Ένα ενδιαφέρον και ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου έρχεται από την Αργεντινή σε σκηνοθεσία του Alejandro Maci και πρωταγωνιστούν οι Guillermo Francella, Luisana Lopilato, Juan Minujín και Justina Bustos στους βασικούς ρόλους. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα των Adolfo Bioy Casares και Silvina Ocampo Aguirre πίσω στο 1946.
Βρισκόμαστε σε μια απομονωμένη παραλία στην ακτή της Αργεντινής. Εκεί υπάρχει ένα παλαιό ξενοδοχείο όπου ο ιατρός της ομοιοπαθητικής Dr Enrique Hubermann έχει έρθει να ξεκουραστεί μερικές μέρες και να ξεχάσει την επίπονη σχέση που είχε με μια νεαρή γυναίκα, που του έγινε εμμονή. Για κακή του τύχη, η ίδια γυναίκα, η Mary, παραθερίζει στο ίδιο ξενοδοχείο τις ίδιες μέρες μαζί με την αδερφή της Emilia και τον Atuel, σύζυγο της Emilia. Η μοιραία συνάντηση αποτελεί θέμα χρόνου και θα έχει σκοτεινές και καταστροφικές συνέπειες για τους θαμώνες του ξενοδοχείου καθώς πλησιάζει απειλητικά η αμμοθύελλα…
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Alejandro Maci έχει δουλέψει αρκετά σε σειρές στην τηλεόραση και η ταινία αυτή αποτελεί τη δεύτερη του δουλειά για τον κινηματογράφο εικοσιένα χρόνια μετά το ‘El Impostor’ του 1997. Και όπως συμβαίνει τελευταία, οι παραγωγές του ισπανόφωνου κόσμου σε κινηματογράφο και τηλεόραση έχουν μεταξύ τους πολλά κοινά στοιχεία στη δομή, το ύφος και τη σκηνοθεσία που απορείς αν είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις ποιο είναι γυρισμένο για τον κινηματογράφο και ποιο για την τηλεόραση. Αυτό το πράγμα θα κάνει τον θεατή να διερωτηθεί καθώς παρακολουθεί το έργο.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως λειτουργεί και σαν αρνητικός λόγος για να μην δει κάποιος το έργο. Συνολικά η ταινία έχει αρετές. Και αυτό επειδή η ταινία παρουσιάζει ένα φανταστικό σκηνικό με ήρωες ανθρώπους που γνωρίζουν θανάσιμα μυστικά και αλήθειες μεταξύ τους. Αναμενόμενη, όπως φαίνεται, είναι και η στιγμή του εγκλήματος του οποίου ο δράστης βρίσκεται κάτω από τις μύτες όλων και η λύση του μυστηρίου έχει ένα ενδιαφέρον, περισσότερο σε ψυχολογικό επίπεδο θα λέγαμε. Η χρήση του flashback δίνει ένα ύφος στη ροή της ιστορίας. Πετυχημένη βεβαίως είναι η σκηνογραφία και το ενδυματολογικό κομμάτι που αρμόζουν υπέροχα στην ατμόσφαιρα ενός καλοσκηνοθετημένου crime film σε ένα τρομακτικά απομονωμένο μέρος με θέα τον απέραντο ωκεανό.
Ο τίτλος του έργου σημαίνει ‘Εκείνοι που αγαπούν μισούν’ και από εκεί αποκαλύπτονται πολλά για την ιστορία. Τα πρόσωπα της ιστορίας άλλοτε συνωμοτούν για καλό και άλλοτε για κακό. Το ξενοδοχείο, παλαιό αλλά προσεγμένο σε λεπτομέρειες, λειτουργεί εκπληκτικά σαν τόπος που μαζεύει για να διχάσει μια για πάντα τους εκλεκτούς θαμώνες του, που είναι όλων των ηλικιών. Το ίδιο και η ιδέα της αμμοθύελλας, που τους εγκλωβίζει μέσα στο ξενοδοχείο, αλλά και το στοιχείο ‘γυναίκα’ που παρουσιάζεται ως διαβολική παρουσία που καταστρέφει.
Διαθέτοντας την έμπνευση και την ιδέα, ο σκηνοθέτης του έργου μας παρασέρνει στην αμμοθύελλα και στο μυστήριο του ξενοδοχείου. Μια σίγουρα καλή δουλειά που αξίζει την προσοχή του κοινού.
Πάνος Μουζάκης
1.jpg)
