Ελάτε να ρίξουμε μια εισαγωγική ματιά στην τριλογία που ξεκίνησε την τρέλα με τους ninja της δεκαετίας του 1980.
Enter the Ninja (1981)
Ο κακός της υπόθεσης είναι ο πάμπλουτος επιχειρηματίας Charles Venarius [ο Christopher George του Graduation Day (1981)], ο οποίος θέλει να αγοράσει το κτήμα του Frank Landers (ο Alex Courtney) για το πετρέλαιο που κρύβει κάτω του, πράγμα που θα προσπαθήσει να το επιτύχει δια της βίας, όμως υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο, καθώς ο καλός της υπόθεσης έχει για κολλητό έναν καλό ninja [ο Franco Nero του Django (1966)].
Είναι τότε που ο κακός θα φέρει για την υπεράσπιση του έναν κακό ninja (ο Sho Kosugi), και όλα θα οδηγήσουν στη μεγάλη μάχη του φινάλε.
Από τους θρυλικούς τίτλους αρχής μέχρι τις εντυπωσιακές μονομαχίες (οι οποίες ποτέ τους δεν τσιγκουνεύονται το splatter τους), εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αξεπέραστο αριστούργημα του κινηματογράφου της τεστοστερόνης, παρά την απαράμιλλη «φθήνια» της εταιρίας παραγωγής The Cannon Group.
Πρόκειται για μια παραγωγή των Menahem Golan (ο οποίος σκηνοθέτησε κιόλας), Yoram Globus και Judd Bernard, που στοίχισε μόλις $1.5 εκατομμύρια, και κατάφερε να «γεννήσει» δύο sequel και αμέτρητους μιμητές.
Revenge of the Ninja (1983)
Στην Ιαπωνία μια παρέα κακών ninja σκοτώνουν την οικογένεια του Cho Osaki (ο Sho Kosugi), ο οποίος όμως, ως καλός ninja εξουδετερώνει τους δολοφόνους.
Πικραμένος, μετακομίζει στην Αμερική, όπου χωρίς να το γνωρίζει διακινεί ναρκωτικά μέσω του εμπορεύματος της επιχείρησης του.
Τότε είναι που θα ξεκινήσει μια αδιανόητη μάχη μεταξύ του καλού ninja και μιας συμμορίας πολύ κακών ninja, της οποίας ηγείται ένας γκάνγκστερ.
Αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Sam Firstenberg [ο οποίος έχει σκηνοθετήσει και το American Ninja (1985) για το οποίο θα σας γράψω σύντομα], αλλά οι εντυπωσιακές σκηνές δράσης παραμένουν ως έχουν (δηλαδή κόβουν την ανάσα και προσφέρουν απλόχερα το splatter – μάλιστα όταν κυκλοφόρησε αρχικά η ταινία, έγιναν περικοπές, ωστόσο αυτό δεν θα σας πρέπει να ανησυχεί σήμερα, καθώς εύκολα θα την βρείτε uncut).
Το μόνο που άλλαξε είναι το budget [το οποίο παρότι έπεσε σε λιγότερο από $1 εκατομμύριο (τα γυρίσματα διήρκεσαν 48 ημέρες), η ταινία φαίνεται πιο ακριβή] και η ύπαρξη κάποιου λίγου ευπρόσδεκτου γυμνού.
Επίσης, με το ninja craze σε φουλ ανάπτυξη, εδώ εμφανίζονται και κάποιες σκηνές φιλικές προς τα παιδιά (μια σκηνή μάχης λαμβάνει χώρα σε παιδική χαρά, ενώ σε αρκετές σκηνές πρωταγωνιστεί ένα παιδάκι που είναι εξπέρ στις πολεμικές τέχνες), σαν να τα προτρέπουν να ασχοληθούν με το σπορ και να γραφτούν σε κάποια σχετική σχολή.
Ninja III: The Domination (1984)
Η ταινία αρχίζει με μια θεαματική σκηνή δράσης (η οποία ξεπερνά κάθε τι που είχε δείξει το franchise ως τότε) που καταλήγει με τον θάνατο ενός ninja.
Αυτός όμως δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα και μεταφέρει την ψυχή του σε μια γυμνάστρια, και για να βγει από το σέξι κορμί της θα πρέπει να μονομαχήσει με έναν άλλο ninja.
Μια από τις πιο περίεργες ταινίες της Cannon Films και της Golan-Globus Productions (και αυτό λέει πολλά), τούτο εδώ το διαμαντάκι του σκηνοθέτη Sam Firstenber, έχει σήμερα αποκτήσει το δικό του κοινό.
Παρότι δεν έχουν και μεγάλη σχέση μεταξύ τους, αφού το μόνο τους κοινό είναι ο Sho Kosugi σε πρωταγωνιστικό ρόλο (παρότι πάντα υποδυόμενος διαφορετικό χαρακτήρα), η παραπάνω τριλογία είναι ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του κινηματογράφου της δεκαετίας του 1980, και δεν θα πρέπει να τη χάσετε.
Horrorant.
1.jpg)
