Αυτήν την φορά έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο εμπορικές παραγωγές του Kim Ki-duk, μαζί με τα Spring Summer Fall Winter...and Spring και 3-Iron, που τον καθιέρωσαν ουσιαστικά στον παγκόσμιο κινηματογράφο.
Ας δούμε λοιπόν περί τίνος πρόκειται.
Δύο κολλητές φίλες, συμμαθήτριες στο λύκειο, οι Yeo Jin και Jae Young σχεδιάζουν να ταξιδέψουν μαζί στην Ευρώπη.
Για να μαζέψουν χρήματα, η δεύτερη γίνεται πόρνη και η πρώτη λειτουργεί ως μάνατζερ, κλείνοντας της ραντεβού και ως νταβατζής, προσέχοντας την κατά την διάρκεια των συνευρέσεων.
Μια μέρα και ενώ η Yeo Jin αφηρημένη, δε κρατάει τσίλιες, η αστυνομία κάνει έφοδο στο σπίτι που "εργάζεται" η Jae Young και για να αποφύγει τη σύλληψη, πηδάει από το παράθυρο του σπιτιού, τραυματίζεται βαριά. και μεταφέρεται στο νοσοκομείο.
Εκεί, ζητάει από την φίλη της να φέρει στο νοσοκομείο τον αγαπημένο της πελάτη.
Εκείνη τον βρίσκει, αλλά αυτός της ζητάει να κάνει πρώτα σεξ μαζί του, αν θέλει να την ακολουθήσει και μην έχοντας άλλη επιλογή, διστακτικά υποκύπτει.
Όταν όμως φθάνουν στο νοσοκομείο διαπιστώνουν πως η φίλη της έχει πεθάνει.
Συντετριμμένη από τα γεγονότα, η Yeo Jin αποφασίζει να αναζητήσει όλους τους πελάτες της Jae Young και αφού κοιμηθεί μαζί τους, να τους επιστρέψει τα χρήματα που της είχαν δώσει.
Τα αποτελέσματα όμως είναι πολύ πιο βίαια από όσο θα περίμενε, μιας και κάποια στιγμή ο πατέρας της ανακαλύπτει τι κάνει και αποφασίζει να την παρακολουθήσει.
Σκηνοθέτης της ταινίας, όπως προείπαμε, ο αγαπημένος της στήλης Kim Ki-duk, σε μία από τις λιγότερο βίαιες παραγωγές του, χωρίς αυτό όμως να στερεί από την σκληρότητα του φιλμ, όπως γίνεται κατανοητό από το σενάριο.
Εξετάζει ένα φαινόμενο, το οποίο υπήρχε από παλιά στην Ιαπωνία, και από το 2000 και μετά άρχισε να εμφανίζεται και στην Κορέα: Μαθήτριες εκπορνεύονται με μεγαλύτερους, για να βγάλουν χρήματα και να αγοράσουν επώνυμα ρούχα, κινητά κτλ.
Φανερά βέβαια ο σκηνοθέτης παίρνει το μέρος των κοριτσιών, παρουσιάζοντας τες ως πολύ νέες για να κατανοήσουν τους κινδύνους που κρύβει η πρακτική τους αυτή.
Από την άλλη, δεν δείχνει σχεδόν καθόλου επιείκεια στους μεσήλικες πελάτες τους, πολλοί εκ των οποίων έχουν κόρες σε ανάλογη ηλικία.
Κατά τ'αλλά το κλασικό στυλ του Kim: Χαμηλός προϋπολογισμός, αργή εξέλιξη, σκληρά πλάνα, μια πλειάδα από αντιήρωες και εξέλιξη που δεν την περιμένει κανείς.
Ως Jae Young η Yeo Rum Han, που μας δίνει ένα εξαιρετικό μείγμα αθωότητας και κυνικής επιτήδευσης, μαζί με μια μικρή δόση ιερής τρέλας, που ταιριάζει απόλυτα με το ελαφρώς υπερρεαλιστικό στοιχείο της ταινίας.
Ως Yeo Jin η Ji Min Kwak, της οποίας η παρουσία γίνεται όλο και εντονότερη όσο κυλάει το φιλμ, με αποτέλεσμα η παρουσία της τελικώς να είναι τουλάχιστον ανάλογη της προαναφερθείσας.
Επίσης πολύ καλός ως πατέρας που δεν μπορεί να αποδεχθεί τις πράξεις της κόρης του, ο Eol Lee.
Ki Duk Kim στα καλύτερα του και τα υπόλοιπα περιττεύουν.
Παναγιώτης Κοτζαθανάσης.
1.jpg)
