Από τη Νότιο Αμερική και συγκεκριμένα από την Αργεντινή έρχεται η απολαυστική κωμωδία ‘Ten Days Without Mom’ (αυθεντικός τίτλος: ‘Mamá Se Fue De Viaje’ του σκηνοθέτη Ariel Winograd.
Πρόκειται για μια κωμωδία που αφορά μια εξαμελή οικογένεια στην οποία η μητέρα αποφασίζει να λείψει μόνη της μερικές μέρες σε διακοπές αφήνοντας τον άντρα της να τα βγάλει πέρα με τα τέσσερα παιδιά τους και τις δουλειές του σπιτιού.
Εκείνος, παράλληλα με τη δουλειά του, προσπαθεί να ρυθμίσει το νέο πρόγραμμα του… αλλά τα κάνει θάλασσα.
Φωνάζει για ενίσχυση μια νεαρή οικιακή βοηθό που έτυχε να την είχε απολύσει από τη δουλειά της χωρίς εκείνη να ξέρει ότι είναι αυτός που την απέλυσε στο παρελθόν και τώρα του προσέχει το σπίτι!
Η μητέρα της οικογένειας εξακολουθεί να λείπει σε διακοπές και τα πράγματα στο σπίτι πάνε από το κακό στο χειρότερο για τον πατέρα…
Ο ηθοποιός Diego Peretti είναι διασκεδαστικός ως πατέρας της οικογένειας που όλο προσπαθεί να αντεπεξέλθει στις δουλειές του σπιτιού και να φροντίζει τα τέσσερα παιδιά του και στο τέλος τα διαλύει όλα.
Οι κινήσεις και οι γκριμάτσες του κρατούν την ταινία και υπάρχουν όντως μερικές καλές στιγμές γέλιου.
Του συμβαίνουν τόσα πολλά δεινά που σχεδόν τον λυπάσαι.
Μια κωμωδία που βλέπεται ευχάριστα και έχει χιουμοριστικό ύφος αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύει την σημασία της γυναίκας σε μια οικογένεια.
Αυτή είναι που την κρατάει δεμένη και σε οργάνωση.
Βασικά η ταινία στηρίζεται στα γεγονότα που συμβαίνουν ανάμεσα στον πατέρα και ξεχωριστά ένα-ένα τα παιδιά του – ο μεγάλος γιος φέρνει μια κοπέλα στο σπίτι, η κόρη του έχει την πρώτη της περίοδο, το μικρό παιδί λέει στον πατέρα τις πρώτες λέξεις του – αλλά και μεταξύ όλων – ο πατέρας βάζει κατά λάθος φωτιά στο σπίτι ή ρυθμίζει λάθος το πλυντήριο και αυτό εκρήγνυται και γεμίζει όλο το σπίτι σαπουνάδες.
Για αυτά τα κωμικά περιστατικά στέκεται η ταινία, δεν υπάρχει κάτι πιο ουσιώδες ή κάτι καινούριο.
Ακόμα, μια σημαντική σκηνή στην ταινία είναι εκείνη που κατά τη διάρκεια του αγώνα τένις, ο πατέρας συνειδητοποιεί πως και άλλες οικογένειες έχουν θέματα επικοινωνίας μεταξύ τους.
Πάνω από όλα, αυτό που περνάει ο πατέρας της οικογένειας συμβαίνει σε πολύ κόσμο στην πραγματικότητα, κάτι που κάνει το έργο ανθρώπινο.
Ευχάριστο το εγχείρημα, όμως θα μπορούσε να είχε περισσότερα θέματα να θίξει και να μην ήταν τόσο προβλέψιμη η κατάληξη.
Στους κινηματογράφους από 14 Ιουνίου.
Πάνος Μουζάκης.
1.jpg)
