Ο γνωστός Μεξικανός σεναριογράφος, παραγωγός, συγγραφέας και σκηνοθέτης Guillermo Del Toro υπογράφει με το μοναδικό του στυλ ένα δράμα φαντασίας που αγαπήθηκε πολύ.
Ακολουθώντας θεματολογικά και στιλιστικά το ‘The Devil’s Backbone’ (2001), ο ‘Λαβύρινθος του Πάνα’ κυκλοφόρησε στις αίθουσες το 2006 και παραμένει μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες του δημιουργού της.
Βρισκόμαστε στην Ισπανία του 1944, λίγα χρόνια μετά τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο.
Η νεαρή Ofelia ταξιδεύει με την έγκυο και άρρωστη μητέρα της Carmen για να συναντήσουν το λοχαγό Vidal, τον σκληρό πατριό της Ofelia που κυνηγάει τους επαναστάτες που μάχονται κατά του Φράνκο στην περιοχή.
Ένα βράδυ, μια νεράιδα θα βρει την Ofelia και θα την οδηγήσει σε ένα αρχαίο λαβύρινθο όπου θα συναντήσει ένα πλάσμα που μοιάζει με τον θεό Πάνα.
Το πλάσμα θεωρεί την Ofelia ως μετενσάρκωση της πριγκίπισσας Μοάννα και της προσφέρει το τίμημα της αθανασίας εφόσον εκπληρώσει τρεις κρίσιμες δοκιμασίες.
Η Ofelia δέχεται και έτσι ξεκινάει ο άθλος της.
Χρησιμοποιώντας ένα σημείο αναφοράς για την ιστορία της Ισπανίας, ο Del Toro συνδυάζει με έξυπνο τρόπο το δράμα με το φανταστικό και πετυχαίνει εκπληκτικά λέγοντας την ιστορία του μέσα από το πρίσμα και το ύφος ενός σκοτεινού παραμυθιού.
Αντλώντας έμπνευση από πολλά διηγήματα και κείμενα για το Πάνα – που έχει προέλευση από την αρχαία ελληνική μυθολογία – ο Del Toro καταφέρνει να κάνει μια ταινία με ήρωα ένα μικρό κορίτσι που χάρη στην τρομερή φαντασία που διαθέτει προσπαθεί να επιβιώσει στο βάναυσο και σκληρό κόσμο των ενήλικων ανθρώπων.
Το αποτέλεσμα είναι μια άκρως συμπαθητική και καλοφτιαγμένη ταινία που ενθουσιάζει για το παραμυθικό και φανταστικό της ύφος που καταφέρνει να πετύχει εκπληκτικά με τη σκηνοθεσία του ο δημιουργός Del Toro.
To καστ αποτελείται από γνωστά ονόματα του ισπανόφωνου σινεμά, όπως οι Sergi López και Maribel Verdú, και δίνει ελπίδες σε νέους ηθοποιούς, όπως στην Ivana Baquero που υποδύεται την Ofelia.
Η ταινία τράβηξε την προσοχή και το ενδιαφέρον σε πολλά φεστιβάλ κερδίζοντας εντυπώσεις αλλά και αρκετές διακρίσεις και βραβεία.
Η εξαίσια διεύθυνση φωτογραφίας του Guillermo Navarro, που βραβεύτηκε με Oscar, δίνει το στίγμα της στο έργο όπως άξια αναφοράς είναι και η καλλιτεχνική επιμέλεια και η μουσική.
Και, προφανώς, όπως γίνεται στις δουλειές του Del Toro, η χρήση των ειδικών εφέ δίνει μεγάλη σημασία στο οπτικό αποτέλεσμα της ταινίας και το οποίο είναι εντυπωσιακό.
Οι αναφορές του Del Toro στον Ισπανικό εμφύλιο με αυτού του είδους την τεχνική αφήγησης και σκηνοθεσία δείχνει έναν άνθρωπο με έμπνευση που κοιτάζει πίσω σε ένα τραγικό γεγονός με κύριο όπλο της ηρωίδας την φαντασία, κάτι που χρειάζονται τα παιδιά να έχουν αλλά και να χρησιμοποιούν.
Και ο δημιουργός δεν διστάζει να τη χρησιμοποιήσει για να φέρει εις πέρας μια αξιόλογη ταινία.
Η ταινία εμφανίστηκε σε αρκετές λίστες με τις καλύτερες ταινίας της χρονιάς πίσω στο 2006.
Πάνος Μουζάκης