Ως μη βιβλιοφάγος, την εμβληματική, όπως χαρακτηρίζεται, Γαλλίδα συγγραφέα Colette, μήτε που την είχα ξανακούσει.
Έτσι, η ιστορία της ζωής της μου ήταν παντελώς άγνωστη, με την ενσάρκωση της από την Keira Knightley να είναι το στοιχείο που με τράβηξε στη νέα ταινία του Wash Westmoreland.
Η Gabrielle Colette λοιπόν, ήταν μια νεαρή κοπέλα που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό της Βουργουνδίας στα τέλη του 19ου αιώνα.
Από φτωχή αλλά αξιοπρεπή οικογένεια, η Gabrielle ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον Henry Gauthier-Villars, έναν… επιχειρηματία συγγραφέα, έναν αρκετά μεγαλύτερο άνδρα της καλής κοινωνίας που πλήρωνε άλλους για να γράφουν βιβλία τα οποία εξέδιδε ως δικά του, με το ψευδώνυμο Willy.
Η Gabrielle δυσκολεύεται να εγκλιματιστεί στο νέο περιβάλλον, και ο Willy, που εκείνη τη περίοδο έχει μεγάλο πρόβλημα στο να βρει υλικό για ένα νέο βιβλίο, της προτείνει να γράψει τις ιστορίες της από το χωριό.
Το Claudine à l' École εκδίδεται, φυσικά υπό το όνομα του συζύγου και γίνεται τεράστια επιτυχία.
Χρόνο με το χρόνο και επιτυχία με την επιτυχία, η σχέση της Gabrielle με του Henry γίνεται όλο και πιο καθαρά επαγγελματική, με τρίτους ανθρώπους να μπαίνουν στη ζωή τους…
Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στην επίσημη σύνοψη, είχα την εντύπωση ότι θα δω ένα νέο Big Eyes, όμως η ζωή της Colette καθώς και η ταινία του Westmoreland ακολουθεί άλλο μονοπάτι, ρίχνοντας το βάρος όχι στο επαγγελματικό αλλά στο προσωπικό κομμάτι της καλλιτέχνιδας.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το μονοπάτι, παρότι έχει αρκετές στροφές, είναι τελείως επίπεδο, χωρίς καθόλου δραματικές κορυφώσεις.
Όλες οι θεωρητικά στιγμές κλειδιά, όπως όταν τον έπιασε στο κρεβάτι με μια πόρνη, ή όταν την κλείδωσε στο σπίτι για να γράψει, περνούν σε υπερβολικά χαμηλούς τόνους.
Ακόμα και το φινάλε, όπου η Colette καταφέρνει να αποδείξει ότι ήταν εκείνη που έγραψε τα βιβλία, το βλέπουμε ως κείμενο στους τίτλους τέλους!
Σίγουρα η ζωή της Colette είχε πολλές στροφές, και ήταν μια γυναίκα όχι μόνο ταλαντούχα αλλά και πρωτοπόρα για την εποχή της, ενώ αποτέλεσε και πρωτεργάτρια του φεμινιστικού κινήματος, όμως όλα αυτά παρουσιάζονται τόσο φλατ, τόσο άνευρα, με τους δημιουργούς να μοιάζουν να ξέχασαν ότι μια κινηματογραφική ταινία δεν είναι βιογραφική έκθεση.
Οι Keira Knightley (Pirates of the Caribean: Dead Men Tell No Tales) και Dominic West (Tomb Raider) είναι πολύ καλοί στις ερμηνείες του, με τον West επιτέλους να παίρνει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο που του αξίζει, χωρίς όμως να μας εντυπωσιάζουν.
Ίσως οι οπαδοί της συγγραφέως βρουν κάτι στο Colette που να τους ενθουσιάσει, όμως εγώ δε βρήκα κάτι τέτοιο.
Ήταν μια αξιοπρεπέστατη βιογραφία, που δε με έκανε να έκανε να βαρεθώ, είχε καλές ερμηνείες, αλλά μέχρι εκεί.
Next...
Στους κινηματογράφους από 11 Οκτωβρίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
