Στην πρώτη ταινία Daddy’s Home είχαμε δει τον βιολογικό πατέρα (Mark Wahlberg, Transformers: The Last Knight) και τον πατριό (Will Ferrell, Zoolander 2) να ανταγωνίζονται στα μάτια των παιδιών τους.
Στο δεύτερο μέρος έχουμε και τους γονείς τους να έρχονται να αναστατώσουν τις ισορροπίες σε μια (προφανώς καταδικασμένη) προσπάθεια να περάσουν όλοι μαζί τις χριστουγεννιάτικες διακοπές τους.
Και επειδή κάτι τέτοιο δεν μπορεί να δουλέψει αρμονικά, αρχίζουμε να παρακολουθούμε μια σειρά ευτράπελων σε χριστουγεννιάτικο φόντο.
Αυτό είναι το όλο στόρι αυτής της αναμενόμενης, διόλου πρωτότυπης, και πολύ αμερικάνικης κωμωδίας.
Χωρίς να υπάρχει κάποια ουσιαστική ιστορία, έχουμε μια συρραφή από σκετσάκια τα οποία αποσκοπούν αποκλειστικά στο γέλιο.
Στο πρώτο κομμάτι της ταινίας το πετυχαίνει αρκετά συχνά, καθώς μας παρουσιάζει και τους νέους χαρακτήρες, με την αναπόφευκτα δυσλειτουργική συνύπαρξη να οδηγεί σε ορισμένα εύστοχα επεισόδια.
Από ένα σημείο και μετά βέβαια φαίνεται να εκβιάζεται η όλη κατάσταση ώστε να συνεχιστεί η χαρωπή διάθεση, με τα συνεχόμενα «αστεία» να μην είναι πάντα πετυχημένα.
Έτσι από το δεύτερο μέρος η παρακολούθηση κουράζει μέχρι να οδηγηθούμε σε ένα πανηγυρικό, χριστουγεννιάτικο φινάλε που ξεχειλώνει το εορταστικό πνεύμα των ημερών.
Και εξαιτίας μιας τέτοιας προσέγγισης, το βάρος πέφτει αποκλειστικά στους πρωταγωνιστές.
Εδώ συναντάμε πρώτο απ’ όλους τον Will Ferrell σε ένα ρόλο που τον έχουμε ξαναδεί αρκετές φορές και είναι αυτός που βγάζει το περισσότερο γέλιο (χωρίς να πλησιάζει βέβαια την χριστουγεννιάτικη τρέλα του Elf), σε αντίθεση με τον Mark Walhberg ο οποίος δεν διαθέτει ιδιαίτερη κωμική ζωντάνια και παίζει μόνο με τη ματσό παρουσία του.
Όσον αφορά τις νέες προσθήκες κρίνονται αρκετά πετυχημένες, με τον Mel Gibson (Blood Father) (!) να βγάζει ένα μόρτικο στυλ το οποίο υποστηρίζεται από αρκετές ατάκες, αλλά και τον πολυλογά John Lithgow (Miss Sloane) ο οποίος έχει τις κωμικές αλλά και τις (όποιες) δραματικές στιγμές του.
Πέρα από αυτά όμως δεν υπάρχει κάτι άλλο αξιομνημόνευτο.
Μια τηλεοπτική χριστουγεννιάτικη κωμωδία η οποία χαρίζει κάποιες στιγμές γέλιου, αλλά τίποτα το ξεχωριστό.
Στους κινηματογράφους από 30 Νοεμβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
