Αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν του κινηματογραφικού τρόμου θα παρατηρήσουμε πως σε κάθε δεκαετία υπάρχει κι από ένα ζώο-δολοφόνος που τη χαρακτηρίζει.
Στη δεκαετία του 50ʼ είχαν τα φονικά μυρμήγκια του Them (1954) που λόγω της ατομικής βόμβας γίνονταν γιγάντια και σκορπούσαν τον τρόμο (πως λέμε Horrorant;).
Tο 60ʼ είχαν τα περίφημα Πουλιά (1963) του Hitchcock, το 70ʼ τα blockbuster-ικά Σαγόνια Του Καρχαρία (1975) του Spielberg, το 80ʼ τον αιμοβόρο σκύλο Cujo (1983) και το 90ʼ το θρυλικό Anaconda (1997) που κυνήγαγε με μανία την πίσω πλευρά της Jennifer Lopez!
Αλήθεια κατά τη δεκαετία 2000-2010 θυμάστε κάποια καλή ταινία με ζώο διψασμένο για αίμα; - εκτός ίσως από τo Piranha 3D του Alexandre Aja (που κυκλοφόρησε στην εκπνοή του 2010).
Αν όχι, τότε μάλλον σας πέρασε απαρατήρητη η πολύ καλή δεύτερη προσπάθεια του Αυστραλού Greg Mclean που πρωτό-γνωρίσαμε μέσα από το πολύ ενδιαφέρον Wolf Creek (2005).
Ο Mclean μετά το πολυσυζητημένο ντεμπούτο του, αποφάσισε για καλή μας τύχη να καταπιαστεί με ένα αρκετά επίφοβο υποείδος τρόμου, που κρύβει πολλές παγίδες και συνήθως φλερτάρει με την αποτυχία.
Παρά την αρνητική προδιάθεση και τις δυσκολίες που εμφανίστηκαν μετέπειτα, ο νεόκοπος σκηνοθέτης κατάφερε τελικά και χάρισε στους Horror-fans, επιτέλους, μια καλή ταινία τρόμου με κροκόδειλο και βεβαίως, μια πολύ τίμια προσθήκη στο είδος.
Ένας κυνικός συγγραφέας τουριστικών οδηγών (Michael Vartan, Colombiana) αποφασίζει να ακολουθήσει ένα γκρουπάκι τουριστών και την δυναμική ξεναγό τους (Radha Mitchell, The Crazies), σε μια κρουαζιέρα που περιλαμβάνει περιήγηση σε έναν από τους πιο φημισμένους ποταμούς της Αυστραλίας.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και ενώ έχουν απομακρυνθεί αρκετά, ένα ξαφνικό ατύχημα στο ποταμόπλοιο, θα τους αναγκάσει να δέσουν σε ένα μικρό, απομονωμένο νησί.
Πάνω που η ψυχραιμία των επιβαινόντων δοκιμάζεται, αντιλαμβάνονται σοκαρισμένοι ότι δεν είναι μόνοι τους στο ποτάμι και πως κάτι επικίνδυνο κινείται μέσα στο νερό.
Ένας σπάνιου είδους, τεράστιος κροκόδειλος με ακραία επιθετική συμπεριφορά καραδοκεί και έχει τέτοια πείνα που δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν καταβροχθίσει και τον τελευταίο της ομάδας.
Αντιμέτωπη με την άγρια φύση στην πιο πρωτόγονη και επιθετική μορφή της, η ομάδα θα δώσει μάχη για να επιβιώσει απέναντι στο γιγάντιο ερπετό και θα κάνει ότι είναι δυνατό για να μη γίνει βορά στα σαγόνια του.
Το Rogue μέχρι να φτάσει στις οθόνες των θεατών πέρασε από πολλές φουρτούνες με κυριότερη την παραμονή του στο ράφι της εταιρίας παραγωγής για περίπου δύο χρόνια.
Αφού έφαγε αρκετή σκόνη στο ράφι, έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, βρήκε τελικά το δρόμο για τις αίθουσες και όπως φάνηκε δεν απογοήτευσε το κοινό - αλλά προς έκπληξη - ούτε και τους κριτικούς, οι οποίοι το αντιμετώπισαν ως μια εξαίσια αναβίωση των b-movies, αντάξια αυτών που έβλεπαν στα νιάτα τους.
Και δεν είχαν άδικο, μιας και η Σαρκοβόρα Απειλή (όπως κυκλοφόρησε στην Ελλάδα) είναι μια εξαίσια περιπέτεια τρόμου που πάνω απʼ όλα έχει επίγνωση του τι είναι, παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά μόνο όταν χρειάζεται και φυσικά δεν αγνοεί τις b καταβολές της.
Γενικότερα μπορούμε να πούμε πως έγινε καλή δουλειά σε όλους τους τομείς.
Οι περισσότερες σκηνές έχουν πολύ καλό ρυθμό και δένουν αρμονικά μεταξύ τους, η αγωνία όσο περνά η ώρα ανεβαίνει κατακόρυφα, το αίμα ρέει συνεχώς άφθονο, οι ατάκες είναι συνήθως έξυπνες και η γρήγορη και σφιχτή σκηνοθεσία σε κάνουν να μη βαριέσαι λεπτό φανερώνοντας έτσι διάπλατα, το ταλέντο του Αυστραλού σκηνοθέτη.
Συν τοις άλλοις στην ταινία πρωταγωνιστούν μερικά από τα πιο hot ονόματα του Hollywood, όπως για παράδειγμα ο Sam Worthington του Avatar σε έναν από τους πρώτους του δυνατούς ρόλους, η πάντα αξιοπρεπής Radha Mitchell, ο καρατερίστας Michael Vartan και η Mia Wasikowska που έγινε ευρύτερα γνωστή ως Aλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, στην ομώνυμη ταινία του Tim Burton.
Ο πραγματικός όμως μεγάλος πρωταγωνιστής του Rogue είναι χωρίς δεύτερη σκέψη ο τεραστίων διαστάσεων κροκόδειλος, ο οποίος παρά το όνομα του, δεν είναι καθόλου δειλός!!!
Προσεχτικά σχεδιασμένος από τους μάγους των εφέ, έχει την αληθοφάνεια και την επιβλητικότητα που απαιτείται ώστε να προκαλεί τρόμο στο κοινό και να το κάνει να αδημονεί για κάθε του εμφάνιση-επίθεση!
Τo Rogue δεν είναι μια δυσεύρετη ταινία - έχει παιχτεί στην ιδιωτική τηλεόραση, κυκλοφορεί σε dvd, υπάρχει ακόμα και στο YouTube υποτιτλισμένο - παρόλα αυτά όμως,οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξη του και είναι πραγματικά κρίμα.
Κιʼ αυτό γιατί δε βρίσκεις πια εύκολα στις μέρες μας διασκεδαστικές και καλοφτιαγμένες ταινίες σαν αυτήν.
Πόσο μάλλον όταν έχουν να κάνουν με δολοφονικών διαθέσεων ζώα.
Μια ματιά σε κάτι φιλμάκια με δικέφαλους καρχαρίες, σαυροειδή τέρατα ή χταποδό-καρχαρίες(!) θα σας πείσει για του λόγου το αληθές.
Horrorant.
1.jpg)
