F Κριτική: Bohemian Rhapsody (2018) - FilmBoy Κριτική: Bohemian Rhapsody (2018) - FilmBoy
  • Latest News

    Κριτική: Bohemian Rhapsody (2018)



    Ένα τραγούδι-σταθμός στην μουσική ιστορία, μια θρυλική μπάντα «απροσάρμοστων» και η πιο ωραία φωνή της ροκ. 
    Το “Bohemian Rhapsody” είναι μια ταινία-ωδή στους Queen και κυρίως στον θεό Freddie Mercury.

    Mamaaaa! 
    Κάθε φορά που το “Bohemian Rhapsody” ακούγεται στην ομώνυμη ταινία του Bryan Singer μια ανατριχίλα θα διαπερνάει την ραχοκοκαλιά σαν ηλεκτρικό ρεύμα. 
    Και αυτή είναι η δύναμη των Queen
    Σχεδόν 50 χρόνια μετά την δημιουργία τους εξακολουθούν να μαγεύουν το κοινό με την μουσική και το πάθος τους. 
    Το “Bohemian Rhapsody” δεν είναι ένα μιούζικαλ, είναι ένα μουσικό ταξίδι στα ups και στα downs της αυτού μεγαλειότητας των Queen από το 1970 έως και το αλησμόνητο performance στο Live Aid του Λονδίνου το 1985.

    H αναδρομή στην στρωμένη-με-ροδοπέταλα πορεία των Queen έχει έναν και μόνο πρωταγωνιστή: τον Freddie Mercury
    O καλύτερος frontman όλων των εποχών με την κρυστάλλινη φωνή δεν θέλει συστάσεις. 
    Το “Bohemian Rhapsody” είναι μια γιορτή για την ζωή του, μια αφήγηση κρυφών στιγμών του και μια συλλογή από καθηλωτικές performances. 

    Υπό τις υποδείξεις και τις αφηγήσεις των Bryan May και Roger Taylor, το συγκεκριμένο biopic αν και με σοβαρά προβλήματα, προσπαθεί να κεντήσει πάνω στη γραμμή του χρόνου μερικά από τα highlights της καριέρας της αθάνατης μπάντας και να τα αποτυπώσει με ακρίβεια. 
    Το αποτέλεσμα αμφιλεγόμενο, παρόλα αυτά το “Bohemian Rhapsody” είναι ένα «πολυβόλο» που οπλίζεται με ορμή και τρέλα μέσα από τα δεκάδες χιτς που παίζουν non-stop στο background.

    Φτιαγμένο για να νοσταλγούν οι παλιοί και να «μορφώνονται» οι νεότεροι, το “Rhapsody” σηματοδοτεί την πρώτη φορά που θα δούμε τον Mercury στην μεγάλη οθόνη. 
    Και παρότι το σενάριο πέφτει στην παγίδα και τον παρουσιάζει κραυγαλέο και –για πολλούς– τον προσβάλλει, δεν γίνεται κάτι τέτοιο. 
    Αντιθέτως, βλέπεις έναν άνθρωπο γεμάτο ανασφάλειες και φόβους που όμως αναδιαμόρφωσε την εικόνα του και έγινε το λαμπερότερο αστέρι της μουσικής για πάνω από μια δεκαετία.


    Το νωθρό σενάριο στο πρώτο μισό της ταινίας είναι ο χειρότερος εχθρός του “Bohemian Rhapsody”, ωστόσο επιβιώνει και μεταβαίνει σε ένα ισχυρό δεύτερο μέρος, με περισσότερη χρυσόσκονη, αλλά και περισσότερη θλίψη. 
    Η ρήξη ανάμεσα στους Queen, η άσωτη ζωή του Freddie και η αρρώστια που του χτυπάει την πόρτα είναι μεταξύ άλλων μέρη της ιστορίας. 
    Όλα αυτά λήγουν με την λυτρωτική επανένωση, φαινομενικά, λίγο πριν την μεγάλη συναυλία στο Live Aid που θα κλείσει την ταινία με μια αλάνθαστη αναπαράσταση και μια συγκινητική νότα.

    Αν εξαιρέσεις την μουσική, αυτό που πραγματικά είναι αξεπέραστο στο “Bohemian Rhapsody” είναι ο υπέροχος Rami Malek (Papillon) στην σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας του. 
    Κρυμμένος πίσω από προσθετική οδοντοστοιχία –σήμα κατατεθέν του Mercury –, τον μιμείται με χάρη και το αποτέλεσμα είναι μαγνητικό. 
    Κλέβοντας λίγο από το αστείρευτο πάθος του θρυλικού frontman των Queen, ο Malek απογειώνει κάθε στιγμή που η κάμερα τον τοποθετεί on-stage. 

    Βλέποντας τον να περπατάει καμαρωτά στην σκηνή με αυτή την χαρακτηριστική σεξουαλική διάθεση να κυριεύει το σώμα του, ο Malek αντιγράφει επιδέξια αυτό που έκανε τον Mercury τον καλύτερο performer που γεννήθηκε ποτέ. 
    Η κυριαρχία του στην σκηνή είναι αξιοθαύμαστη και πιθανότατα να είναι και το εισιτήριο του για τα Oscar.

    Η αλήθεια είναι ότι το “Bohemian Rhapsody” είναι μια ταινία για τους φανς και όχι για τους κριτικούς. 
    Δεν είναι η καλύτερη σκιαγράφηση του Freddie Mercury, όμως τον σέβεται και προσπαθεί να επικεντρωθεί στην εμμονή του με την τελειότητα και στην υπέροχη καριέρα που έχτισε με την φωνή του, την ασυμβίβαστη περσόνα του και την μουσική του ιδιοφυΐα. 

    Είναι μια όμορφη ταινία, άλλοτε συγκινητική, άλλοτε αστεία που θέλει να συνεχίσει την κληρονομιά των Queen και να εμπνεύσει όλους αυτούς που με την σειρά τους ένιωσαν «αταίριαστοι» στον κόσμο. 
    Ο Freddie, ένα ελεύθερο πνεύμα εγκλωβισμένο σε ένα σώμα, έβρισκε διαφυγή μέσα από την μουσική και αν κάτι κάνει με προθυμία και κατάνυξη το “Bohemian Rhapsody” είναι να δίνει ελπίδα στους ονειροπόλους και να παθιάζει ακόμα περισσότερο αυτούς που λάτρεψαν την μουσική των Queen.

    Στους κινηματογράφους από 1 Νοεμβρίου.

    Πέτρος Μάκας.


    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Κριτική: Bohemian Rhapsody (2018) Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top