Η Marlo (Charlize Theron, Atomic Blonde) είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά, και έγκυος στο τρίτο.
Όλα τα προηγούμενα συσσωρεύουν κούραση και απογοητεύσεις από τις καθημερινές δυσκολίες, με αποτέλεσμα να αποφασίζει μαζί με τον άντρα της να προσλάβουν μια νυχτερινή νταντά μετά τη γέννα.
Αυτή είναι η Tully (Mackenzie Davis, Blade Runner 2049) η οποία μπαίνοντας στο σπίτι και στη ζωή τους αρχίζει να αλλάζει τις ισορροπίες.
Η ιστορία όμως δεν επικεντρώνεται στην Tully όπως ίσως υποθέταμε από τον τίτλο, αλλά στην επίδραση που έχει η νεαρή νταντά στην παραφορτωμένη μητέρα.
Έτσι δημιουργείται ένα ισχυρό δίπολο χαρακτήρων.
Από τη μία έχουμε μια κουρασμένη, καταπιεσμένη, και συμβιβασμένη με τη ζωή της μητέρα, και απέναντί της ένα αντισυμμετρικό πρότυπο γεμάτο ζωντάνια, ενέργεια, και όρεξη για μια ζωή ελευθερίας.
Η συνύπαρξη θα κάνει τη μητέρα να αναθεωρήσει πράγματα από τη ζωή της, και μέσα από μια εσωτερική αναδρομή να προσπαθήσει να αναδιοργανώσει τους στόχους της.
Σε αυτό το πλαίσιο κινείται η νέα ταινία του Jason Reitman σε άλλη μια συνεργασία με τη σεναριογράφο Diablo Cody μετά τα Juno και Young Adult.
Ισορροπώντας ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, δίνει μία πολύ ρεαλιστική ματιά στη σκληρή καθημερινότητα που μπορεί να οδηγηθεί ένας γάμος μέσα από τα μάτια μιας μητέρας, ενώ από την άλλη αξιοποιώντας ορισμένες πιο κωμικές καταστάσεις καταφέρνει να χαρίσει σποραδικό γέλιο με κάποιες έξυπνες ατάκες. Σεναριακά όμως δεν καταφέρνει να πρωτοτυπήσει.
Και σε πρώτο χρόνο μέσα από τη διαδικασία αναθεώρησης της ζωής της Marlo η οποία δεν παρουσιάζει κάτι το αξιομνημόνευτο, αλλά και σε δεύτερο πλάνο καθώς δεν επιδιώκει να δώσει έναν πιο κοινωνικό χαρακτήρα μέσα από τα μαθησιακά προβλήματα και τις δυσκολίες προσαρμοστικότητας του γιου της πρωταγωνίστριας.
Έτσι από ένα σημείο και μετά γίνεται αρκετά κατανοητό ως προς το πού θα κινηθεί η ταινία, και τελικά μας μένει απλά το πώς θα κινηθεί χωρίς να έχουμε ουσιαστική αγωνία.
Το αποτέλεσμα ευτυχώς αποφεύγει να γίνει κουραστικό λόγω των ερμηνειών, και ιδίως της Charlize Theron η οποία τσαλακώνει σε μεγάλο βαθμό την εντυπωσιακή συνήθως εικόνα της, και με παραπανίσια κιλά δίνει με πειστικότητα το πρόσωπο της ταλαιπωρημένης μητέρας η οποία έχει αφήσει στο παρελθόν έναν τρόπο ζωής που πλέον μοιάζει με ξένη ανάμνηση.
Αυτά έρχεται να της θυμίσει η Tully μέσα από το πρόσωπο της Mackenzie Davis, η οποία βγάζει την απαραίτητη ενέργεια που απαιτεί ο ρόλος, μοιάζοντας με το ιδανικό συμπλήρωμα.
Στους κινηματογράφους από 31 Μαΐου.
Γιώργος Νυκταράκης
1.jpg)
