Σε μια μελλοντική Αμερική, το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών πεθαίνουν εξαιτίας μιας μυστηριώδους ασθένειας.
Τα ελάχιστα που επιβιώνουν αποκτούν υπερφυσικές δυνάμεις οι οποίες διαβαθμίζονται από ανεπτυγμένη ευφυΐα μέχρι εξαιρετικά επικίνδυνη τηλεπάθεια και όχι μόνο!
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον γνωρίζουμε τη νεαρή Ruby (Amandla Stenberg, The Hunger Games), η οποία λόγω των δυνάμεων που έχει αποκτήσει θα φυλακιστεί από την Κυβέρνηση μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν επιβιώσει.
Από κει και πέρα η νεαρή πρωταγωνίστρια με διάθεση ανυπακοής και αναζήτησης σκοπού ξεκινάει το δικό της ταξίδι.
Μπορεί τα παραπάνω να ακούγονται αρκετά ενδιαφέροντα και να φέρνουν στο μυαλό πολλές πετυχημένες σειρές ταινιών, αλλά δυστυχώς το ξεκίνημα αυτής της νέας πιθανότατα τριλογίας δεν δείχνει πειστικό.
Βασισμένη στα βιβλία της νεαρής Alexandra Bracken, η ταινία μπορεί (;) να έχει μπόλικο μέλλον με βάση το λογοτεχνικό υλικό που υπάρχει, αλλά αυτό που έχουμε σε πρώτη φάση είναι μια εντελώς νεανική προσέγγιση από τη Jennifer Yuh Nelson στην πρώτη της μη animated ταινία μετά τα Kung Fu Panda 2 και Kung Fu Panda 3.
Και όχι με την καλή έννοια.
Θυμίζει X-Men χωρίς τον ανάλογο κοινωνικό χαρακτήρα, μοιάζει με το Maze Runner χωρίς το κατάλληλο κλίμα μυστηρίου, και κινείται σε ένα σκηνικό παρόμοιο με το Hunger Games χωρίς ουσιαστικό πολιτικό αντίκτυπο.
Παράλληλα το σενάριο δημιουργεί πολλές απορίες, και παρόλο που ως ένα βαθμό είναι λογικό να χάνονται λεπτομέρειες ανάμεσα σε βιβλία και ταινίες ή να μας αφήνει ανοικτές πιθανές μελλοντικές απαντήσεις, εδώ το γενικό κλίμα μας κάνει να χάνουμε το ενδιαφέρον μας ώστε να γνωρίσουμε σε βάθος αυτόν τον κόσμο.
Σε πολύ λίγες στιγμές καταφέρνει να μας τραβήξει την προσοχή, κυρίως με ορισμένες σκηνές δράσης προς το τέλος, αλλά σε όλο το υπόλοιπο μέρος… δεν.
Σε αυτή την αρκετά αφελή παρουσίαση συμβάλλουν και οι νεαροί πρωταγωνιστές, οι οποίοι κινούνται νωχελικά και εξαιτίας των επίπεδων χαρακτήρων που έχουν στα χέρια τους, και δεν μας επιτρέπουν να δεθούμε μαζί τους.
Έτσι αυτό που έχουμε είναι μια παιδική δυστοπία, χωρίς βαρύτητα και χωρίς ένταση, και η οποία αν έχει συνέχεια ελπίζουμε ότι θα ενηλικιωθεί τάχιστα.
Στους κινηματογράφους από 2 Αυγούστου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
