Η πραγματική ιστορία και το παρασκήνιο ενός αγώνα τένις που έγινε το 1973 ανάμεσα στην εν ενεργεία πρωταθλήτρια Billie Jean King (Emma Stone, La La Land), και στον πρώην πρωταθλητή και ανέκαθεν τζογαδόρο Bobby Riggs (Steve Carell, Cafe Society), ο οποίος την προκάλεσε σε έναν αγώνα για την «τιμή» των δύο φύλων.
Η ταινία ξεκινάει με την αφορμή αυτού του αγώνα, η οποία ήταν οι διαφοροποιήσεις στα χρηματικά έπαθλα μεταξύ αντρών και γυναικών, με την πρωταγωνίστρια να επιδιώκει ισονομία καθώς πολύ απλά άντρες και γυναίκες κάνουν την ίδια δουλειά.
Αυτή η σύγκρουση θα οδηγήσει μετά από προκλήσεις σε έναν αγώνα που απέκτησε χαρακτήρα ακτιβισμού και επανάστασης, με σκοπό να επέλθει η δικαιοσύνη στο χώρο του τένις, όπως απαιτείται και σε κάθε εργασιακό χώρο.
Το σκηνοθετικό ζευγάρι (Jonathan Dayton-Valerie Faris του Little Miss Sunshine) μας δίνει άμεσα το κλίμα της εποχής, όπου κυριαρχούσαν ακόμα πολλές και έντονες συντηρητικές απόψεις περί ανωτερότητας των αντρών σε κάθε επίπεδο.
Εδώ εστιάζει στο χώρο του αθλητισμού όπου πατώντας πάνω σε βιολογικές διαφορές, τέτοιες απόψεις βρίσκουν ιδιαίτερα πρόσφορο έδαφος για να ξεφύγουν κατά πολύ από τα αυστηρώς αθλητικά, ή έστω τυπικά ευγενικά όρια.
Η ταινία όμως σταδιακά χάνει τον προσανατολισμό της, καθώς φαίνεται να στρέφεται περισσότερο στη σημασία της νίκης παρά στον λόγο του αγώνα.
Σκοπός της πρωταγωνίστριας δεν είναι να κερδίσει ώστε να δείξει ότι είναι καλύτερες οι γυναίκες, αλλά για την υπεράσπισης βασικών κοινωνικών αξιών όπως η ισότιμη πληρωμή.
Παίζει για να κερδίσει τον σεβασμό και όχι τον αντίπαλο.
Το δεύτερο σημείο αποπροσανατολισμού είναι όταν εστιάζει στην προσωπική ζωή της πρωταγωνίστριας, θέλοντας ίσως να γενικεύσει αυτόν τον αγώνα σαν μια προσπάθεια υπεράσπισης κάθε ομάδας που στερείται βασικά δικαιώματα.
Δυστυχώς εδώ καταναλώνει πολύ χρόνο με αποτέλεσμα η ταινία να παρουσιάζεται φλύαρη, άνευρη και με αφέλεια σε αρκετά επεισόδια.
Όλα αυτά για τα οποία θέλει να μας μιλήσει, για την ισότητα των φύλων και την ανάγκη για ελευθερία, μας τα λέει πολύ καλύτερα με λίγες και εύστοχες ατάκες προς το τέλος της ταινίας, μέσω της Emma Stone και του Alan Cumming (Burlesque).
Και μιας και αναφερθήκαμε στην Emma Stone, η νεαρή ηθοποιός τα πάει πολύ καλά σε έναν αρκετά ασυνήθιστο για αυτή ρόλο.
Το ίδιο όμως και ο Steve Carell ο οποίος φαίνεται να διασκεδάζει μέσα στα ακραία χαρακτηριστικά του ήρωα που υποδύεται.
Μια ταινία που έχει να προσφέρει, αλλά τελικά δεν μας δίνει όλα όσα υπόσχεται καθώς χάνεται μέσα σε αφέλειες και υπερβολές.
Στους κινηματογράφους από 12 Οκτωβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
