Τέσσερα χρόνια μετά το θριαμβευτικό του ντεμπούτο με το Beyond the Hill, ο Emin Alper επιστρέφει με ένα νέο φιλμ που κινείται στα ίδια ψυχωσικά μονοπάτια, το Abluka.
Βρισκόμαστε στη σημερινή Τουρκία, αλλά σε αόριστο ακριβές χρόνο και τόπο.
Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πανικού από τις συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις με μπλόκα να στήνονται το ένα μετά το άλλο στους δρόμους, ελέγχοντας τους πάντες και τα πάντα.
Ο Kadir (Mehmet Ozgur) είναι ένας άνδρας που βρίσκεται στη φυλακή τα τελευταία 20 χρόνια.
Δύο χρόνια πριν ολοκληρώσει τη ποινή του, του δίνεται η δυνατότητα να αποφυλακιστεί με αναστολή, με τον όρο να εργαστεί στη παλιά του γειτονιά ως σκουπιδιάρης, ελέγχοντας τα απορρίμματα για ίχνη υλικών που μπορεί να προέρχονται από κάποιον τρομοκρατικό πυρήνα.
Με χαρά ξανανταμώνει με τον μικρό του αδερφό Ahmet (Berkay Ates), όμως η χαρά δε κρατάει πολύ όταν μαθαίνει ότι τον παράτησε η σύζυγος και εξαφανίστηκε με τα παιδιά τους.
Ο Ahmet είναι σε τραγική ψυχολογική κατάσταση, εργάζεται στο δήμο σκοτώνοντας ανελέητα αδέσποτα σκυλιά, μέχρι που ένα απ’ αυτά, αφού του ξεφεύγει τραυματισμένο, το βρίσκει έξω από το σπίτι του και αποφασίζει να το μαζέψει.
Όσο το κράτος πιέζει τα δύο αδέρφια να ολοκληρώσουν τις αποστολές τους, τόσο αυτοί βουτάνε όλο και περισσότερο στο τρόμο και τη παράνοια, με τα όρια πραγματικότητας και παραισθήσεων να γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα.
Το Abluka είναι ένα ψυχολογικό δραματικό θρίλερ με μπόλικες δόσεις κοινωνικής κριτικής της σύγχρονης Τουρκίας.
Ο δημιουργός έχει στήσει έναν αποπνικτικά τρομακτικό, σχεδόν μετά-αποκαλυπτικό μικρόκοσμο, με μια περιχωριακή φτωχογειτονιά να μετατρέπεται σε έναν εφιάλτη που λες και βγήκε από το Brazil, το Mad Max ή το Blade Runner.
Οι συνεχείς εκρήξεις, οι θόρυβοι τη νύχτα, οι σκιές, οι φλεγόμενοι κάδοι, οι άγνωστοι περαστικοί, και πάνω απ’ όλα η αφόρητη πίεση μιας κρατικής μηχανής που αναζητά τρομοκράτες ακόμα και στα σκουπίδια, οδηγεί τις εύθραυστες ψυχολογίες των δύο ανδρών στο γκρεμό.
Όλοι είναι ύποπτοι και όλοι φοβούνται.
Ακόμα και ένας αθώος μαύρος αδέσποτος σκύλος μπορεί να είναι η σταγόνα που θα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Το Abluka δεν είναι μια ταινία που παρακολουθείται εύκολα.
Παρότι καλλιτεχνικά ο δημιουργός του κάνει θαύματα, ο θεατής βρίσκεται σε μια συνεχή δυσάρεστη κατάσταση.
Αυτό είναι μεν όχι απλά επιθυμητό αλλά και απαραίτητο ώστε να βουτήξουμε στο ζοφερό κόσμο του, αλλά οι δύο ώρες του περνούν σχεδόν βασανιστικά.
Σε καμιά περίπτωση βαρετά, παρά τους αργούς ρυθμούς, αλλά είναι πολλές οι φορές που θα αναζητάς μια αχτίδα ελπίδας στο πανί, αλλά δε θα τη βρίσκεις.
Στους κινηματογράφους από 2 Μαρτίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
