Ένα ανεξήγητο φαινόμενο.
Δύο ψυχές που ερωτεύονται βαθιά.
Ένα όνειρο που μοιάζει άπιαστο, σε ένα μέλλον που δεν γνωρίζουν αν θα μοιραστούν.
Η μαγεία του πρώτου έρωτα, που εμφανίζεται κάθε μέρα σε διαφορετικό πρόσωπο, ξεδιπλώνεται μέσα από την γλυκιά, συγκινητική ιστορία τού «Κάθε Μέρα Μία Άλλη Μέρα»...
Βασισμένο στο βραβευμένο από τους New York Times μπεστ-σέλερ μυθιστόρημα του David Levithan, το Every Day του Michael Sucsy αφηγείται την ιστορία της Rhiannon (Angourie Rice, Spider-Man: Homecoming), ενός 16χρονου κοριτσιού που ερωτεύεται μια μυστηριώδη ύπαρξη με το όνομα «Α», η οποία κατοικεί σε διαφορετικό σώμα κάθε μέρα, για εκείνη τη μέρα και μόνο.
Αισθανόμενοι μια ακατανίκητη έλξη, ο «Α» και η Rhiannon συνεργάζονται κάθε μέρα για να βρουν ο ένας τον άλλον, χωρίς να γνωρίζουν ποιόν ή τί θα τους φέρει η επόμενη μέρα.
Όσο περισσότερο ερωτεύονται, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούν τις δυσκολίες του να αγαπάς κάποιον που αλλάζει μορφή κάθε 24 ώρες, κι έτσι η Rhiannon και ο «Α» έρχονται τελικά αντιμέτωποι με την πιο σκληρή απόφαση που έχουν πάρει ποτέ τους.
Μια γλυκιά ιστορία αγάπης που ξεπερνά την εξωτερική εμφάνιση και τους περιορισμούς που αυτή φέρνει, μια ιστορία αγάπης για το πώς είναι να αγαπάς κάποιον μόνο και μόνο για το σημαντικότερο κομμάτι του: την ψυχή.
Από το βραβευμένο μπεστ-σέλερ στη μεγάλη οθόνη
Ποιος/α πραγματικά είσαι, όταν κάποιος σου αφαιρέσει το σώμα σου, τη φυλή σου, τα ρούχα, την οικογένειά σου;
Το 2012, ο συγγραφέας David Levithan (συν-σεναριογράφος της πετυχημένης νεανικής κομεντί «Όταν ο Νικ Ερωτεύτηκε τη Νόρα») ολοκλήρωσε ένα βιβλίο που τον ώθησε να φτάσει σε νέα δημιουργικά ύψη.
Αγαπήθηκε τόσο από το κοινό που ήταν για μήνες στην μπεστ-σέλερ λίστα των New York Times και συζητήθηκε όσο λίγα στο λογοτεχνικό του είδος.
Η ιστορία του βιβλίου, που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Πατάκη, είναι μια ευφάνταστη εκδοχή του παλιού αγαπημένου ρητού που ζητά να αγαπάμε κάποιον για αυτό που είναι, όχι γι’ αυτό που φαίνεται και μάλιστα με πρωταγωνιστές εφήβους, στην ηλικία, δηλαδή, που όλοι νιώθουμε ότι η ταυτότητά μας είναι ακόμη υπό διαμόρφωση.
«Η ιδέα μού ήρθε μια μέρα στη δουλειά», λέει ο Levithan.
«Σκέφτηκα πώς θα ήταν αν ξυπνούσα σε διαφορετικό σώμα κάθε μέρα.
Με ιντρίγκαρε τόσο αυτή η σκέψη που άρχισα αμέσως να γράφω.
Ουσιαστικά έγραψα ολόκληρο το βιβλίο ως απάντηση στη σκέψη αυτή.
Δεν μου έχει ξανασυμβεί.
Το τοποθέτησα στην εφηβική ηλικία γιατί ο “Α” δεν έχει ποτέ νιώσει ότι συνδέεται με κάποιον άλλο, το οποίο μοιάζει με την αίσθηση της πρώτης αγάπης. Μπορείς να ξεπεράσεις ό,τι έχεις μάθει να πιστεύεις και να αγαπήσεις κάποιον που ζει σε αυτές τις συνθήκες;
Τι σημαίνει πραγματικά να αγαπάς τον εσωτερικό κόσμο του άλλου, όταν δεν έχεις τον εξωτερικό παράγοντα;».
Και η επιλογή του αυτή μοιάζει να ήταν φοβερά εύστοχη, αφού βάσει των σχολίων που λαμβάνει για την ιστορία του οι έφηβοι όχι μόνο ταυτίζονται με τον «Α» αλλά ενίοτε τον ζηλεύουν:
«Υπάρχει μια αίσθηση ελευθερίας σε αυτό που περνά, μπορεί να εξερευνήσει διάφορες καταστάσεις και ζωές.
Αυτό έχει δημιουργήσει πολλές ενδιαφέρουσες συζητήσεις για τα δύο φύλα και τις φυλές και τα δίπολα στα οποία έχει χτιστεί η κοινωνία, αλλά από τα οποία μπορούμε να απομακρυνθούμε αν θέλουμε».
Στους κινηματογράφους από 22 Φεβρουαρίου.
ΔΤ από την Odeon.
1.jpg)
