Με τίτλο που προέρχεται από στίχους του συνθέτη Άκη Πάνου διάλεξε να επιστρέψει ύστερα από 14 χρόνια στην καρέκλα του σκηνοθέτη ένας από τους πλέον σημαντικούς και καταξιωμένους διευθυντές φωτογραφίας του ελληνικού κινηματογράφου.
Πρόκειται για τον Γιώργο Πανουσόπουλο που έγραψε και σκηνοθέτησε την όγδοη κατά σειρά μεγάλου μήκους ταινία του που είναι συμπαραγωγή Ελλάδας-Γαλλίας.
Περιμέναμε, όμως, το αποτέλεσμα να μας συναρπάσει περισσότερο.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, Μπάμπης Χατζιδάκης, Φωτεινή Τσακίρη, Γιάννης Χατζηγιάννης, Σταύρος Μερμίγκης, Βαλέρια Χριστοδουλίδου και ο Serge Requet-Barville.
Την διεύθυνση φωτογραφίας υπογράφει ο Χρήστος Καραμάνης, το μοντάζ έκανε ο Νίκος Βαβούρης και τη μουσική έγραψε ο Βαγγέλης Φάμπας.
Βρισκόμαστε σε ένα νησί του Αιγαίου σε λίγα χρόνια από σήμερα…
Ένας Γάλλος ευρωβουλευτής και μια νεαρή Ελληνίδα οικονομολόγος φτάνουν στο νησί που φέρει την ονομασία Αρμενάκι.
Έχουν στόχο να εκπληρώσουν την αποστολή πολιτικού χαρακτήρα που έχουν αναλάβει.
Όμως, ο παράξενος τρόπος ζωής και οι αλλόκοτες συνήθειες των κατοίκων του νησιού θα τους κάνει να αναθεωρήσουν πράγματα για τη ζωή και τον έως τώρα τρόπο σκέψης τους.
Έχοντας ως φόντο την Ικαρία, η ιστορία ξεδιπλώνεται σε ένα ειδυλλιακό μέρος όπου το άγχος και η αγωνία δεν έχουν θέση στην καθημερινότητα των κατοίκων.
Αυτό φαντάζει πραγματικά κάτι ουτοπικό που αγγίζει τα όρια ταινίας επιστημονικής φαντασίας.
Ωστόσο, οι χαρακτήρες της ιστορίας το παίρνουν σοβαρά υπόψιν τους και θα αρκεστούν στα ξέφρενα πανηγύρια και τα ονειροπόλα βράδια που βιώνουν στο νησί.
Έτσι στα ξαφνικά, τα προβλήματα του κόσμου κατατροπώνονται από τη δύναμη του έρωτα και την όρεξη για ζωή.
Μια πραγματικά άνισα δομημένη σεναριακά και δραματουργικά ταινία που εστιάζει περισσότερο στις ομορφιές του νησιού και λιγότερο στους χαρακτήρες της ιστορίας.
Δεν είναι βέβαιο προς πια κατεύθυνση επιθυμεί να κινηθεί ο σκηνοθέτης και αυτό λίγο μας αποπροσανατολίζει.
Ωστόσο, η ταινία μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους.
Μοιάζει περιστασιακά με διαφημιστική καμπάνια αλλά πάντα κάτω από το φάσμα της κωμωδίας ή ακόμα και της παρωδίας.
Γι’ αυτό το λόγο ίσως αισθανόμαστε πως θέλαμε να δούμε κάτι περισσότερο, κάτι πιο ξεκάθαρο και ουσιώδες.
Στους κινηματογράφους από 20 Σεπτεμβρίου.
Πάνος Μουζάκης
