Από τη πρώτη δημοσιοποίηση της συνεργασίας BBC και FX για τη παραγωγή μιας νέας τηλεοπτικής σειράς σε παραγωγή του Ridley Scott, σε σενάριο του Steven Knight και με πρωταγωνιστή τον Tom Hardy, οι προσδοκίες των τηλεθεατών είχαν χτυπήσει ταβάνι.
Παρότι πέρασαν πάνω από δύο χρόνια από τότε και λίγο έλειψε να τρομάξουμε για τη μοίρα του, το Taboo βρήκε το δρόμο του και βγήκε στον τηλεοπτικό αέρα στις αρχές του χρόνου, με το τελευταίο επεισόδιο να προβάλλεται πριν λίγα εικοσιτετράωρα.
Τελικά άξιζε η αναμονή;
Βρισκόμαστε στην Βρετανία στα 1814.
Ο James Delaney, γιος του Horace Delaney, ενός εμπόρου, εξερευνητή και μέλους της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών (ΕΑΙ), επιστρέφει στη πατρίδα του μετά από χρόνια εξαφανισμένος στην Αφρική, για τη κηδεία του πατέρα του.
Όλοι τον θεωρούσαν νεκρό και η επιστροφή του χαλάει τα σχέδια πολλών, και κυρίως του συζύγου της αδερφής του, που είχε κανονίσει να πουλήσει τη περιουσία του πεθερού του στην ΕΑΙ.
Σημαντικότερο τμήμα αυτής της περιουσίας είναι ένα μικρό και ασήμαντο προς το παρόν κομμάτι γης στην άλλη άκρη του πλανήτη, στις βορειοδυτικές ακτές του Καναδά, το Nootca Sound, το οποίο όμως με τη προσεχή λήξη του πολέμου μεταξύ Βρετανίας και ελεύθερων Πολιτειών της Αμερικής, θα αποτελέσει στρατηγικό κόμβο για το εμπόριο με τη του Βασιλείου με τη Κίνα.
Με την επιστροφή του, ο James βρίσκει την επιχείρηση του πατέρα του κατεστραμμένη, μιας και πατέρας στα τελευταία του τα είχε χάσει, βρίσκει μια δυστυχισμένη αδερφή, η οποία όμως δε θέλει να έχει καμία σχέση μαζί του, και μια ΕΑΙ που χάνει ξαφνικά το Nootca Sound και είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για να το ξαναπάρει στα χέρια της.
Ο James όμως έχει επιστρέψει προετοιμασμένος για όλα, έτοιμος να πάρει εκδίκηση, να διεκδικήσει όσα του αναλογούν, με ένα σχέδιο προσεκτικά στημένο, έτοιμος να παίξει στα δάχτυλα μια αυτοκρατορία που παραπαίει, μια παντοδύναμη -κράτος εν κράτει- εταιρία και την ανερχόμενη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, να φτάσει μέχρι τα πέρατα για να ανακαλύψει την αλήθεια, ακόμα κι αν χρειαστεί να θυσιαστεί κι ο ίδιος, για να πετύχει το σκοπό του, όποιος κι αν είναι αυτός.
Το Taboo είναι βασισμένο σε μια ιδέα που δούλευε ο ίδιος το Tom Hardy μαζί με τον πατέρα του εδώ και επτά χρόνια.
Αρχικά είχε ανακοινωθεί ως limited series, δηλαδή ως μια αυτοτελή σεζόν που θα μας διηγηθεί μια ολοκληρωμένη ιστορία, κάτι που αποτέλεσε και το μεγαλύτερό της σφάλμα, και λίγο παρακάτω θα σας πω το γιατί.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι το Taboo έχει δουλευτεί βαθιά και διεξοδικά.
Το σενάριο δε διηγείται απλά μια ιστορία αλλά αναπαριστά έναν ολόκληρο κόσμο, έναν κόσμο με παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Έχει δανειστεί ιστορικά, γνωστά και άγνωστα στοιχεία, και έχει εφαρμόσει γύρω τους ένα μπουκέτο χαρακτήρων, επίσης μικτά αληθινών και φανταστικών, με απώτερο στόχο την αφήγηση του χρονικού μιας εκδίκησης.
Στο υψηλότερο σημείο αυτού του μπουκέτου είναι φυσικά ο James Delaney, ένας άνδρας πανέξυπνος, αποφασισμένος αλλά και σωματικά ρωμαλέος, ταλαιπωρημένος από τη μικρή του ηλικία, που πέρασε δύο δεκαετίες ζώντας δίπλα σε άγρια αφρικανική φυλή, πουλημένος και προδομένος, μαθαίνοντας τα μυστικά τους, και τώρα επιστρέφει για να τα βάλει με τα θηρία των πόλεων.
Λιγομίλητος, άγριος, βίαιος αλλά και κρυφά δίκαιος και καλόκαρδος, ο James είναι μια μίξη χαρακτηριστικών άλλων ηρώων που έχει υποδυθεί στο παρελθόν ο εξαιρετικός Tom Hardy, και προφανώς είναι (γ)ραμμένος πάνω του.
Υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες των Σκανδιναβών Anders Engström και Kristoffer Nyholm, αυτός ο κόσμος παίρνει σάρκα και οστά, με την αναπαράσταση της εποχής να είναι μεν πιστή αλλά ταυτόχρονα να έχει και μια μυστικιστική πινελιά.
Η βαριά μετά-γοτθική προ-βιομηχανική ατμόσφαιρα παίζει το δικό της σημαντικό ρόλο ώστε ο θεατής να βουτήξει στα βουρκώδη νερά της.
Όσο για τη πλοκή της, πατήρ και υιός Hardy, έχουν να μας παρουσιάζουν ένα βραδυφλεγές δράμα που, όπως προείπα, μπορεί να κινείται γύρω από μια εκδίκηση, αλλά μέχρι να φτάσει εκεί έχει άλλους ενδιάμεσους σταθμούς, οι περισσότεροι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μπόλικες μικρές ή μεγαλύτερες ανατροπές.
Τώρα που σας φούντωσα, ήρθε δυστυχώς και η ώρα της ψυχρολουσίας με το Taboo να είναι μια σειρά που προφανώς στη πορεία της άλλαξε σημαντικά τη μορφή της.
Το αυτοτελές φορμά πνίγηκε στα νερά του Τάμεση, και μαζί του ένα μεγάλο μέρος της πλοκής, καθώς και πολλές λεπτομέρειες για το παρελθόν του James, κρατώντας κάβα για το πιθανότατο μέλλον.
Όμως τα 8 επεισόδια που είχαν ανακοινωθεί διατηρήθηκαν, με αποτέλεσμα η ιστορία που απέμεινε για το πρώτο κύκλο να είναι πολύ, μα πάρα πολύ αραιή.
Μετά το πρώτο επεισόδιο λοιπόν, που γίνονται οι απαραίτητες συστάσεις και είναι αυτονόητα ενδιαφέρον, το επόμενο που έχει κάτι να μας δείξει είναι το μακρινό έβδομο!
Στα πέντε ενδιάμεσα, παρακολουθούμε με ρυθμό χελώνας τις προετοιμασίες για…κάτι που μαθαίνουμε αρκετά αργά, τα αλλεπάλληλα αλλά σχεδόν ανούσια powerplays μεταξύ των τριών ή μάλλον τεσσάρων αντιμαχόμενων πλευρών για την εκμετάλλευση του Nootca Sound, παίρνουμε ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με το πώς κατέληξε ο Delaney στην Αφρική και την καταγωγή της μητέρας του, και τέλος, αν υπάρχει μια υποπλοκή που προχωράει, αυτή είναι η σχέση του James με την αδερφή του, που δε τη λες και ιδιαίτερα συγκλονιστική.
Η πλοκή του Taboo δυστυχώς είναι πολύ πιο ευχάριστη να τη διαβάζεις, παρά να τη βλέπεις, και η μεγάλη διάρκεια κάθε επεισοδίου (55-57 λεπτά) δε βοηθάει καθόλου στο να κρατηθεί το ενδιαφέρον του θεατή, χωρίς να προκαλέσει την υπομονή του.
Βγάζει μάτι ότι αυτή θα μπορούσε πολύ εύκολα να συμπτυχθεί σε 3-4 επεισόδια, κάτι που γίνεται ακόμα πιο εμφανές από τα εκρηκτικά δύο τελευταία επεισόδια, που επιτέλους μας δείχνουν τα δόντια μίας σειράς που θα μπορούσε να είναι αριστούργημα.
Το Taboo είναι μια σειρά υψηλών προδιαγραφών και υψηλού κόστους.
Μάλιστα ήδη έχει διαρρεύσει ότι ο Hardy ελπίζει στις ξένες αγορές και στις πωλήσεις των DVD για να βγάλει τα έξοδα, αλλιώς θα βρεθεί χαμένος σχεδόν περί τα 2 εκατομμύρια δολάρια.
Ίσως ήταν αυτό το μεγάλο κόστος που τους ανάγκασε να ακυρώσουν την limited ταυτότητα της σειράς, ελπίζοντας ότι μια επιτυχία θα φέρει τα πολυπόθητα κέρδη στο μέλλον.
Αν και πιθανότατα το έχετε ήδη αντιληφθεί απ΄ όσα διαβάσατε, αλλά για να το επιβεβαιώσω, το Taboo προφανώς και δεν ολοκληρώνει την ιστορία του εδώ.
Κάθε άλλο, αφού μας λέει σχεδόν ξεδιάντροπα ότι αυτή ήταν μονάχα η εισαγωγή.
Επίσημα η δεύτερη σεζόν ήδη είναι στα σκαριά, όμως πράσινο φως ακόμα δεν έχει πάρει.
Το μέλλον θα δείξει αν οι επιλογές των παραγωγών είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Όσο για την απάντηση στην αρχική ερώτηση αν άξιζε η αναμονή, αυτή είναι κατηγορηματικά ναι, αλλά με την προϋπόθεση ότι έχετε την απαραίτητη υπομονή για να δείτε πως όλα αυτά που παρακολουθείτε μουδιασμένα για σχεδόν πέντε-έξι ώρες, θα σας αποζημιώσουν στις τελευταίες δύο.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
