Ένα συνεργείο Γερμανών αναλαμβάνει ένα εγγειοβελτιωτικό έργο, κάπου στα βουνά της Βουλγαρίας.
Ο Meinhard είναι ο νέος της ομάδας, είναι απόμακρος και δέχεται τα προβλεπόμενα καψώνια.
Όταν ξεκινάει η δουλειά, εμφανίζονται πολλά προβλήματα, τόσο στο τεχνικό κομμάτι, όσο και με τος σχέσεις με τους ντόπιους του κοντινού χωριού.
Με αφορμή ένα όμορφο λευκό άλογο, ο Meinhard, έρχεται κοντά με τους εν λόγω κατοίκους, προσπαθούν να επικοινωνήσουν, και παρότι ο ένας δε γνωρίζει τη γλώσσα του άλλου, καταφέρνουν να αναπτύξουν φιλική σχέση.
Αντίθετα, οι συνάδελφοί του, νοιάζονται μόνο για τη δουλειά που έχει μείνει πίσω, τους φέρονται με υπεροψία και φτάνουν στο σημείο να τους κόψουν το νερό ώστε να το χρησιμοποιήσουν για τα έργα.
Η βουλγάρικη ορεινή επαρχία (η οποία ελάχιστα διαφέρει από τη δική μας) γίνεται σκηνικό για ένα εναλλακτικό αλλά αυθεντικό γουέστερν …όπως προδίδει και ο τίτλος της ταινίας της Valeska Grisebach που επιστρέφει πίσω από τη κάμερα μετά από δέκα χρόνια απουσίας.
Το Western αναλαμβάνει και επιτυγχάνει να παρουσιάσει μια σκληρή και ταυτόχρονα ανθρώπινη ιστορία που με κοινό παρονομαστή τον ανδρισμό (ή ψευτοανδρισμό) που χαρακτηρίζει το genre, καταπιάνεται με το power play μεταξύ χωριανών, συνεργείου και Meinhard αλλά και το ανομολόγητο παρελθόν του τελευταίου που τον έχει στιγματίσει ως άνθρωπο.
Ωστόσο, η υπερβολική αγάπη της σκηνοθέτιδας για το (παλιακό για μένα) είδος, την κάνει να το υπερεκτιμήσει, με το ρυθμό που ίσως λειτουργούσε κάποτε, εδώ να κάνει αρκετές κοιλίες ειδικά στο πρώτο μισό.
Εξαιρετικός ο λάκων πρωταγωνιστής Meinhard Neumann, πολύ καλή η φωτογραφία, ενώ πόντους δίνει και το λιγοστό χιούμορ, που σπάει τη μαυρίλα.
Μια ωραία ταινία, που πετυχαίνει απόλυτα στο να πει αυτό που θέλει αλλά αυτό δε σημαίνει ότι προσφέρει μια ιδιαίτερα ευχάριστη κινηματογραφική εμπειρία.
Αλέξης Κυριαζής.
1.jpg)
