Πρώτη μεγάλου μήκους απόπειρα για τον Πιέρρο Ανδρακάκο με το “Αιγαίο SOS” και όσο και αν θέλει να προκαλέσει «σεισμό» στον εγχώριο κινηματογραφικό κόσμο, τελικά εμμένει σε μια πασέ σύλληψη στυλιζαρισμένη με ανέμπνευστο χιουμοράκι.
Εισιτήρια πάντως θα κόψει…
Το καλοκαίρι που πέρασε έγινε το εξής σουρεαλιστικό: ένας σεισμός στο Αιγαίο έφερε μια μεγαλούτσικη βραχονησίδα στην επιφάνεια.
Το πρόβλημα είναι ότι η ξέρα αναδύθηκε σε αμφισβητούμενα χωρικά ύδατα και έτσι οι ήδη τεταμένες σχέσης Ελλάδας-Τουρκίας θα οδηγηθούν σε νέο peak.
Οι δυο χώρες θα θελήσουν να καταλάβουν την βραχονησίδα και δύο μικρές αποστολές θα βρεθούν να κατέχουν εξ ημισείας τον «νεογέννητο» βράχο.
Και έτσι ξεκινάει ένα «διπλωματικό θρίλερ» με στρατιωτικό background και αστείες καταστάσεις με φόντο το γαλάζιο του Αιγαίου και τον καυτό ήλιο.
Η ξεχασμένη και «βασική» ιδέα της στρατιωτικής κωμωδίας(!) επιστρέφει περίπου μια δεκαετία αφότου άφησε την τελευταία της πνοή.
Όταν οι “Σειρήνες στο Αιγαίο” «ξεβράστηκαν» στις αίθουσες το 2005 είχαν μια ωραία φρεσκάδα, κάτι αλλιώτικο από τις άλλες ελληνικές παραγωγές και ήταν προσαρμοσμένες εύστοχα στην εποχή τους.
Μέχρι και εκείνο το τραγούδι της ταινίας που μας «επέβαλλε» το ραδιόφωνο ήταν συμπαθητικό.
Το “Αιγαίο SOS” θέλει να μιμηθεί αυτή την επιτυχία, αυτή την ταύτιση με το σήμερα και αυτή την απλοϊκή μα καλοδεχούμενη φρεσκάδα.
Όμως η συνταγή ήταν πιο σύνθετη και τελικά το “Αιγαίο” καίγεται στο «ψήσιμο» και εκπέμπει “SOS”.
Και δεν φταίει μόνο αυτή η πολλάκις ειπωμένη ελληνοτουρκική κόντρα σε στρατιωτική κωμωδία, αλλά και ένα πολύ ξεπερασμένο σενάριο.
Απεγνωσμένα θέλει να πιάσει τον παλμό της νέας γενιάς και καταλήγει να κλέβει one liners από το Twitter, να κάνει αναφορά σε ότι είναι «in» και να παραθέτει ένα μάτσο στερεοτυπικούς χαρακτήρες για να βγάλει γέλιο.
Σε ένα 2018 πνιγμένο από political correctness η τόσο επιφανειακή σάτιρα δεν μπορεί να προκαλέσει τίποτα περισσότερο από ένα χαμόγελο, πολλές φορές αμήχανο.
Ο Πάνος Βλάχος 'βλάχος' με την βαριά προφορά, ίσως είναι ώρα να αρχίσει να κάνει λιγότερες εμφανίσεις στις ελληνικές ταινίες, δεν νομίζεις;
Παρόλα αυτά δεν αρνείται κανείς ότι ορισμένα σκηνικά στην ξέρα είναι όντως αστεία.
Ο Θοδωρής Αθερίδης ως αρχηγός της αποστολής είναι απολαυστικός παίζοντας τον κερατωμένο μπεκρή που δεν του καίγεται καρφί για όσα συμβαίνουν.
Παράλληλα ο Ασιάτης Fu Yin σε ρόλο έκπληξη είναι το μόνο γνήσια αστείο ατού που εντοπίσαμε στο «Αιγαίο» και σχεδόν κάθε σκηνή με τον Κωνσταντίνο Μπιμπή θα έχει μια σχετικά πετυχημένη ατάκα.
Από την άλλη, ακόμα πιο αστείο από όλη την ταινία, είναι το εξής παράδοξο.
Ο χολιγουντιανός Πάνος Βλάχος υποδύεται χαριτωμένα τον προαναφερθέντα «βλάχο» σε ένα αρκετά εύστοχο λογοπαίγνιο που μάλλον προέκυψε τυχαία.
Η Ευαγγελία Συριοπούλου, ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης και η Δήμητρα Κολλά συμπληρώνουν το cast.
Χωρίς να λάβει κανείς υπόψιν του την απόγνωση για «εκσυγχρονισμό» μιας νεκρής ιδέας με αναφορές σε πράγματα όπως το “Fortnite”, τον εθνικιστή ΟΥΚά ή την «φανταρική» ορολογία, το “Αιγαίο SOS” βουλιάζει μόλις βγει στα ανοιχτά.
Το μόνο πράγμα που το δένει με την εποχή του, είναι δυστυχώς η Ελένη Φουρέιρα.
Πάντως, όπως και να το δεις ο κινηματογράφος είναι σαν την μόδα και το «μιλιτέρ» στο 2018 είναι πέρα για πέρα ξεπερασμένο.
Το «Αιγαίο SOS» προσέκρουσε σε βραχονησίδα.
Όβερ.
Στους κινηματογράφους από 15 Νοεμβρίου.
Πέτρος Μάκας.
1.jpg)
