-απ), γίνεται κατάχρηση των οπτικών εφέ (ψηφιακά τζιτζίκια έχετε ξαναδεί;) ενώ υπάρχουν και αρκετά jump scare.
Μα το σημαντικότερο από όλα είναι και το πιο απλό: η ταινία αποτυγχάνει να σε τρομάξει.
Δεν ξέρω αν στην εποχή μας χρειαζόμαστε άλλο ένα Ring.
Θεωρώ πως ήταν μια άψογη ταινία τρόμου που θα έπρεπε να παραμείνει στην ησυχία της και όχι να μετατραπεί σε franchise.
Πάντως αν κάνει κάτι σωστά το Rings είναι πως σου δημιουργεί την επιθυμία να ξαναδείς τη πρώτη ταινία.
Στους κινηματογράφους από 2 Φεβρουαρίου.
Μιχάλης Δαγκλής.
