Ο Kumail (Kumail Nanjiani, Central Intelligence) ένας νεαρός άντρας από το Πακιστάν που ζει στην Αμερική και ασχολείται με το stand up comedy, μετά από ένα show του γνωρίζει την Emily (Zoe Kazan, What If) και αρχίζουν να βγαίνουν.
Μια τέτοια σχέση όμως, με μια κοπέλα διαφορετικής καταγωγής και θρησκείας, θα έφερνε πολλές αντιρρήσεις από την παραδοσιακή οικογένεια του νεαρού, και γι’ αυτό το λόγο επιλέγει να το κρατήσει κρυφό.
Η κατάσταση όμως περιπλέκεται όταν η κοπέλα μπαίνει εσπευσμένα στο νοσοκομείο και οι γιατροί δεν μπορούν να εξακριβώσουν τα αίτια.
Αυτό είναι το θέμα της νέας ταινίας του Michael Showalter, ο οποίος καλείται να διαχειριστεί ένα υλικό που ξεκινάει ως ένα ρομαντικό ειδύλλιο μεταξύ δύο πολύ διαφορετικών από άποψη διαπαιδαγώγησης πρωταγωνιστών, και συνεχίζει απροσδόκητα με μια πιο δραματική ματιά.
Αρχικά το πρώτο κομμάτι είναι αρκετά ευχάριστο και αστείο, με μπόλικο σινεφίλ χιούμορ και μια αρκετά ρεαλιστική ανάπτυξη της σχέσης των δύο παιδιών.
Στη συνέχεια αποφεύγει τις μεγάλες γραφικότητες γύρω από τις πολιτισμικές διαφορές δύο ανθρώπων που προέρχονται από δύο διαφορετικούς τρόπους ζωής, δείχνοντας και έναν σκεπτικισμό προς το συντηρητισμό και φανατισμό που μπορεί να ακολουθεί κάθε θρησκεία, μέσω του πρωταγωνιστή.
Στο κύριο μέρος περνάει σε πιο δραματικά μονοπάτια χωρίς όμως να βαραίνει επικίνδυνα το κλίμα προς το μελό, διατηρώντας την αισιοδοξία και το χιούμορ του.
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να ισορροπήσει όλα αυτά τα στοιχεία και να μας δώσει μια ταινία που μας χαρίζει γέλιο στις ανάλαφρες στιγμές ενός νέου έρωτα, αλλά και αγωνία με την απροσδόκητη εξέλιξη της ιστορίας.
Καταφέρνει να μας προβληματίσει γύρω από τις σχέσεις και τις δυσκολίες που συναντούν, αλλά και να μας συγκινήσει με το οικογενειακό δράμα για την κατάληξη της ιστορίας.
Ερμηνευτικά έχουμε δύο πολύ καλούς πρωταγωνιστές, με τον Kumail Nanjiani και τη Zoe Kazan (εγγονή του μεγάλου σκηνοθέτη Elia Kazan) να δημιουργούν ένα δίδυμο με πολύ καλή χημεία.
Πολύ ταιριαστό είναι και το δεύτερο ζευγάρι επί της οθόνης, αυτό των γονιών της κοπέλας όπου βρίσκουμε τον Ray Romano (Funny People) και τη Holly Hunter (Batman vs. Superman: Dawn of Justice) με δύο ρεαλιστικές και σε ορισμένα σημεία συγκινητικές ερμηνείες.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια πετυχημένη ταινία για τα θέματα και το υλικό που διαχειρίζεται, και χαρακτηρίζεται από την ικανότητα του σκηνοθέτη να μας παρέχει σωστές δόσεις ρομαντισμού, κωμωδίας και δράματος, όλα εκφρασμένα πολύ καλά από τους πρωταγωνιστές.
Στους κινηματογράφους από 27 Ιουλίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
