Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία μας παρουσιάζει τον Barry Seal ο οποίος από τα τέλη της δεκαετίας του 70 ξεκίνησε να δουλεύει για τη CIA ως πιλότος, έχοντας αποστολή να συλλέγει πληροφορίες και να κάνει μεταφορές για λογαριασμό των ΗΠΑ προς χώρες της κεντρικής Αμερικής στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά στη συνέχεια ανέπτυξε συνεργασία και με τα καρτέλ ναρκωτικών.
Ο σκηνοθέτης Doug Liman συνεργάζεται ξανά με τον Tom Cruise (Jack Reacher: Never Go Back) μετά το αρκετά καλό Edge of Tomorrow, και καταπιάνεται με πολιτικά παρασκήνια όπως είχε κάνει και στο Fair Game.
Αυτή τη φορά όμως όχι με τον ακαδημαϊσμό εκείνης της ταινίας, αλλά ακολουθώντας τα βήματα του Scorsese κάνει μια ιστορία για το American (Made) Dream θυμίζοντας κάτι από Wolf of Wall Street.
Με αρκετά κεφάτη διάθεση δημιουργεί μια ταινία που μπορεί να χαρακτηριστεί ως περιπέτεια, αν και η δράση δεν είναι το βασικό της στοιχείο, παρουσιάζοντας μια ιστορία ματαιοδοξίας και ανόδου, με τη χρήση ρεαλιστικής κινηματογράφησης και γρήγορου μοντάζ που καταφέρνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον.
Αυτό που κάνει όμως την ταινία να διαφοροποιηθεί από αρκετές του είδους, είναι ότι δεν επιμένει στην προσωπικότητα του πρωταγωνιστή παρουσιάζοντάς μας τις προσωπικές του διακυμάνσεις, αλλά έχει ως στόχο να μας βάλει στο κλίμα της εποχής και στην πολιτική.
Ο Ψυχρός Πόλεμος αναβίωνε, και επί προεδρίας Reagan μεταφερόταν στις διαμάχες μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ για την κυριαρχία τους σε άλλες χώρες, με τη συγκεκριμένη περίοδο το ενδιαφέρον να στρέφεται στις χώρες της κεντρικής Αμερικής.
Πιο πριν ήταν στην Ασία, στη Λατινική Αμερική.
Τα επόμενα χρόνια ξανά στην Ασία.
Χωρίς να σταματάει ποτέ.
Και αυτό ακριβώς θέλει να μας δώσει.
Την παρασκηνιακή πολιτική των υπερδυνάμεων με σκοπό τον έλεγχο άλλων κρατών.
Αλλά υπάρχουν και οι συνέπειες, τις οποίες συχνά δημιουργούν οι ίδιες, με την κατάσταση να γυρίζει μπούμερανκ.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, ο Tom Cruise σπάει το σερί με τις πολλές περιπέτειες, επιστημονικής φαντασίας ή απλά φαντασίας, και επιστρέφει μετά από καιρό σε μια πιο ανθρώπινη ιστορία.
Ευχάριστη αλλαγή για έναν από τους πιο υποσχόμενους ηθοποιούς των προηγούμενων δεκαετιών, εδώ με μια καλή και πειστική ερμηνεία, την καλύτερη των τελευταίων χρόνων.
Δίπλα του καλός και ο Domhnall Gleeson (The Revenant) ο οποίος αν και Ιρλανδός, ως πράκτορας της CIA συμβολίζει όλη την ιμπεριαλιστική και ψυχροπολεμική τακτική των Αμερικανών που βρίσκει έδαφος στο American Dream του πρωταγωνιστή.
Συνολικά στην ταινία βλέπουμε όλα να λειτουργούν καλά, χωρίς όμως να καταφέρνει να κάνει την υπέρβαση και να απογειώνεται, πέρα από το έξυπνο σενάριο που αξιοποιεί.
Το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό, και παρόλο που δεν φτάνει στα σκηνοθετικά επίπεδα που είχε ως πρότυπο, δεν υπάρχει κάτι το οποίο να μας κακοφαίνεται, δίνοντάς μας ένα πολύ ευχάριστο και διασκεδαστικό ως προς την παρακολούθηση θέαμα.
Στους κινηματογράφους από 7 Σεπτεμβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
