Μια ανάσα πριν την αυγή της νέας κινηματογραφικής σεζόν, μία ακόμη παραφουσκωμένη εβδομάδα ξεκινάει γεμάτη με ταινίες που από τη μία θα εκμεταλλευτούν το καλό καιρό για να δελεάσουν λίγους ακόμα θεατές σε κάποιο θερινό σινεμά και από την άλλη θα μας υπενθυμίσουν ότι οσονούπω ανοίγουν και τα χειμερινά.
Το On Chesil Beach ανήκει προφανώς στη πρώτη κατηγορία με το σκηνικό της ιστορίας του Ian McEwan να είναι αρκετά ταιριαστό με τη ψυχολογία των περισσοτέρων μας λόγω της επιστροφής στο κλεινόν άστυ.
Πρωταγωνιστές είναι ένα νεαρό ζευγάρι, η Florence και ο Edward.
Εκείνη κορίτσι της καλής κοινωνίας που αγαπάει τη κλασσική μουσική, ενώ εκείνος χαμηλότερης τάξης και λάτρης της ροκ-εν-ρολ.
Βρισκόμαστε στην Αγγλία του 1962 και οι δυο τους γνωρίζονται στην αυγή της ενήλικης ζωής τους, μόλις έχουν τελειώσει τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο και η έλξη είναι αμοιβαία.
Το φιλμ ξεκινάει αμέσως μετά το γάμο τους, με το νεαρό ζευγάρι να βρίσκεται σε ένα ξενοδοχείο στην ακτή Τσέζιλ για να περάσουν τη πρώτη τους νύχτα μαζί.
Και οι δύο είναι τελείως άπειροι σεξουαλικά και η πορεία μέχρι το κρεβάτι είναι κάτι παραπάνω από άχαρη.
Τόσο άχαρη που μέσω αυτής θα περάσει μπροστά μας ολόκληρη η ζωή τους…
Σεξ.
Κάτι τόσο φυσικό όσο και τρομακτικό.
Μέσο ηδονής και αναπαραγωγής αλλά όταν οι συνθήκες δεν είναι οι κατάλληλες, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, καταστρέφοντας μια σχέση.
Το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ λαμβάνει χώρα από την είσοδο του ζευγαριού στο δωμάτιο μέχρι να φτάσουν στο κρεβάτι.
Ελάχιστα βήματα που όμως και για τους δύο μοιάζουν βουνό.
Η καρδιά της ταινίας εξερευνά, ή τουλάχιστον μοιάζει να προσπαθεί να εξερευνήσει τα αίτια πίσω από αυτή τη στάση τους, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει.
Μέσω συνεχών και ανακατεμένων αναδρομών, γινόμαστε μάρτυρες διαφόρων στιγμιότυπων από τις ζωές των δύο νέων, κυρίως από τη γνωριμία τους μέχρι το γάμο, τα οποία μπορεί να μας γνωρίζουν λίγο καλύτερα τους δύο πρωταγωνιστές, το ποιόν και το παρελθόν τους, όμως τα περισσότερα απ’ αυτά μοιάζουν περιττά και επαναλαμβανόμενα, και στη τελική, με εξαίρεση ελάχιστες, σχεδόν κρυμμένες στιγμές, δεν μας δίνεται μια ξεκάθαρη απάντηση, με αποτέλεσμα σχεδόν ολόκληρο το φιλμ να μοιάζει άσκοπο.
Αντιθέτως, τεχνικά η ταινία είναι εξαιρετική, με τη θεατρική σκηνοθεσία του Dominic Cooke να προσφέρει τη κατάλληλη ατμόσφαιρα ώστε ο θεατής να βουτήξει όσο το δυνατόν σε αυτή τη ρομαντική ιστορία, έχοντας ως σύμμαχο τη φωτογραφία και τη μουσική.
Εξίσου καλές και οι ερμηνείες των Saoirse Ronan (Lady Bird) και Billy Howle (Dunkirk) με τους δύο ηθοποιούς να έχουν πολύ καλή χημεία.
Η μεγάλη επιτυχία του On Chesil Beach είναι ότι καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή χάρη στις μικρές στιγμές του και τη τεχνική του αρτιότητα, παρότι το ίδιο το φιλμ στο σύνολό του είναι άσκοπο.
Αν θέλετε ντε και καλά να δείτε τα άπαντα της Ronan, ρίξτε το μια ματιά.
Στους κινηματογράφους από 23 Αυγούστου.
Αλέξανδρος Κυριαζής.