Σε απροσδιόριστο μέρος και χρόνο, μια οικογένεια είναι αναγκασμένη να ζει μέσα στην απόλυτη ησυχία.
Και αυτό γιατί γύρω τους παραμονεύουν μυστηριώδη πλάσματα τα οποία επιτίθενται σε οτιδήποτε ακούσουν.
Πολύ ενδιαφέρουσα αρχικά η ιδέα, την οποία εκμεταλλεύεται εξαιρετικά ο εκ των πρωταγωνιστών John Krasinski, ο οποίος εδώ κάνει την καλύτερή του σκηνοθετική απόπειρα μέχρι στιγμής.
Μέσα από ένα μεταποκαλυπτικό σκηνικό φτιάχνει ένα κλίμα μυστηρίου χωρίς πολλές επεξηγήσεις, το οποίο μας κερδίζει μέσα από τους περιορισμούς του σεναρίου.
Και αυτό γιατί η απόλυτη ησυχία στην οποία οδηγούνται η πρωταγωνιστές λειτουργεί καταλυτικά στη ταινία, και ταιριάζει ιδανικά με το είδος των θρίλερ.
Έτσι με πετυχημένη σκηνοθετική ματιά και μια εναρμονισμένη μουσική επένδυση οξύνει τις αισθήσεις μας, ανεβάζει την ένταση με κάθε ήχο να ακούγεται εντονότερος και τρομακτικότερος (μέχρι και οι ήχοι στην αίθουσα μοιάζουν επικίνδυνοι), ενώ δημιουργεί ένα αποτέλεσμα το οποίο είναι σταθερά αγχωτικό, έως και καθηλωτικό.
Σε ελάχιστα σημεία θα μπορούσε να υπάρχει μια μεγαλύτερη εφευρετικότητα όσον αφορά την αντιμετώπιση των πλασμάτων, ή να αφιέρωνε λίγο περισσότερο χρόνο στο φινάλε, χωρίς όμως αυτές οι «ελλείψεις» να αποτελούν αρνητικό στοιχείο.
Πέρα από αυτό το πρώτο κομμάτι το οποίο θα ικανοποιήσει από άποψη αγωνίας, η εκκωφαντική σιωπή που υπάρχει συχνά αναδεικνύει και τη δύναμή της.
Σε μια εποχή ηχορύπανσης όπου η επικοινωνία και η διασκέδαση καταλήγει σε «φασαρία», η ταινία αποκαλύπτει έναν γνήσιο τρόπο επικοινωνίας με ανταλλαγή συναισθημάτων μέσα από απλές, καθημερινές στιγμές γαλήνης.
Και συνήθως σε τέτοιες στιγμές τα λόγια είναι περιττά.
Σε αυτό το κομμάτι βοηθάνε πολύ και οι πρωταγωνιστές οι οποίοι παρά το λακωνικό σενάριο καταφέρνουν να μας κάνουν εύκολα κατανοητές τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.
Όπως προείπαμε, ένας από αυτούς είναι ο Krasinski (Detroit) ο οποίος κρατάει το ρόλο του πατέρα και είναι πολύ πειστικός, έχοντας μερικές πολύ δυνατές στιγμές.
Αυτή που ξεχωρίζει βέβαια είναι η Emily Blunt (The Girl on the Train), σύζυγος στην ταινία αλλά και στη ζωή, η οποία αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο της ταιριάζουν οι πιο απαιτητικοί και δυναμικοί ρόλοι.
Το ολιγομελές καστ συμπληρώνουν η νεαρή Millicent Simmonds την οποία μάθαμε στο Wonderstruck και την οποία μόνο να θαυμάσουμε μπορούμε για την επιμονή της να ζήσει και να δουλέψει ως ηθοποιός όπως είναι το όνειρό της, παρά το πρόβλημα ακοής που αντιμετωπίζει, ενώ στο πλάι της βρίσκουμε τον Noah Jupe τον οποίο επίσης έχουμε αρχίσει φέτος να μαθαίνουμε με β΄ ρόλους σε μεγάλες παραγωγές (Wonder, Suburbicon).
Συνολικά ένα εξαιρετικό θρίλερ το οποίο ανεβάζει σε μεγάλο βαθμό την ένταση και αποτελεί μια από τις πιο αγχωτικές κινηματογραφικές εμπειρίες εδώ και πολύ καιρό.
Στους κινηματογράφους από 5 Απριλίου.
Γιώργος Νυκταράκης.