Πέρασε ένας χρόνος που μας άφησε ένας αγαπητός και σημαντικός σκηνοθέτης του φανταστικού κινηματογράφου.
Ο λόγος για τον σκηνοθέτη George A. Romero που ‘έφυγε’ στα 77 του χρόνια ύστερα από μια σύντομη μάχη με τον καρκίνο των πνευμόνων.
Πέθανε στο σπίτι του ακούγοντας τη μουσική από την ταινία ‘The Quiet Man’ (1952) του John Ford μαζί με τη γυναίκα του και την κόρη του.
Είχε κάνει 16 μεγάλου μήκους ταινίες για τον κινηματογράφο ενώ υπήρξε σεναριογράφος και μοντέρ σε αρκετές από αυτές.
Κάποιες φορές ήταν ο ίδιος ο διευθυντής φωτογραφίας και ο παραγωγός των ταινιών του.
Είχε, ακόμα, μερικές εμφανίσεις ως βοηθητικός ηθοποιός.
Γεννημένος στη Νέα Υόρκη στις 4 Φεβρουαρίου 1940 από γονείς με καταγωγή από Ισπανία και Λιθουανία, ο πανύψηλος Romero μεγάλωσε στο Μπρονξ όπου και άρχισε να ενδιαφέρεται από νωρίς για τον κινηματογράφο όταν είδε την ταινία ‘The Tales of Hoffmann’ (1951) των Michael Powell και Emeric Pressburger να αποτελεί βασική πηγή έμπνευσης για τον ίδιο και την κατατάσσει ανάμεσα στις αγαπημένες του.
Προς το τέλος της δεκαετίας του ’60 με μια μικρή ομάδα φίλων κατορθώνουν και μαζεύουν ένα μικρό ποσό που θα οδηγήσει σε μια πραγματικά τεράστια ταινία που θα αλλάξει πολλά πράγματα στην πορεία του κινηματογράφου και θα εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους από τότε και στο εξής εντός και εκτός της κινηματογραφικής κοινότητας.
Η ταινία αυτή λεγόταν ‘Night of the Living Dead’ (1968).
Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φιλμ, η ταινία υπήρξε ριζοσπαστική και τρομερά επιτυχημένη και μέχρι και σήμερα είναι από τις πιο δημοφιλείς του είδους.
Και, προφανώς, ακολούθησαν αρκετές προσπάθειες να μοιάσουν στην πρωτότυπη ταινία… με το αποτέλεσμα να είναι μάταιο.
 |
| ‘Night of the Living Dead’ (1968) |
Το 1971 ακολουθεί μια ρομαντική κωμωδία, το ‘There’s Always Vanilla’, το οποίο αν και ο ίδιος ο Romero δεν το θεωρεί μια δυνατή στιγμή του, αξίζει μια θέαση μιας και είναι σχετικά σπάνιο και ξεχασμένο πια.
Το 1972 γυρίζει το ‘Season of the Witch / Hungry Wives’, που είναι μια ταινία τρόμου με στοιχεία δράματος.
Αντιμέτωπος με προβλήματα διανομής της ταινίας, ο Romero αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με τον χαμηλό προϋπολογισμό της ταινίας και την λάθος προώθηση της που οδήγησε στο να βγουν αρκετές εκδοχές του έργου ανά τα χρόνια.
Και αυτό σπάνιο, αξίζει μια ματιά.
Λίγο μετά, το 1973 γυρίζει και κυκλοφορεί το ‘The Crazies’ μια ταινία τρόμου και επιστημονικής φαντασίας που στην μορφή του θυμίζει αρκετά το ‘Night of the Living Dead’.
Αρκετή ανησυχία γύρω από τη μετάδοση και εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού μέσω του νερού στους πολίτες του Evans City που προοριζόταν για ενίσχυση πυρηνικών όπλων, το ‘The Crazies’ κάνει εύστοχη κριτική στο κλίμα της εποχής – ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν σε εξέλιξη – και στις μυστικές επιχειρήσεις του αμερικάνικου στρατού και των επιστημόνων για ανάπτυξη νέων μεθόδων άμυνας και επίθεσης.
Για ένα διάστημα, ο Romero δουλεύει στην τηλεόραση και σε σειρές και σε ταινίες μέχρι να επανέλθει το 1977 με την ταινία ψυχολογικού τρόμου ‘Martin’ με ήρωα έναν νεαρό άντρα που πιστεύει πως είναι βρικόλακας.
Η ταινία αρχίζει και την πολύκροτη συνεργασία του Romero με τον ειδικό εφέ Tom Savini, που θα συνεργαστούν τουλάχιστον άλλες επτά φορές μαζί.
Το 1978 επιστρέφει στη θεματολογία που τον έκανε διάσημο με το ‘Dawn of the Dead’.
Εδώ συνεργάζεται και με τον Ιταλό μετρ του τρόμου Dario Argento και την progressive rock μπάντα Goblin.
Η ταινία γίνεται δικαιολογημένα επιτυχημένη και εξαιρετικά δημοφιλής και θεωρείται αντάξια – και μερικές φορές ανώτερη – της πρώτης ταινίας του 1968.
Αποτελεί ιδανικό συνδυασμό ταινίας τρόμου, κλειστοφοβικού θρίλερ και ιδιοφυής σάτιρα του καταναλωτικού κόσμου.
 |
| ‘Dawn of the Dead’ 1978 |
Έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις και κάνοντας εισπρακτική επιτυχία, ο Romero βάζει μπρος για μια προσωπική και ενδιαφέρουσα ταινία που απέχει από το σινεμά του φανταστικού και του τρόμου.
Η ταινία ονομάζεται ‘Knightriders’ και έκανε την εμφάνιση του το 1981 στις αίθουσες.
Η διάρκεια είναι κοντά στις δυόμισι ώρες, ο Ed Harris κάνει μία από τις πρώτες του εμφανίσεις στον κινηματογράφο και ο George Romero υπογράφει πιθανόν την πιο προσωπική του ταινία.
Η ταινία πρόκειται για ένα δράμα που μιλά για μια ομάδα ανθρώπων που ζει έξω από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των Αμερικάνων πολιτών στήνοντας μια ιδιότυπη κοινότητα που κάνουν μονομαχίες με τις μηχανές τους ντυμένοι με στολές ιπποτών.
Οι διαφορές μεταξύ των ατόμων, η πίεση από τις αστυνομικές αρχές και η ανάγκη για επιβίωση θα διαλύσουν άδικα την ομάδα τους.
Στην ταινία κάνει μια cameo εμφάνιση ο συγγραφέας Stephen King, που την επόμενη χρονιά θα συνεργαστεί με τον Romero για την ανθολογία τρόμου ‘Creepshow’.
Γυρισμένη το 1982, η ταινία αποτελεί φόρο τιμής στα κόμικ τρόμου της δεκαετίας του ’50 και υπήρξε επιτυχημένη.
Λίγο αργότερα, το 1985, γυρίζει το ‘Day of the Dead’ και κλείνει προσωρινά την περίφημη τριλογία του.
Λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας του ’80, γυρίζει το 1988 την πρώτη του ταινία για στούντιο, το ενδιαφέρον ‘Monkey Shines’ στο οποίο ένας νεαρός άντρας μετά από ένα ατύχημα μένει παράλυτος από το λαιμό και κάτω και αρχίζει να αναπτύσσει μια φιλία με μια μαϊμού για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Και αυτό το φιλμ αξίζει μια ματιά για το γεγονός πως δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε στη φύση.
Η δεκαετία του ’90 φέρνει δύο μόνο ταινίες για τον Romero ως σκηνοθέτη.
Η πρώτη ταινία είναι το ‘Two Evil Eyes / Due Occhi Diabolici’ το 1990 που συν-σκηνοθέτησε με τον Dario Argento.
Αποτελούμενη από 2 μέρη, η ταινία βασίζεται σε δυο ιστορίες του σπουδαίου Edgar Allan Poe, οι οποίες είναι τα ‘Γεγονότα στην υπόθεση του κ. Βαλντεμάρ’ και ‘Ο μαύρος γάτος’.
Η άλλη ταινία είναι το ‘The Dark Half’ (1993) που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Stephen King με πρωταγωνιστή τον Timothy Hutton.
Το ‘Night of the Living Dead’ γυρίζεται remake το 1990 από τον Tom Savini και ο Romero κάνει μια guest εμφάνιση ως πράκτορας του FBI στο ‘The Silence of the Lambs’ το 1991.
Στο ξεκίνημα του νέου αιώνα, έπειτα από επτά χρόνια απουσίας γυρίζει και κυκλοφορεί το ‘Bruiser’ (2000) που γυρίστηκε στον Καναδά και αποτελεί συμπαραγωγή ΗΠΑ, Γαλλίας και Καναδά.
Στην ταινία εμφανίζεται και η μπάντα The Misfits, τραγούδια της οποίας υπάρχουν και στο soundtrack της ταινίας.
Ακολουθεί μια ακόμα τριλογία στην θεματολογία των ζόμπι.
Την αρχή κάνει το ‘Land of the Dead’ το 2005 που αποδεικνύεται επιτυχημένη εισπρακτικά και από πλευράς κριτικών.
Ακολουθεί το ‘Diary of the Dead’ το 2007 που θίγει την δύναμη των μέσων μαζικής ενημέρωσης με την κινηματογράφηση του να δανείζεται στοιχεία από το Cinéma Vérité.
Η κινηματογραφική καριέρα του Romero κλείνει με το ‘Survival of the Dead’ του 2009 που γύρισε στον Καναδά.
Ο Romero παντρεύτηκε τρεις φορές, έκανε τρία παιδιά και από το 2009 ως το θάνατο του απέκτησε και την καναδική ιθαγένεια καθώς διατήρησε και την αμερικάνικη.
Σε μια δημοσκόπηση, είχε αναφέρει ως αγαπημένες του ταινίες τα ‘The Brothers Karamazov’ (1958), ‘Casablanca’ (1942), ‘Dr.Strangelove’ (1964), ‘High Noon’ (1952), ‘King Solomon’s Mines’ (1950), ‘North by Northwest’ (1959),’ Repulsion’ (1965), ‘Touch of Evil’ (1958), ‘The Quiet Man’ (1952) και ‘The Tales of Hoffmann’ (1951).
Και ακούγοντας τη μουσική μιας εξ αυτών, μας άφησε στις 16 Ιουλίου το 2017 στο σπίτι του στο Τορόντο κάνοντας τον κόσμο μας λίγο φτωχότερο από όσο ήταν.
Ένας ήσυχος θάνατος για έναν τόσο θορυβώδη και ανήσυχο άνθρωπο.
Πάνος Μουζάκης.
1.jpg)
