Κριτική: Κυρία από Τύχη - Madame (2017)

Με τους περισσότερους να βρίσκονται ακόμα σε κάποια παραλία, ξεκινάει η νέα κινηματογραφική εβδομάδα, μια εβδομάδα που πριν λίγα χρόνια δεν είχε πάνω από δύο-τρεις πρεμιέρες, και σήμερα φτάσαμε στο σημείο, για να μη πω καταντήσαμε να έχουμε οχτώ νέες ταινίες οι οποίες αναζητούν ματαίως θεατές. 
Μεταξύ αυτών και το Madame…

Η Anne και ο Bob, ένα ζευγάρι Αμερικάνων σοσιαλιτέ που ζουν στο Παρίσι, διοργανώνουν ένα δείπνο για φίλους, μεταξύ των οποίων και ο David, ένας Βρετανός έμπορος έργων τέχνης, ο οποίος μεσολαβεί για την αγοραπωλησία ενός ανεκτίμητου πίνακα του Caravaggio, η οποία θα σώσει το ζευγάρι από την οικονομική καταστροφή.

Η ξαφνική άφιξη του μεγάλου γιου του Bob, Steven, χαλάει την ισορροπία μιας και οι καλεσμένοι γίνονται 13. 
Ψάχνοντας έναν ακόμη, η Anne ζητά τη βοήθεια της υπηρέτριας της, Maria. 
Την ντύνει, την στολίζει και την παρουσιάζει ως οικογενειακή φίλη, όμως ο Steven “διαρρέει” ότι είναι μια Ισπανία βασιλική κληρονόμος, με τον David να μη χάνει χρόνο και να τη προσεγγίζει. 
Δε πρέπει να μάθει την αλήθεια γιατί μπορεί να χαλάσει η δουλειά, όμως και η Anne δε μπορεί να βλέπει την υπηρέτρια της να γίνεται… βασιλικότερη του βασιλέως.

Αγγλόφωνη γαλλική παραγωγή διεθνούς cast, το Madame είναι μια ανούσια κομεντί που βασίζεται αποκλειστικά στους ταλαντούχους ηθοποιούς της. 
Το πρώτο σκέλος του φιλμ, αν και διόλου πρωτότυπο, έχει ένα ενδιαφέρον, με την απολαυστική Rossy de Palma να προσπαθεί να σταθεί άγαρμπα δίπλα στους high-class προσκεκλημένους της κυρίας της, και να καταλήγει να λέει ανέκδοτα για τα τρία στάδια του πέους.

Το βρετανικό χιούμορ, αν και δεν δένει τέλεια με το γαλλικό στυλ, το τελικό αποτέλεσμα έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον. 
Δυστυχώς όμως στη συνέχεια χάνεται και αυτό, με το θεατή να παρακολουθεί τη Maria να ερωτοτροπεί με τον David και την Anne και ζηλεύει. 
Και αυτά χωρίς ίχνος χιούμορ ή ευφυίας.

Το στοιχείο που κάνει τη ταινία να χάνει την όποια γοητεία της είναι το κακό casting και οι κλισέ χαρακτήρες, με την Toni Collette ως ψηλομύτα trophy wife να είναι τελείως παράωρη, ενώ και ο ρόλος της de Palma είναι λιγότερο πειστικός και από εκείνον της Βλαχοπούλου στη Θεία μου τη Χίπισσα.

Απλά αγνοήστε τη. 
Μέσα Αυγούστου έχετε πολύ καλύτερα πράγματα να κάνετε.
Στους κινηματογράφους από 16 Αυγούστου.

Αλέξανδρος Κυριαζής

Αυγούστου 17, 2018