Πέντε οσκαρικές υποψηφιότητες για μία τρυφερή «αθεράπευτα ρομαντική» και μία από τις πιο όμορφες ευρωπαϊκές ταινίες των 90's.
Ο γεννημένος στο Νέο Δελχί της Ινδίας, Βρετανός σκηνοθέτης Michael Radford εμφανίστηκε σχεδόν από του πουθενά με μόλις τρεις ταινίες στο ενεργητικό του, στα Όσκαρ του 1994 για να παραλάβει το χρυσό αγαλματίδιο στην κατηγορία Πρωτότυπης Μουσικής κι αυτό ήταν μάλλον το λιγότερο αφού «Ο Ταχυδρόμος» ήταν η ευχάριστη έκπληξη εκείνης της χρονιάς αποσπώντας ακόμη τέσσερις βασικές υποψηφιότητες: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α’ Αντρικού Ρόλου και Διασκευασμένου Σεναρίου.
Μία γλυκόπικρη κομεντί χαμηλού προϋπολογισμού που μπορεί να μην διαθέτει θέαμα και χολιγουντιανή λάμψη αλλά σφύζει από ειλικρινή συναισθήματα χωρίς να γίνεται μελό, συγκινεί απλόχερα χωρίς φανφάρες και περιττούς εντυπωσιασμούς ενώ την ίδια στιγμή υποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την ομορφιά της απλότητας μέσα από την μαγεία του κινηματογράφου.
Ο καλόκαρδος ήρωας, ένας συνεσταλμένος ταχυδρόμος σε ένα ψαροχώρι της Σικελίας, τρέφει έναν κρυφό μεγάλο έρωτα για την πιο όμορφη γυναίκα του χωριού αλλά ο ντροπαλός χαρακτήρας του δεν τον αφήνει να τον εξωτερικεύσει.
Όταν καταφθάνει στο χωριό ως εξόριστος για τα πολιτικά του πιστεύω o μεγάλος Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα, ο ταχυδρόμος αναλαμβάνει να του πηγαίνει την καθημερινή αλληλογραφία.
Οι δύο άντρες θα αναπτύξουν μία ιδιαίτερη φιλία όπου μέσα από τις συζητήσεις τους για την πολιτική, τις γυναίκες και την ποίηση, ο διάσημος ποιητής θα δώσει τα φώτα του στον συνεσταλμένο χωρικό ενθαρρύνοντας τον να βρει την δύναμη και τα λόγια για να κατακτήσει την γυναίκα που αγαπά.
Διασκευάζοντας το μυθιστόρημα «Ardiente Paciencia» του Αντόνιο Σκάρμετα ο Michael Radford μεταφέρει την πλοκή από την Χιλή των πολιτικών αναταραχών σε ένα γραφικό παραθαλάσσιο χωριό του μεταπολεμικού, ιταλικού νότου στην δεκαετία του 50΄για να διηγηθεί μία πέρα για πέρα βαθιά ανθρώπινη ιστορία.
Με ένα λιτό σενάριο (που συνέγραψε μαζί με τον πρωταγωνιστή Massimo Troisi), κινηματογραφεί με λυρισμό τα υπέροχα ιταλικά τοπία, αποστασιοποιείται από τα πομπώδη μελοδραματικά κλισέ του Χόλιγουντ και με νεορεαλιστικό βλέμμα εξερευνά ανεπιτήδευτα με τον πιο απλό, άμεσο τρόπο την ανεκτίμητη αξία της αντρικής φιλίας, την μαγεία του έρωτα και την δύναμη της αγάπης.
Με όχημα την ασύγκριτη ποίηση του σπουδαίου Νερούδα την οποία όχι μόνο δεν εκμεταλλεύεται ούτε στιγμή για να εκβιάσει τον εντυπωσιασμό, αλλά βάζει σε δεύτερο πλάνο (όπως και τον ποιητή), αφενός κάνει τα πολιτικά του σχόλια και αφετέρου εστιάζει στον ταπεινό αντί ήρωα του περιγράφοντας γλαφυρά την μετάβαση ενός απλού άτολμου χωρικού σε έναν σκεπτόμενο δυναμικό άντρα, έτοιμο να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του.
Ο Michael Radford, ξέχωρα από την συνεργασία τους στο σενάριο και την σκηνοθεσία, δίνει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ταχυδρόμου στον Ιταλό ηθοποιό Massimo Troisi ο οποίος κλέβει την παράσταση με μία αλησμόνητη, σπαρακτική ερμηνεία που έμελλε να είναι το κύκνειο άσμα του καθώς μία ημέρα μετά τα γυρίσματα άφησε την τελευταία του πνοή λόγω χρόνιας καρδιακής πάθησης κι έγινε έτσι ο 7ος ηθοποιός στην ιστορία του θεσμού που προτάθηκε για Όσκαρ μετά θάνατον σε ένα από τα ωραιότερα ευρωπαϊκά φιλμ που δίνει έμφαση όχι στις έντεχνες κορυφώσεις και τα μελοδραματικά τρικ, αλλά στις απλές βαθιά ανθρώπινες στιγμές προσφέροντας αβίαστα, γενναιόδωρα συναισθήματα.
Στους κινηματογράφους σε επανέκδοση από 19 Ιουλίου.
Γιάννης Αποστολίδης
1.jpg)
