Ο Charley είναι ένα 16χρονο αγόρι που ακολουθεί το πατέρα του στις δουλειές του από πόλη σε πόλη.
Είναι καλό παιδί, εργατικό, αθλητής, και παρότι ο πατέρας του δεν είναι υπόδειγμα, τα πάνε καλά.
Μέχρι που μια αναποδιά τον αφήνει ολομόναχο και με μοναδική συντροφιά ένα ξοφλημένο άλογο κούρσας ξεκινάει ένα οδοιπορικό για να βρει το μοναδικό άνθρωπο που του έχει μείνει στο κόσμο, τη θεία Margie.
Παρότι παλιός στο χώρο, ο Andrew Haigh μπήκε στο ραντάρ μας μόλις τα τελευταία χρόνια με τη σειρά Looking αλλά κυρίως τη πολυβραβευμένη ταινία 45 Years, η οποία τον έφτασε μέχρι τα Όσκαρ.
Στο Lean on Pete καταπιάνεται με μια ιστορία κατώτερη των προδιαγραφών του και των προσδοκιών μας.
Το σενάριο μοιάζει βγαλμένο από οικογενειακή παραγωγή της Disney σε… κατάθλιψη, με τη πλοκή να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια coming-of-age story με ορφανά, καλούς μπαμπάδες, “γλυκούλια” άλογα, και διάφορους καλούς ή κακούς περαστικούς χαρακτήρες που εμφανίζονται απλά και μόνο για να δώσουν στη ταινία λίγο επιπλέον -αχρείαστο- χρόνο.
Το μεγάλο ατού του Lean on Pete είναι σίγουρα το cast του, με τον νεαρό Charlie Plummer να μην έχει μεν να δώσει πολλά, αλλά τους Steve Buscemi, Chloë Sevigny, Travis Fimmel και Steve Zahn να τον πλαισιώνουν δίνοντας λίγη από τη λάμψη τους.
Μπορεί δε καμιά περίπτωση να μην είναι μια κακή ταινία αλλά σίγουρα είναι μια “λίγη” ταινία.
Μια ταινία με σκόρπιες ιδέες, μια φλύαρη Disney-ική ιστορία ενηλικίωσης βουτηγμένη στη θλίψη και όχι απαραίτητα στο ρεαλισμό.
Αλέξης Κυριαζής.
