Η 18χρονη Chloé αφήνει το Montreal και -με όποιον τρόπο βρίσκει- φτάνει στο Tadoussac, ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό στο βόρειο Καναδά, που το καλοκαίρι σφίζει από ζωή λόγω των τουριστών που έρχονται για να δουν τις φάλαινες αλλά το χειμώνα νεκρώνει.
Η νεαρή κοπέλα βρίσκει στέγη σε ένα μικρό χόστελ, όπου όμως δίνει ψεύτικο όνομα.
Τι ήρθε να βρει στο Tadoussac, προς τι τα ψεύτικα στοιχεία και τι ακριβώς είναι το ιατρικό πρόβλημα που την ταλαιπωρεί;
Με μόνο τα απολύτως απαραίτητα κινηματογραφικά συστατικά, ο Martin Laroche δείχνει ικανός να κάνει θαύματα, αναπτύσσοντας μια μικρή αλλά γεμάτη δυνατά συναισθήματα πικρή οικογενειακή ιστορία, ένα μικρό δράμα που εχει λάβει χώρα πριν πολλά χρόνια, και τώρα ήρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες, με το θεατή να μένει σχεδόν εκστασιασμένος με τη μαεστρία που ο δημιουργός αποκαλύπτει σταγόνα-σταγόνα την αλήθεια, κάτι που επιτυγχάνεται και χάρη στις πρωταγωνίστριες Camille Mongeau & Isabelle Blais που δίνουν δυο μοναδικά εσωτερικές ερμηνείες.
Η απογοήτευση έρχεται στη τελευταία πράξη, η οποία παίρνει το ρίσκο να λάβει χώρα ολόκληρη σε μια μακρόσυρτη τηλεφωνική επικοινωνία, η οποία είναι μεν αρκετά καλά γραμμένη και σκηνοθετημένη, όμως το περιεχόμενό της αποδεικνύεται πολύ λίγο για τη βαρύτητα που της δίνεται.
Μια πολύ δυνατή ταινία που χάνει στο νήμα την ευκαιρία να είναι καταπληκτική, το Tadoussac συμπεριλαμβάνεται στις πλέον ευχάριστες στιγμές του φεστιβάλ.
Αλέξης Κυριαζής.
1.jpg)
