To καλοκαίρι του 1960, σε ένα γραφικό μαστιχοχώρι της Χίου, δύο δεκάχρονα αγόρια περνούν μαζί τις καλοκαιρινές τους διακοπές και πρωτογνωρίζουν τον έρωτα.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Δήμου Αβδελιώδη θεωρείται από τις σπουδαιότερες και πιο ιδιαίτερες δημιουργίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Επίσημη Συμμετοχή, Εβδομάδα Κριτικής, Φεστιβάλ Καννών, 1987 και Χρυσός Ελέφαντας Καλύτερης Ταινίας, Αργυρός Ελέφαντας Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Νέου Δελχί.»
Παιδική φιλία, τρυφερή ενηλικίωση νεανικά ερωτικά σκιρτήματα και μια πέρα για πέρα γνήσια ελληνικότητα είναι τα στοιχεία αυτής της απλοϊκής σεναριακής συνταγής που καταφέρνει ωστόσο να γοητεύσει με την λιτή ακατέργαστη όσο και ποιητική κινηματογραφική ματιά του Αβδελιώδη.
Τα πλάνα του μοιάζουν τραβηγμένα με ερασιτεχνική κάμερα και οι εικόνες του σφύζουν από λυρισμό αναδίδοντας νοσταλγικά ελληνικό άρωμα μιας αθώας,οριστικά χαμένης στο παρελθόν, εποχής.
Άλλοτε αστείος κι άλλοτε ρομαντικά τρυφερός, ο Αβδελιώδης κοιτάζει με τα μάτια ενός Ναΐφ καλλιτέχνη αποτυπώνοντας στην μεγάλη οθόνη ακατέργαστες απλοϊκές εικόνες που είτε σαρκάζουν είτε νοσταλγούν γλαφυρά τον ελληνικό τρόπο ζωής, ενώ και στις δύο περιπτώσεις οι πρωταγωνιστές του μας ταξιδεύουν με την παιδική τους αθωότητα σε μία ανέμελη εποχή της ελληνικής επαρχίας με σκηνές βγαλμένες από τα όμορφα καλοκαίρια της Ελλάδας.
Αυτή η λιτή, όμορφη όσο και ιδιαίτερη δημιουργία, είναι ένα ακόμα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι όταν υπάρχει έμπνευση ακόμα και με τα πιο απλά υλικά φτιάχνεται σπουδαίος κινηματογράφος.
Σε επανέκδοση στους κινηματογράφους από 10 Αυγούστου.
Γιάννης Αποστολίδης.
1.jpg)
