Επί της ουσίας, αυτό που παρακολουθούμε σε αυτό το έργο του Patrick Magee είναι ένα ζευγάρι να χάνεται μέσα στο δάσος και να έρχεται αντιμέτωπο με τον «μεγαλοπόδαρο» (Bigfoot), που οι ινδιάνοι τον αποκαλούν Oh-Mah.
Η πλοκή ωστόσο επιφυλάσσει στον θεατή πάρα πολλές και ευχάριστες εκπλήξεις που κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο και κάνουν την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο.
Υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της πλοκής, κάποιοι είναι εντελώς κακόβουλοι και κατ’ επέκταση αναλώσιμοι που αποσκοπούν να αυξήσουν το body-count, ενώ άλλοι, όπως ο σερίφης, λειτουργούν καταλυτικά και βοηθούν τους πρωταγωνιστές την κατάλληλη στιγμή.
Δεν θα πω πολλά για την πλοκή, θα πω μόνο ότι όταν ξεκίνησα να το βλέπω, μου δημιούργησε την αίσθηση ενός ακόμη δείγματος του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου με όλα τα κλισέ που συνεπάγεται, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι πρόκειται για κάτι πολύ αξιόλογο και πρωτοποριακό...
Διαβάστε ολόκληρο το review στο Horrorant.
