Η Polina (Anastasia Shevtsova) είναι ένα ξεχωριστό κορίτσι.
Μέσα από τον χορό δημιουργεί τη ζωή της, μέσα από τις εμπειρίες της μαθαίνει να χορεύει.
Στο πλευρό της η συγκλονιστική χορογράφος Λίρια (Juliette Binoche, Ghost in the Shell), θα της αποδείξει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο!
Μόσχα, αρχές της δεκαετίας του ’90.
Η 8χρονη Polina είναι μια προικισμένη μπαλαρίνα.
Παρά την φτωχική της καταγωγή, γίνεται δεκτή στη φημισμένη σχολή του Καθηγητή Μποζίνσκι, ο οποίος εκπαιδεύει χορευτές για τα μπαλέτα Μπολσόι.
Εκείνος αμέσως αντιλαμβάνεται το φοβερό της ταλέντο και την κάνει να εργαστεί τόσο σκληρά που στα 18 της το όνειρό της επιτέλους γίνεται πραγματικότητα και κερδίζει μια θέση στα Μπολσόι.
Εκεί, θα γνωρίσει τον Adrien (Niels Schneider, Dalida), έναν γοητευτικό Γάλλο χορευτή που θα την βοηθήσει να ανακαλύψει την αγάπη αλλά, το κυριότερο, μια νέα μορφή χορού, πιο σύγχρονη και εκφραστική – ένα είδος χορού που θα αλλάξει την ζωή της για πάντα.
Από την Μόσχα μέχρι την Γαλλία και το Βέλγιο, από την επιτυχία ως την απογοήτευση, ακολουθούμε το απίστευτο ταξίδι της ζωής της Polina.
Από graphic novel στη μεγάλη οθόνη
Η κινηματογραφική μεταφορά της ταινίας είναι βασισμένη πάνω στο διάσημο graphic novel του Bastien Vives, «Polina».
Αυτό που ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Angelin Preljocaj σχετικά με το graphic novel ήταν ο ουσιαστικός ρεαλισμός με τον οποίο προσεγγίζει τις ζωές των χορευτών.
«Αυτό που με ενδιέφερε ήταν το μονοπάτι που η Polina αποφάσισε να ακολουθήσει και το πώς κατάφερε να μετατρέψει τις αδυναμίες της σε δημιουργικότητα και κατ’ επέκταση, σε επιτυχία.
Από τη στιγμή που άρχισα να χορεύω, έχω γνωρίσει άπειρους χορευτές.
Άλλους εξαιρετικά ταλαντούχους, άλλους λιγότερο.
Άλλωστε, δεν είναι τελικά μόνο οι πιο ταλαντούχοι που κάνουν καριέρα, αλλά και αυτοί που διαθέτουν πείσμα, δυναμικότητα και εργατικότητα».
Η σεναριακή πένα της Valerie Muller άλλοτε παραμένει απόλυτα πιστή στην πλοκή του graphic novel και άλλοτε φέρνει τα πάνω κάτω.
«Είναι αλήθεια ότι κάποια πράγματα που δεν διευκρινίζονται στο κόμικ, εμένα με ενδιέφερε πολύ να προσδιοριστούν περισσότερο στην ταινία.
Ένα από αυτά, για παράδειγμα, είναι οι γονείς της Polina και η κοινωνική τους τάξη.
Αυτή η ταπεινή καταγωγή είναι κοινός τόπος για αρκετούς χορευτές.
Και ο Angelin έχει μια αντίστοιχη καταγωγή.
Θέλαμε να επιμείνουμε στην ιδέα ότι όταν δεν έχεις απολύτως τίποτα άλλο στη ζωή σου, έχεις ακόμη το σώμα σου και πως το μόνο πράγμα που έχει ανάγκη το σώμα είναι να εκφραστεί και η έκφραση έρχεται μόνο μέσω της δουλειάς!», σχολιάζει η Muller.
Στους κινηματογράφους από 25 Μαΐου.
1.jpg)
