Ο πρωταγωνιστής είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, έστω κι αν η καριέρα του δεν έχει την εξέλιξη που περιμέναμε.
Η πρωταγωνίστρια έχει όλα τα φόντα να γίνει το next big thing και με τις πρόσφατες ερμηνείες της τα First Man και The Girl in the Spider's Web, δείχνει ότι είναι ικανή για όλα.
Ο σκηνοθέτης είναι ένας από τους πιο αδικημένους ηθοποιούς του Hollywood αφού είχε την ατυχία να υποδυθεί τους σημαντικότερους ρόλους του φορώντας green suits, και με αυτή τη ταινία έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ενώ έχει έτοιμο και το πολυαναμενόμενο Mowgli.
Διαβάζοντας αυτά, πραγματικά απορούμε γιατί το Breathe δεν κατάφερε να βρει θέση στις κινηματογραφικές αίθουσες και κατέληξε απευθείας σε home video, όμως έστω και στη μικρή οθόνη μιας τηλεόρασης, είναι μια ταινία που αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία.
Ο Robin Cavendish ήταν ένας βρετανός έμπορος τσαγιού.
Σε ηλικία 27 ετών ερωτεύεται την όμορφη Diana, την οποία παντρεύεται και γρήγορα εκείνη μένει έγκυος.
Πριν όμως γεννηθεί το παιδί τους, προσβάλλεται από πολιομυελίτιδα και εν μία νυχτί αλλάζει η ζωή τους μιας και μένει παράλυτος από το λαιμό και κάτω, με έναν αναπνευστήρα μονίμως συνδεδεμένο στο λαιμό του να τον κρατάει στη ζωή.
Παρά την επιθυμία του να τον αφήσουν να πεθάνει, η Diana δεν το βάζει κάτω ποτέ, και με τη βοήθεια των φίλων του, και ιδιαίτερα του επιστήμονα Teddy Hall, σκαρφίζονται τρόπους για να του δώσουν ζωή, να τον βγάλουν από το κρεβάτι του νοσοκομείου, και τα καταφέρνουν, όχι μόνο επιμηκύνοντας ζωή του σε δεκαετίες αλλά και φέρνοντας επανάσταση στη ζωή χιλιάδων ασθενών με τις συσκευές τους.
Παραγωγός της ταινίας είναι ο Jonathan Cavendish (Elizabeth: The Golden Age), γιος του Robin που αποφάσισε να κάνει αυτή τη ταινία για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του.
Το κατά παραγγελία σενάριο έγραψε ο William Nicholson (Everest), ενώ τα σκηνοθετικά ηνία παραδόθηκαν στον Andy Serkis, συνεργάτη του Jonathan, για να κάνει το ντεμπούτο του πίσω από τη κάμερα.
Η προηγούμενη παράγραφος είναι πολύ σημαντική για την ουσία του φιλμ, μιας και το Breathe είναι ουσιαστικά ένα μνημόσυνο στο μπαμπά Cavendish, και όπως κάθε τέτοιο, κανείς δε θέλει να θυμάται τα δύσκολα.
Έτσι, παρά τα στενάχωρα ξεσπάσματα, η ταινία κινείται στα όρια του feelgood, με τη ψυχολογία του Robin να αλλάζει από αυτοκτονική σε ευδιάθετη υπερβολικά εύκολα, ενώ και η συνέχεια της ζωής του με την Diane μοιάζει να πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο, παρά τις αναποδιές, οι οποίες και πάλι ωραιοποιούνται.
Θα ήταν προτιμότερο να παρακολουθήσουμε μια ταινία που θα αποτυπώνει όλες τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής τους, ίσως όχι αλλά σίγουρα θα βελτίωνε τη στάθμη του ρεαλισμού αν ρίχναμε μια ματιά και σε αυτές.
Δεχόμενοι τα παραπάνω, το Breathe έχει έναν πολύ στρωτό ρυθμό, παίζοντας με καταστάσεις και συναισθήματα ώστε να κρατάει το θεατή πάντα σε εγρήγορση, κάτι στο οποίο βοηθάει και το πολύ καλό σενάριο του βετεράνου Nicholson.
Ο Serkis στη σκηνοθεσία απλώνει τα πόδια του μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα.
Είναι δυναμικός, αξιοποιεί την όμορφη φωτογραφία, διαχειρίζεται αρκετά καλά τους ηθοποιούς του, έχει κάποια προβληματάκια με το μοντάζ και σε γενικές γραμμές ικανοποιεί χωρίς να εντυπωσιάζει.
Αντίθετα, αυτή που εντυπωσιάζει είναι η Claire Foy (The Girl in the Spider's Web), μια ηθοποιός που έγινε γνωστή μέσα από τηλεοπτικές σειρές, τις οποίες δεν είχε τύχει να παρακολουθήσω και έτσι δεν τη γνώριζα, όμως μέσα σε λίγες εβδομάδες την έχω δει σε τρεις ταινίες με τρεις ερμηνείες τη μία καλύτερη από την άλλη.
Αντίθετα ο Andrew Garfield (Silence) βγάζει μια υπερβολή, με την επιθυμία του αυτή η ερμηνεία να τον στείλει στο κόκκινο χαλί να είναι μεγαλύτερη από αυτή καθ’ αυτή την ερμηνεία.
Εξαιρετικός και ο αγαπημένος καρατερίστας Tom Hollander (Bohemian Rapsody) που εδώ, σε διπλό ρόλο, του δίνεται η ευκαιρία να δώσει το κάτι παραπάνω.
Μπορεί το Breathe να έχει τα προβλήματά του και να είναι λίγο πιο ρηχό απ’ ότι περιμέναμε από μια βιογραφική ταινία, αλλά αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό του προσδίδει μια ευπρόσδεκτη “ελαφράδα” που μπορεί καλλιτεχνικά να μην έχει πολλά να προσφέρει αλλά σίγουρα μπορεί να χαρίσει ένα ψυχαγωγικό 2ωρο στο θεατή.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
