Παρότι αναμφισβήτητα ένας εξαιρετικά ταλαντούχος δημιουργός, ο Γερμανός Marc Forster παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα σταθερότητας έχοντας στο ενεργητικό του από αριστουργήματα όπως το Finding Neverland και το The Kite Runner, μέχρι τα υπερβολικά μέτρια Machine Gun Preacher τα Quantum of Solace, με τις υπόλοιπες ταινίες του να είναι διασκορπισμένες σε όλες τις ενδιάμεσες βαθμίδες ποιότητας.
Το All I See Is You είναι η τελευταία του δημιουργία που έκανε πρεμιέρα πριν ενάμιση χρόνο στο φεστιβάλ του Toronto, δεν τα πήγε καθόλου καλά και χάθηκε στα συρτάρια των διανομέων, βρίσκοντας θέση στις σκοτεινές αίθουσες πολύ λίγων χωρών, καταλήγοντας απευθείας σε vod πλατφόρμες.
Κάτι ανάλογο περιμέναμε να γίνει και στη περίπτωσή μας, με την Odeon που έχει τα δικαιώματα να αναβάλλει αρκετές φορές τη πρεμιέρα της, κάνοντάς μας να θεωρήσουμε ότι σύντομα θα τη δούμε να σκάει μύτη σε home video.
Και να ‘σου όμως ξαφνικά, που η ταινία βρήκε, έστω και αργά (πολύ αργά;) μια θέση στο κινηματογραφικό καλεντάρι και μας έφτασε.
Την αξίζει όμως αυτή τη θέση;
Η ταινία μας πηγαίνει στο εξωτικό Μπανγκόκ, εκεί όπου ζει ο James και η Gina, ένα ζευγάρι Αμερικάνων.
Εκείνη όταν ήταν ακόμα παιδί, σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα έχασε και τους δύο γονείς της και μαζί και την όρασή της.
Παρά την αποτυχία να αποκτήσουν παιδί, ζουν ευτυχισμένοι, με τον James να είναι το μόνιμο στήριγμά της, κάτι που δείχνει να απολαμβάνει.
Μετά από μια επιτυχημένη εγχείρηση όμως, η όραση της Gina αρχίζει να επανέρχεται, με τη νεαρή κοπέλα να βλέπει για πρώτη φορά τον κόσμο στον οποίον ζει αλλά και τον άνδρα με τον οποίον είναι παντρεμένη, και η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα δεν είναι καθόλου εύκολη, για κανέναν από τους δύο.
Το All I See Is You είναι ένα πρωτότυπο ψυχολογικό δράμα που καταπιάνεται με τη σκληρή -πιθανή- πραγματικότητα που ακολουθεί μετά την τρισευτυχισμένη στιγμή που ένας τυφλός ξαναβρίσκει το φως του χάρη στην επιστήμη.
Όλοι έχουμε δει κάποιο βιντεάκι στο yt με κάποια συγκινητική ανάλογη στιγμή, όμως τι γίνεται μετά το τέλος του;
Η “ορατή πραγματικότητα” δεν είναι όπως η Gina την φανταζόταν.
Μπορεί τα χρώματα και η ομορφιά της φύσης να την μαγεύουν, όμως ο σύζυγός της, το σπίτι της, το περιβάλλον της, ολόκληρη η ζωή της δεν είναι όπως τη φανταζόταν, και παρότι ευγνώμων για όλη τη συμπαράσταση που είχε όλα αυτά τα χρόνια, είναι δύσκολο να ελέγξει την απογοήτευσή της.
Αυτή η νέα πραγματικότητα όμως επηρεάζει και τον James, που βλέπει τα αόρατα νήματα με τα οποία ήλεγχε την Gina να κόβονται.
Δεν είναι πια η “τυφλή με το μπαστούνι”, αλλά μια νεαρή και όμορφη γυναίκα, που περιποιείται τον εαυτό της, ντύνεται προκλητικά, διασκεδάζει, φλερτάρει, μια αυτόνομη γυναίκα, και αυτό τον πανικοβάλει.
Η ταινία εγείρει πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα, βάζοντάς μας στη θέση και των πρωταγωνιστών, δυο ανθρώπων που βρίσκονται ξαφνικά σε μια κατάσταση που για τελείως διαφορετικούς λόγους, δεν είναι αυτό που επιθυμούσαν.
Κανένας από τους δύο δεν έχει μόνο δίκιο ή μόνο άδικο, δεν υπάρχει καλός και κακός (τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου), με τη ταινία να παρακολουθεί τη σταδιακή διάλυση μιας σχέσης, μέχρι και την έκρηξη.
Μπορεί αυτά τα ερωτήματα να είναι ενδιαφέρονται προσφέροντας μπόλικο food for thought, ωστόσο η πλοκή του All I See Is You πλατειάζει υπερβολικά.
Για πόσο μπορείς να αναρωτιέσαι που τελειώνει η ευγνωμοσύνη και που αρχίζει η αχαριστία, πόσες φορές πια να σκεφτείς που τελειώνει η αγάπη και που αρχίζει η αρρώστια και η ανάγκη ελέγχου πάνω στον άλλον.
Το ότι το σενάριο αποφεύγει να πάρει θέση δίνοντας απαντήσεις είναι θετικό, αλλά ταυτόχρονα είναι εκνευριστικά επαναλαμβανόμενο να μη κάνει κάτι περισσότερο από το να ρωτάει ξανά και ξανά τις ίδιες ερωτήσεις.
Και κάπου εδώ φτάνουμε στη τελευταία πράξη που η ταινία παίρνει μια άγρια τροπή, η οποία ανεβάζει την ένταση, δίνει μια πινελιά θρίλερ, αλλά ταυτόχρονα χάνει τη ρεαλιστική δραματικότητά της, γίνεται λίγο σαπουνόπερα.
Στο άκουσμα των δύο πρωταγωνιστών, αυτός που κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι σίγουρα ο Jason Clarke (The Man With the Iron Heart), όμως την παράσταση κλέβει αναπάντεχα η Blake Lively (The Shallows), χωρίς ωστόσο να βλέπουμε κάποια εξαιρετική ερμηνεία από κανέναν τους, και με τη χημεία μεταξύ τους, τουλάχιστον όσο τους βλέπουμε στα μέλια τους, να είναι ιδιαιτέρως περιορισμένη.
Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα κάτι πολύ χειρότερο, όμως το All I See Is You είναι μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα ταινία που όμως ενώ έχει ένα δυνατό κεντρικό θέμα, δεν τολμάει να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, αυτοπεριοριζόμενο σε ρόλο παρατηρητή παρά ενεργού συμμετέχοντα.
Στους κινηματογράφους από 29 Μαρτίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
