Η Riley North (Jennifer Garner, Love Simon) είναι μια συνηθισμένη γυναίκα που ζει μια ήσυχη ζωή με τον άντρα της και τη μικρή τους κόρη.
Όταν όμως η οικογένειά της δολοφονείται, αυτό αλλάζει.
Έτσι 5 χρόνια μετά το τραγικό συμβάν, επανέρχεται στο προσκήνιο ως τιμωρός με άγρια και εκδικητική διάθεση.
Ο σκηνοθέτης Pierre Morel συνεχίζει να παράγει δυναμικές περιπέτειες (Gunman, From Paris With Love και φυσικά Taken), αλλά αυτή τη φορά όχι με την επιτυχία του παρελθόντος.
Έχοντας στα χέρια του ένα κλασικό στόρι περιπέτειας με την αναμενόμενη, αν και αμφιλεγόμενη σε ορισμένα σημεία, εκδικητική και πατριωτική ιδεολογία, θέλει να φτιάξει μια νέα εκδοχή του δικού του Taken, ή μια θηλυκή κόπια του επίσης πετυχημένου John Wick.
Στο πρώτο κομμάτι της ταινίας χρησιμοποιώντας μια μη γραμμική αφήγηση ως προς το χρόνο, καταφέρνει να μας τραβήξει την προσοχή με το παρελθόν της ηρωίδας και την μετατροπή της σε στρατιωτική μηχανή εξολόθρευσης.
Όταν όμως περάσει το πρώτο μισάωρο και μπει η ταινία σε σειρά, κάπου εκεί το ενδιαφέρον χάνεται και τα όπλα αναλαμβάνουν.
Έτσι από ένα σημείο και μετά και με αρκετά σεναριακά άλματα, συνεχώς και προσχηματικά στήνονται σκηνές δράσης που περιλαμβάνουν μπόλικο ξύλο, ακόμα περισσότερο πιστολίδι, και σχεδόν καμία αληθοφάνεια.
Αν μας κρατάει κάτι από κει και πέρα είναι η δυναμική παρουσία της Jennifer Garner, η οποία μπορεί να μην διεκδικεί ερμηνευτικούς επαίνους, αλλά ενθυμούμενη τα χρόνια της ως Electra αποδίδει πειστικά τον χαρακτήρα της λειτουργώντας σαν ένας άγγελος-τιμωρός απέναντι σε όλους και σε όλα.
Πέρα από τον κεντρικό χαρακτήρα όμως, οι υπόλοιποι μένουν μετέωροι και ανεκμετάλλευτοι, με όλο το βάρος να πέφτει στις ασταμάτητες σκηνές δράσης, χρησιμοποιώντας τη διαφθορά του αστυνομικού και δικαστικού συστήματος σαν απλές αφορμές.
Έτσι έχουμε μια τυπική περιπέτεια εκδίκησης η οποία ακολουθεί και μια αρκετά τυπική ιστορία για να στήσει μια σειρά αιματηρών εκκαθαρίσεων.
Αυτό και τίποτα περισσότερο.
Στους κινηματογράφους από 18 Οκτωβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
