Είναι κοντοπίθαρα, έχουν αστραφτερό τρίχωμα, περπατάνε αστεία στα δυο τους πόδια και είναι αξιολάτρευτα.
Οι πιγκουίνοι είναι ένα από τα πιο συμπαθή πουλιά στο πλανήτη, που οι ζωές τους παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ο σκηνοθέτης Luc Jacquet του L'empereur επιστρέφει 12 χρόνια με την συνέχεια του – ‘Το ταξίδι του αυτοκράτορα 2: Το κάλεσμα’ σε αφήγηση Διονύση Σαββόπουλου.
Μας ταξιδεύει άλλη μια φορά στην Ανταρκτική όπου βλέπουμε τις αποικίες των πιγκουίνων στις παγονησίδες, τις ζωές τους και τις μετακινήσεις που κάνουν.
Υπάρχουν ανοιχτά πλάνα, υποβρύχια πλάνα, πλάνα από αέρος και παγόβουνα.
...Πολλά παγόβουνα, παιδιά.
Ακολουθούμε μια περίοδο της ζωής του αυτοκρατορικού πιγκουίνου και βλέπουμε το πως φροντίζει το μικρό του, πως ψαρεύει, από τι πρέπει να προφυλαχτεί και που πρέπει να πάει.
Η ταινία έχει την Disney από πίσω οπότε δεν θα δείτε όλη την πραγματικότητα της ζωής των πιγκουίνων, μα την πιο ...χαριτωμένη τους μεριά.
Δεν ξέρω ποιος θέλει να δει άλλη μια ταινία με πιγκουίνους πάντως το ‘Το ταξίδι του αυτοκράτορα 2’ δεν κάνει τίποτα το καινούργιο.
Μάλιστα πολλές σκηνές τραβάνε βασανιστικά πολύ (πόση ώρα δηλαδή πρέπει να δεις ένα πιγκουίνο να περπατάει...) με κοντινά πλάνα που θα ζήλευε και ο Φώσκολος, ενώ γίνεται και κατάχρηση του slow-motion.
Τα πτηνά έχουν την πλάκα τους να τα βλέπεις να σκοντάφτουν και να τρίβονται μεταξύ τους αλλά αυτό επαναλαμβάνεται τόσο πολύ που κουράζει.
Οι αναφορές στο λιώσιμο των πάγων και στους κινδύνους που παρουσιάζει το μέλλον παρακάμπτονται με τρόπο που θα κάνει τον Leonardo DiCaprio να πάει να βγάλει άλλο ένα λόγο επί του θέματος (και καλά κάνει btw).
Δυστυχώς το ‘Το ταξίδι του αυτοκράτορα 2: Το κάλεσμα’ δεν ξεχωρίζει από το καλάθι των αξιόλογων ντοκιμαντέρ που υπάρχουν ήδη εκεί έξω, αλλά δεν τα φτάνει κιόλας.
Μάλιστα η πρόσφατη σειρά του BBC, Planet Earth 2 έχει ένα επεισόδιο με πιγκουίνους που καταφέρνει να είναι πιο εντυπωσιακό και πιο συνοπτικό από ότι η σχεδόν μιάμιση ώρα του ‘Αυτοκράτορα 2’, και αυτό λέει πολλά.
Στους κινηματογράφους από 13 Απριλίου.
Μιχάλης Δαγκλής.
